مشارکات

اشاره نکردن کودک به اشیاء از علائم اُتیسم است

رشد گفتار و زبان در کودک دارای اختلال طیف اتیسم | حرف زدن کودکان اوتیسم

رشد گفتار و زبان در کودک دارای اختلال طیف اتیسم | حرف زدن کودکان اوتیسم چه موقع است؟

 

کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) می­توانند در رشد زبان دچار مشکل شوند.

اما مواردی وجود دارد که می­توانید برای یادگیری زبان به کودک خود با ASD کمک کنید.

در این صفحه:

  • رشد زبان در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD)
  • حمایت از توسعه زبان برای کودکان مبتلا به ASD
  • تفاوت­های زبانی در کودکان مبتلا به ASD

رشد زبان در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD)

 

همه کودکان از روزی که به دنیا می­آیند شروع به رشد زبان می­کنند که این با ارتباط و بازی آنها با افراد دیگر اتفاق می­افتد.

اما یادگیری و استفاده از زبان برای کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) دشوارتر از کودکان معمول در حال رشد است.

 

دلیل آن امر این است که کودکان مبتلا به ASD در ۱۲ ماه اول زندگی خود کمتر به دیگران تمایل دارند.

آنها بیشتر به حوادث اطراف خود متمرکز هستند.

به دلیل اینکه آنها به اندازۀ کودکان در حال رشد معمولاً نیاز ندارند
و یا نمی­خواهند که با دیگران ارتباط برقرار کنند، فرصت پیشرفت مهارت­های زبانی خود را پیدا نمی­کنند.

مثلاً، یک کودک سه ماهه که حواسش به پنکه سقفی است، کمتر به یک بازی خنده­دار و قلقلک با والدین خود جذب می­شود.

در نه ماهگی، اگر او هنوز با والدینش هماهنگ نیست، کمتر به مواردی که می­خواهد با آنها به اشتراک بگذارد اشاره می­کند.

بعید است وقتی پدر و مادرش چیزهایی را در اطراف او صدا می­زنند، گوش کند.

این بدان معنی است که او این فرصت­ها را برای ساختن واژگان خود از دست می­دهد.

 

رشد گفتار و زبان در کودک دارای اختلال طیف اتیسم | حرف زدن کودکان اوتیسم

 

حمایت از رشد زبان برای کودکان مبتلا به ASD

ایجاد دلایل استفاده از زبان

اگر فرزند شما با اختلال طیف اوتیسم (ASD) دلیلی برای استفاده از زبان دارد، احتمال بسیار دارد که این کار را انجام دهد.

می­توانید دلایلی ایجاد کنید که فرزندتان به عنوان بخشی از فعالیت­های روزمرۀ خود با شما از زبان استفاده کند.

به عنوان مثال، می­توانید اسباب بازی مورد علاقه او را از دسترس خارج کنید بنابراین او باید آن را درخواست کند.

یا می توانید به نوبت کتاب دارای تصویر را باز کرده و در مورد آنچه پیدا کرده­اید صحبت کنید یا به یکدیگر نشان دهید.

همانطور که کودک یاد می­گیرد می­توانید به تدریج آن را سخت­تر کنید.

به عنوان مثال، هنگامی که کودک می­خواهد اسباب بازی­اش را به او بدهید، با گفتن «اسباب بازی» شروع کند و به «لطفاً اسباب بازی» برسد.

 

استفاده از بازی

یادگیری کودکان با بازی است مخصوصاً یادگیری زبان آنها. با انجام بازی با کودک یا فقط با قرار دادن بازی در فعالیت­های روزمره، می­توانید فرصت­هایی را برای رشد زبان کودک ایجاد کنید.

به عنوان مثال، اگر با کودک خود جورچین بازی می­کنید، می­توانید هنگامی که کودک با ارتباط چشمی آن را درخواست می­کند، یک قطعه از آن را به او بدهید.

یا اگر باری فرزندتان میان وعده آماده می­کنید، می­توانید پس از درخواست او یک تکه سیب به او بدهید.

 

رشد گفتار و زبان در کودک دارای اختلال طیف اتیسم | حرف زدن کودکان اوتیسم

 

زبان مدل­سازی

با استفاده از مدل­سازی می­توانید به کودک خود نشان دهید که چگونه پاسخ دهد یا چیزی را درخواست کند.

مدل­سازی شامل گفتار و استفاده از حالت­ها و حرکات صورت در مقابل کودک است.

این به معنای مثال آوردن از چیزهایی است که می­خواهید فرزندتان در سطحی که مناسب او است یاد بگیرد.

به عنوان مثال می­توانید در مورد آنچه انجام می­دهید نظر دهید، مانند اینکه «هنگام باز کردن درب اتومبیل» بگویید «باز کن».

همچنین می­توانید درباره کارهایی که کودک شما انجام می­دهد، مانند

گفتن «گیر افتادن» در حالی که می­خواهد زیپ روی کیسه را باز کند، صحبت کنید.

اگر کودک شما سعی دارد چیزی بگوید، می­توانید کلماتی را که فکر می­کنید به او نیاز دارد، مانند«کمک» مدل­سازی کنید

مانند هنگامی که او بسته غذایی را که نمی­تواند باز کند در دست دارد.

 

بهتر است از عباراتی استفاده کنید که حاوی ۱-۲ کلمه بیشتر از آنچه فرزند شما در حال حاضر در گفتار خود استفاده می­کند، باشد.

به عنوان مثال، اگر او هنوز صحبت نمی­کند، جملات ۱-۲ کلمه­ای را الگوی خود قرار دهید.

اگر او با جملات ۲-۳ کلمه­ای صحبت می­کند،

آنچه را می­گوید تکرار کنید اما چند کلمه دیگر به او اضافه کنید تا به او نشان دهد که چگونه جملات بزرگتری بسازد.

 

ایجاد مهارت­های کودک خود

برای توسعه زبان، کودک شما برای تمرین مهارت­های خاص زبان به موقعیت­های منظم، معنی­دار و انگیزشی نیاز دارد.

مثلاً می­توانید روی مهارتی مثل سلام و احوالپرسی با مردم کار کنید.

هنگامی که مادر از کار به خانه می­آید، کودک شما می­تواند با سلام و احوالپرسی با مادر با تماس چشمی شروع کند.

مرحله بعدی می­تواند تماس چشمی و نوازش باشد، سپس تماس چشمی، نوازش و گفتن «سلام».

سپس می­توانید در انتقال مهارت به گفتن «سلام» وقتی مادربزرگ به دیدار می­آید، کار کنید.

رشد گفتار و زبان در کودک دارای اختلال طیف اتیسم | حرف زدن کودکان اوتیسم

 

پاداش دادن به استفاده از زبان

وقتی کودک به حرف شما گوش می­دهد، می­فهمد یا خودش را ابراز می­کند، می­توانید به او پاداش دهید.

این می­تواند یک نتیجه طبیعی باشد مانند دادن قطعۀ بعدی معما به فرزند خود در صورت درخواست، یا لبخند زدن

و اظهار نظر برای اینکه به او نشان دهید علاقه مند هستید که او به شما اسباب بازی نشان دهد.

این به معنای دادن پاداش­هایی مانند شیرینی یا برچسب به فرزندتان نیست.

 

تفاوت­های زبانی در کودکان مبتلا به ASD

 

کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) ارتباط با دیگران و برقراری ارتباط با آنها را دشوار می­دانند.

ممکن است در توسعه زبان سرعت کمتری داشته باشند،
اصلاً زبان باز نکرده باشند و یا در درک یا استفاده از زبان گفتاری مشکلات قابل توجهی داشته باشند.

آنها ممکن است برای جبران مشکلاتی که با کلمات دارند از حرکات استفاده نکنند.

کودکان مبتلا به ASD تمایل دارند بیشتر برای درخواست چیزی ارتباط برقرار کنند.

آنها تمایل به برقراری ارتباط به دلایل اجتماعی مانند اشتراک اطلاعات ندارند.

آنها همچنین معمولاً نمی­دانند که چه موقع و چگونه با مردم از راه­های مناسب اجتماعی ارتباط برقرار کنند –

به عنوان مثال، ممکن است ارتباط چشمی برقرار نکنند یا اجازه دهند شخص دیگری در مکالمه نوبت او را بگیرد.

 

کودکان باید برای برقراری ارتباط موثر:

 

  • آنچه دیگران به آنها می­گویند را درک کنند (زبان درکی)

 

  • خود را با استفاده از کلمات و حرکات ابراز کنند (زبان بیانی)

 

  • از مهارت­های زبانی پذیرا و رسای خود به روش­های مناسب اجتماعی استفاده کنند.

 

منبع این مقاله 

 

رشد گفتار و زبان در کودک دارای اختلال طیف اتیسم | حرف زدن کودکان اوتیسم

Our Score
Our Reader Score
[Total: 1 Average: 5]
گفتار درمانی کودکان | گفتار درمانی چیست؟

گفتار درمانی کودکان | گفتار درمانی چیست؟

گفتار درمانی کودکان | گفتار درمانی چیست؟ موضوعات این مقاله

چرا بعضی از کودکان نیاز به گفتار درمانی دارند؟ | گفتار درمانی در تهران

گفتاردرمانی ، درمانی برای اکثر کودکان مبتلا به اختلالات گفتاری و یا زبانی است.

کودکان ممکن است به دلایل مختلف از جمله موارد زیر نیاز به گفتار درمانی داشته باشند:

اختلالات شنوایی

اختلالات شناختی یا سایر تأخیرهای رشد

ضعف عضلانی در عضلات حفره دهان

گرفتگی مزمن صدا

شکاف لب یا کام یا هردو

کودکان دارای اوتیسم

مشکلات برنامه ریزی حرکتی

اختلالات روانی گفتار (ناروانی ، لکنت زبان و کلاترنیگ یا همان تندگویی)

مشکلات تنفسی (اختلالات تنفسی)

اختلالات تغذیه و بلع

آسیب تروماتیک مغز

 

گفتار درمانی کودکان | گفتار درمانی چیست؟

 

گفتاردرمانی کودکان باید در اسرع وقت شروع شود

طبق مطالعات و مقالات پزشکی کودکانی که گفتاردرمانی را زودتر (قبل از ۵ سالگی) شروع می کنند ن
سبت به افرادی که بعداً شروع می شوند ، نتایج بهتری دارند.

ولی این بدان معنا نیست که بچه های بزرگتر در درمان به خوبی عمل نمی کنند.

پیشرفت آنها ممکن است کندتر باشد ، زیرا آنها الگوهای آموخته شده که باید تغییر کنند را یاد گرفته اند.

 

کودکی که رشد گفتار و زبانش از الگوی طبیعی پیروی می کند، اما بسیار کند پیش می‌رود دارای تاخیر زبانی است.

اما کودکانی که اشکالاتی در یادگیری زبان دارند و از الگوی طبیعی رشد زبان پیروی نمی کنند دارای اختلال زبانی هستند.

برای مثال کودکی که دو ساله است و دارد کلمات اولیه را یاد می‌گیرد دارای تاخیر است.

 

کودکی که چهار ساله است و خزانه واژگان خوبی دارد اما فقط در قالب جملات

یک یا دو کلمه ای صحبت می‌کند احتمالا دارای اختلال زبانی است.

 

تاخیر و اختلال زبانی می توانند در اثر اختلالاتی چون اوتیسم،

اختلال نقص توجه، کم شنوایی، نقایص عصب شناختی یا ضربه به سر ایجاد شود.

 

"<yoastmark

 

گفتار درمانی کودکان | گفتار درمانی چیست؟

 

اگر کودک شما در زمینه رشد گفتار و زبان دچار مشکل است، نگران نباشید، به کلینیک گفتاردرمانی سعادت‌آباد مراجعه کنید.

در کلینیک گفتاردرمانی، ما یک محیط  راحت را برای کودکان فراهم کرده ایم که می تواند

به آنها کمک کند مهارت های اساسی مورد نیاز برای رشد گفتار و زبان و مهارت های ارتباطی را یاد بگیرند.

 

کلینیک توانبخشی ونک با داشتن تیم تخصصی کاردرمانی و گفتاردرمانی کودکان ، ضمن ارتقا مهارت های رشد کودک،

اختلالات و تاخیر در رشد حرکتی، ذهنی و گفتار و زبان کودکان را نیز درمان می کنند.

 

گفتاردرمانگر چه کسی است؟  هدف از انجام گفتاردرمانی کودکان چیست؟

 

شخصی که می‌تواند اختلالات زبان، گفتار و بلع را ارزیابی،تشخیص و این اختلالات را درمان کند.

هدف اصلی گفتار درمانگر(گفتاردرمانی)، برقراری ارتباط است.

گفتار درمانگر یا پاتولوژیست گفتار و زبان، ابتدا مشکل فرد را تشخیص می‌دهد

و با توجه به اختلال فرد، از متخصصان دیگری مانند:

  • متخصص مغز و اعصاب،
  • متخصص گوش، حلق و بینی
  • روانپزشک
  • متخصص اطفال
  • روانشناس
  • فیزیوتراپیست
  • شنوایی سنج
  • کاردرمانی
  • مشاور
  • پرستار یا معلم مدرسه کمک می‌گیرد تا فرد درمان چند جانبه اش را آغاز کند.

گفتار درمانی کودکان | گفتار درمانی چیست؟

 

تمرینات گفتاردرمانی کودکان برای نوزادان و کودکان

 

  • تکرار صداهای ساده

صداها و آواهای ساده مثل صدای آآآآ، ماماماما، دادادادا را برای نوزاد تکرار کنید.

این صداها ضمن تحریک شنوایی کودک، زمینه لازم برای آشنایی با گفتار را فراهم می کند.

 

  • آرام صحبت کنید و تماس چشمی داشته باشید

برقراری تماس چشمی و آرام صحبت کردن ، الگوی ارتباط را به کودکان نوپا می آموزد.

این نکات را با کودکان در هر سنی رعایت کنید.

اگر کودک صدا یا کلمه ای را اشتباه تلفظ کرد،  را تصحیح و دوباره بگویید.

 

  • بازی کنید

بازی با کودکان باعث افزایش اعتماد به نفس شده و  باعث تقویت مهارت های گفتار و زبان می شود .

 

  • به کودکان درباره ی فعالیت ها توضیح دهید

به کودکان درباره فعالیت هایی که انجام  می دهند، توضیح دهید.  وقتی کودک در حال غذا خوردن است،

توضیح دهید  و حتی از او سوال بپرسید، بگویید که در حال انجام چه کاری هستی؟

 

  • قصه و شعر بخوانید

خواندن شعر و قصه با رعایت ریتم و آهنگ، موجب تقویت مهارت های گفتاری می شود.

 

نتیجه درمان از طریق گفتاردرمانی کودکان ، برقراری ارتباط موثر، اصلاح رفتارهای نادرست و بهبود زندگی فرد است

 

متخصص گفتاردرمانی کودکان در تهران

بنابراین اگر کودکی دارید که مشکل اختلال تلفظی ، یا حتی هنوز صحبت نمیکند یا دچار لکنت شده است ،

بنابراین زمان طلایی را از دست ندید و هرچه سریعتر با متخصصین گفتاردرمانی کودکان ونک تماس بگیرید.

 

محرومیت شدید دوران کودکی موجب کوچک شدن اندازه مغز می شود

 

گفتار درمانی کودکان | گفتار درمانی چیست؟

Our Score
Our Reader Score
[Total: 4 Average: 5]

طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت (WHO) آلودگی صوتی عوارض متعددی برای سلامت انسان‌ها دارد

که مشکلات شنوایی، اختلالات خواب و نارسایی شناختی در کودکان از جمله‌ آن‌ها هستند.

خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و مشکلات سلامت روان ناشی از استرس از دیگر پیامدهای آلودگی صوتی است.

سایت Firstpost در مطلبی به توضیح برخی از عوارض ناشی از آلودگی صوتی برای سلامتی پرداخته‌ که به شرح زیر است:

 

– از دست دادن قدرت شنوایی:

 

از دست دادن قدرت شنوایی هنگام پخش موسیقی در یک کنسرت غیرممکن نیست.

درصورتی‌که فرد به دلیل فاصله بسیار نزدیک با بلندگوها به طور ناگهانی در معرض صدای بالای ۱۲۰ دسی‌بل قرار گیرد

امکان از دست دادن قدرت شنوایی وجود دارد. گوش انسان قابلیت تشخیص صدا از صفر تا ۱۳۰ دسی‌بل را دارد

هرچند هر صدایی بالاتر از حجم ۹۰ دسی‌بل برای سلامت گوش‌ها ضرر دارد.

 

شنوایی / کم‌شنوایی / صوتی / آلودگی صوتی

 

– وزوز گوش‌ها:

 

احساس شنیدن صدای زنگ یا صداهای دیگر در گوش هنگامی که محرک صوتی خارجی وجود ندارد.

 

– اختلالات روانی:

 

طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت صدای بالا می‌تواند موجب استرس و اضطراب شود.

بررسی‌ها نشان می‌دهد کودکانی که در نزدیکی فرودگاه‌ها زندگی می‌کنند

ظرفیت و توانایی تمرکز ضعیف‌تری دارند و مهارت در خواندن را دیرتر شروع می‌کنند.

 

– اختلال در خواب:

 

گوش‌های انسان هرگز استراحت نمی‌کنند. گوش‌ها حتی هنگام خواب به اندازه کافی به صداها حساسیت دارند.

محققان معتقدند صداهایی که مغز در هنگام خواب دریافت می‌کند از صداهایی که در زمان بیداری می‌شنود خطرناک‌تر است.

اختلال در خواب و نداشتن استراحت کافی در نهایت به احساس خستگی و اختلال در قدرت حافظه منجر می‌شود.

 

– بیماری‌های قلبی:

 

به گزارش ایسنا، شنیدن صداهای مداوم بروز واکنش‌های استرسی را در بدن به همراه دارد که در نتیجه آن،

ضربان قلب و فشار خون افزایش یافته و این شرایط به نوبه خود منجر به افزایش خطر بروز بیماری‌های قلبی-عروقی می‌شود.

 

– رفتارهای تهاجمی:

قرار گرفتن در معرض آلودگی صوتی می‌تواند به بروز رفتارهای تهاجمی در فرد منجر شود

و حتی ممکن است به شکل مجادلات کلامی یا فیزیکی خود را نشان دهد.

 

اختلال شنوایی در نوزادان

Our Score
Our Reader Score
[Total: 0 Average: 0]

محققان دریافتند کاهش منبع هورمون تولید شده از طریق جفت در طول بارداری می‌تواند موجب اتیسم در کودک شود.

در یک مطالعه جدید مشخص شد یکی از هورمون های تولید شده از طریق جفت در طول بارداری

موسوم به allopregnanolone (ALLO) که برای رشد طبیعی مغز جنین ضروری است،

در صورت کاهش می تواند موجب بیماری اوتیسم شود.

«کلار ماری واچر»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید:

«ما در مطالعه خود دریافتیم کاهش allopregnanolone در رحم منجر به تغییرات بلندمدت ساختاری در قسمت مخچه می شود

که مسئول هماهنگی حرکت، تعادل و شناخت اجتماعی است و در نتیجه خطر ابتلا به اتیسم افزایش می یابد.»

طبق گزارش محققان، از هر ۱۰ کودک، یک کودک زودهنگام، قبل از هفته ۳۷ بارداری، بدنیا می آید؛

و یک کودک از هر ۵۹ کودک مبتلا به اختلال اوتیسم می شود.

نقش کاردرمانی در درمان اتیسم

محققان در این مطالعه، دریک مدل آزمایشگاهی ژن ضروری در سنتز ALLO را حذف کردند.

زمانی‌که تولید ALLO در جفت این مدل های آزمایشگاهی کاهش یافت،

نوزاد دچار تغییرات دائمی در رشد نورونی در رفتارهای مرتبط با جنسیت شد.

کودک دارای اوتیسم

به گزارش مهر، واچر در ادامه عنوان می کند:

«از دیدگاه ساختاری، به نظر می رسد بیشترین ناهنجاری ها در ماده سفید مخچه اتفاق می افتد.»

به گفته وی، «ما متوجه افزایش ضخامت غلاف میلین شدیم، لایه ای سرشار از لیپید که از فیبرهای عصبی محافظت می کند.

از دیدگاه رفتاری، نوزاد نر دچار کاهش در منبع ALLO، با افزایش رفتار تکرارشونده و معایب اجتماعی شدن

روبرو است که هر دو از نشانه های اختلال اوتیسم در انسان هستند.»

Our Score
Our Reader Score
[Total: 1 Average: 5]

محققان دریافتند مادرانی که در زمان بارداری دچار تهوع صبحگاهی شدید می‌شوند

کودک شان ۵۳ درصد بیشتر با احتمال ابتلا به اختلال اتیسم مواجه است.

تهوع صبحگاهی شدید در کمتر از ۵ درصد بارداری‌ها روی می دهد.

در این حالت، زنان دچار حالت تهوع شدید شده و قادر به تحمل مصرف غذا و مایعات نیستند.

این مشکل می تواند منجر به کم آبی خطرناک و تغذیه ناکافی در طول بارداری شود

و در نتیجه در رشد بلندمدت مغز و اعصاب کودک اختلال ایجاد می‌شود.

علائم اتیسم در نوزادان

«دریوس گتاهان»، سرپرست تیم تحقیق از موسسه تحقیقاتی ساوترن کالیفرنیا، در این باره می‌گوید:

«این مطالعه حائز اهمیت است چراکه کودکان متولدشده از مادران دچار تهوع صبجگاهی

در زمان بارداری با افزایش ریسک ابتلا به اوتیسم مواجه هستند.»

وی در ادامه می افزاید: «آگاهی از این رابطه موجب ایجاد فرصت برای تشخیص زودهنگام

و اقدام در مورد کودکان در معرض ریسک بالا اتیسم می شود.»

تشخیص اوتیسم / تشخیص اتیسم/ گفتار درمانی در اتیسم

محققان در این مطالعه، گزارشات الکترونیک سلامت حدود ۵۰۰ هزار زن باردار و کودک‌شان را که

بین سال‌های ۱۹۹۱ تا ۲۰۱۴ در کالیفرنیا جنوبی به دنیا آمده بودند را بررسی کردند.

به گزارش خبرنگار مهر، طبق نتایج این مطالعه، قرارگیری در معرض تهوع صبحگاهی

با ریسک اتیسم، بدون توجه به شدت بیماری مادر، مرتبط است.

اتیسم یا اختلال طیف اتیسم شامل گروهی از اختلالات عصبی تکاملی است

که باعث بروز اختلال در مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی می‌شود.

اوتیسم  از پیش از ۳ سالگی شروع می‌شود و در تمام عمر همراه فرد است،

اما شناخت زودهنگام و اقدامات اولیه نقش مهمی در درمان و کاهش روند رشد بیماری دارد.

معمولا پسر‌ها ۵ برابر دختران در معرض ابتلا به اوتیسم قرار دارند.

طبق آمارهای ارائه شده ده‌ها میلیون نفر در دنیا از  اتیسم رنج می‌برند.

معمولا درمورد افراد دارای اوتیسم بدفهمی‌هایی وجود دارد که باعث تغییر رفتار اطرافیان نسبت به آن‌ها می‌شود.

با توجه به رشد شیوع اوتیسم علاوه بر مداخلات پزشکی لازم است

برنامه‌های توانبخشی زودهنگام نیز برای درمان کودکان دارای اتیسم در نظر گرفته شود.

توصیه آسیب شناس گفتار و زبان یا متخصص گفتار درمانی به خانواده‌ها این است که

به مطالب ارائه شده در فضای مجازی درباره اوتیسم اعتماد نکنند و

برای رفع نگرانی‌های خود به مراکز گفتار درمانی معتبر مراجعه کنند.

Our Score
Our Reader Score
[Total: 0 Average: 0]
گفتار درمانی در سعادت‌آباد | شماره مشاوره گفتار درمانی

شناخت نشانه های تاخیر در رشد می‌تواند به تشخیص به موقع آن کمک کند.

هر کودک با سرعت منحصر به فردی رشد می‌کند و محدوده رشد طبیعی بسیار گسترده است.

کمتر از نیمی از کودکانی که دچار تاخیر در رشد هستند پیش از شروع مدرسه شناسایی می‌شوند.

اگر می‌خواهید از رشد طبیعی کودک خود اطمینان پیدا کنید،

برای شناخت و تشخیص تاخیر در رشد عاطفی، ذهنی و فیزیکی منتظر نمانید.

مداخله زود هنگام بهترین شیوه برای کمک و حتی بهبود عملکرد کودک است.

تاخیر در رشد

رشد گفتار کودک_ فرزندان

 

تاخیر رشد کودک چیست؟

 

انواع مختلفی از تاخیر در رشد کودکان وجود دارد. آنها ممکن است در هر یک از موارد زیر دچار مشکل باشند:

  • زبان و مهارت های کلامی
  • حرکت یا مهارت های حرکتی
  • مهارت های هیجانی و اجتماعی

 

تاخیر در رشد زبان و مهارت های کلامی:

 

زبان و مهارت‌های کلامی شایع ترین نوع تاخیر رشدی هستند.

مهارت‌های کلامی به توانایی بیان کلامی که در برگیرنده شکل گیری و ترکیب کلمات است، اشاره دارد.

زبان یک سیستم گسترده‌تر برای توصیف و دریافت اطلاعات و توانایی درک و فهم دستورات کلامی است.

 

علل شایع:

 

  • در معرض بیش از یک زبان بودن
  • اختلال یادگیری
  • مشکلات شنوایی (ممکن است شنوایی کودکانی که عفونت گوش مکرر دارند، دچار تغییر شود)
  • اتیسم و اختلالات مشابه که بر رشد و تعامل اجتماعی آسیب می‌رسانند.

 

 

نشانه‌های تاخیر رشد زبان و گفتار:

 

 

  • ۳ سالگی: نمی تواند با جملات کوتاه حرف بزند.
  • ۴ سالگی: از جملاتی که با بیشتر از ۳ کلمه ساخته می شود، استفاده نمی کند. از ضمایر “من” و “تو” به شکل نادرست استفاده می کند.
  • ۵ سالگی: در فهم دستورات دو بخشی که حروف اضافه در آنها به کار رفته است، مشکل دارند. نمی تواند اسم و فامیلش را بگوید. از کلمات جمع و یا افعال گذشته به درستی استفاده نمی کند. درباره فعالیت های روزانه اش حرف نمی زند.

 

 

تاخیر در مهارت‌های حرکتی:

 

 

مشکلات حرکتی در کودکان می تواند مربوط به اشکال در مهارت های حرکتی درشت مانند بازی کردن

با توپ و یا مربوط به اشکال در مهارت‌های حرکتی ظریف مانند رنگ کردن باشد.

 

علل محتمل:

 

کودکانی که در موسسات نگهداری می‌شوند، مورد تحریک محیطی قرار نمی‌گیرند یا اتیسم دارند،

ممکن است دچار مشکلی باشند که به آن “اختلال یکپارچگی حسی” گفته می‌شود.

این اختلال چندگانه می‌تواند موجب مشکلات حسی زیر شود:

 

  • اشکال در برنامه ریزی و هماهنگی حرکتی
  • واکنش همراه با ترس نسبت به حرکات ساده یا نیاز شدید به جستجوی درون داد حسی
  • واکنش شدید به لمس، بافت یا درد

 

 

نشانه های هشدار دهنده تاخیر رشد حرکتی:

 

 

  • ۳ سالگی: اغلب زمین می‌افتد یا برای بالا و پایین رفتن از پله های دچار مشکل می‌شود.

نامفهوم صحبت می کند و گفتارش قابل درک نیست. برای کار کردن با اشیا کوچک دچار مشکل می‌شود

نمی تواند بیشتر از ۴ قطعه خانه سازی را روی هم قرار دهد.

 

  • ۴ سالگی: نمی‌تواند توپ را بالای سرش بیندازد. نمی تواند درجا بپرد. نمی تواند سه چرخه سوار شود.

نمی‌تواند مداد رنگی را بین انگشت شست و انگشتانش بگیرد و در نوشتن مشکل دارد.

نمی‌تواند ۴ بلوک خانه سازی را روی هم بچیند

 

  • ۵ سالگی:  نمی‌تواند ۶ تا ۸ قطعه خانه‌سازی را روی هم قرار دهد. به سختی مدادرنگی را در دست می‌گیرد.

به سختی لباس‌هایش را در می‌آورد. نمی‌تواند به خوبی دندان‌هایش را مسواک بزند. نمی‌تواند دستانش را شسته و خشک کند.

 

 

تاخیر رشد مهارت های اجتماعی و هیجانی:

 

این مشکل معمولا قبل از شروع مدرسه خودش را نشان می‌دهد و ممکن است برای

کودک اشکالاتی در تعامل با بزرگسالان و یا همسالان به وجود بیاورد.

 

علل محتمل:

 

  • اهمال و مسامحه مانند سپردن زود هنگام کودک به موسسات نگهداری کودک
  • فرزندپروری غیرموثر
  • دلبستگی ضعیف

 

یکی دیگر از دلایل متداول تاخیر رشد اجتماعی یا هیجانی، “اختلال رشد فراگیر” است که به آن پی دی دی هم گفته می‌شود.

در زیر به گروهی از اختلالات دیگر که می‌توانند منجر به مشکلات ارتباطی خفیف تا شدید شوند، اشاره شده است.

 

  • اتیسم که یک اختلال متداول چندگانه است.
  • سندرم آسپرگر که یک بیماری مشابه اتیسم است.
  • اختلال فروپاشنده کودکی که معمولا در کودکان ۳ تا ۴ سال شایع است.
  • سندرم رت که اغلب شامل عقب ماندگی ذهنی است و بیشتر در دختران شایع است.

 

تاخیر در رشد

رشد گفتار و زبان کودکان ۲ ساله

نشانه‌های هشدار دهنده تاخیر رشد هیجانی و اجتماعی:

 

  • ۳ سالگی:  به کودکان دیگر علاقه نشان نمی‌دهد. در جدا شدن از والدین یا مراقب مشکل شدید دارد. ارتباط چشمی برقرار نمی‌کند.
  • ۴ سالگی:  به سختی و با گریه از والدین جدا می شود. با کودکان دیگر ارتباط برقرار نمی‌کنید و آنها را نادیده می‌گیرد.

به افراد غیر از اعضای خانواده واکنش نشان نمی دهد. وقتی ناراحت یا عصبانی است به اطراف ضربه می‌زند.

در برابر لباس پوشیدن، خوابیدن یا دستشویی رفتن مقاومت می کند.

 

  • ۵ سالگی:  بیشتر اوقات خجالتی، ترسو، غمگین یا پرخاشگر است و هیجاناتش را نشان نمی‌دهد.

به راحتی از والدین جدا نمی‌شود. به بازی‌های خیالی و یا بازی با دیگر کودکان علاقه نشان نمی‌دهد.

 

تاخیر رشد شناختی:

اشکال در مهارت های تفکر و شناختی ممکن است بر اثر نقص ژنتیکی، عوامل محیطی، بیماری‌ها،

تولد زودرس، اختلالات سیستم عصبی، کمبود اکسیژن هنگام تولد و حتی تصادفات ایجاد شود.

 

علل محتمل:

 

  • محیط آموزشی نامناسب و فقیر
  • اهمال و مسامحه والدین و یا سپردن زودهنگام کودک به موسسات نگهداری کودک
  • طیف گسترده اختلالات یادگیری
  • مصرف الکل یا مسمومیت در دوران بارداری
  • وجود یکی از اختلالات رشد فراگیر مانند اتیسم

 

 

نشانه های هشدار دهنده تاخیر رشد شناختی:

 

  • ۳ سالگی:  در جمع دچار مشکل می شود. قادر به فهم دستورالعمل‌های ساده نیست.

در باز‌های “وانمودی” مشارکت نمی‌کند. علاقه زیادی به اسباب بازی نشان نمی‌دهد.

 

  • ۴ سالگی:  به بازی‌های تعاملی علاقه نشان نمی‌دهد. در بازی‌های خیالی مشارکت نمی‌کند. نمی‌تواند با جمع روبه‌رو شود.

 

  • ۵ سالگی:  به آسانی از کوره در می‌رود. نمی‌تواند بیشتر از ۵ دقیقه روی یک فعالیت تمرکز کند./

منبع: انجمن مطالعات کودکان پیش از دبستان

Our Score
Our Reader Score
[Total: 1 Average: 5]

بازی‌درمانی و اثرات آن بر کودکان و درمان و بهبود برخی اختلالات امری ثابت شده است.

انسان نیاز به حرکت و جنبش دارد و بازی بخش مهمی از این نیاز است.

هرفرد برای رشد ذهنی و اجتماعی خود نیازمند اندیشه و تفکر است و بازی خمیر مایه ی این تفکرو اندیشه است.

آمادگی جسمی و روحی برای مقابله با مشکلات بخشی از فلسفه ی بازی کودکان است.

بنابراین؛ بازی هرچه گسترده تر؛ پیچیده ترو اجتماعی ترباشد کودک از مصونیت روانی بیشتری برخوردارمی شود.

 

فلسفه‌ی بازی چیست؟

 

کشف دنیای اطراف بخش دیگری از فلسفه‌ی بازی است که کودک حس کنجکاوی خود را از این طریق ارضا می‌کند.

بازی تن و روان کودک را واکسینه می‌کند و مسؤولیت اجتماعی و اقتصادی را که در آینده باید به دوش کشد به او می‌آموزد.

کودک با بازی کردن موقعیتی به دست می‌آورد تا اعتقادات؛ احساسات و مشکلات خود را پیدا کند و مهارت‌های زندگی را بیاموزد.

 

بدون تردید بازی بهترین شکل فعالیت طبیعی هر کودک محسوب شود.بازی دنیای کودکان است. بادنیای کودکان بازی نکنید.

بازی مؤثرترین و پرمعنا ترین راه یادگیری کودکان است. بازی یکی از بهترین راه های تربیت فرزند است.

بازی منبع سرشار و غنی آموزشی است.بازی درمانی یکی از روش‌های مؤثر در درمان مشکلات رفتاری و روانی کودکان است.

 

بازی درمانی | بازی درمانی کودکان پرخاشگر

 

به طور کلی بازی نقش مؤثری در رشد کودک دارد و در خلال بازی می‌توان به بسیاری از ویژگی‌ها، مسائل و رشد کودک پی برد.

بازی های کودکان مختلف و نوع ویژگی هایی که از خود ظاهر می‌سازند تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند.

هر چند نوع بازی‌ها در گروه‌های سنی و بچه های گروه سنی مشترکاتی دارد، اما نوع شرکت کودک در بازی اهمیت ویژه دارد.

 

” بازی‌ درمانگر” در واقع از موقعیت بازی برای ایجاد ارتباط با کودک استفاده می‌کند و تلاش می‌کند

به تخلیه هیجانی او و حل و فصل مشکلات او در زندگی عادی اش بپردازد.

 

“بازی‌درمانی” چیست؟

 

این تکنیک  انعکاس رفتار کودک است. باید احساسات کودک را طوری شناسایی کرد و آن را به کودک منتقل کرد

که کودک نسبت به اعمال و رفتار خود آگاه شود.”بازی‌درمانگر” در واقع از موقعیت بازی برای ایجاد

ارتباط با کودک استفاده و تلاش می‌کند به تخلیه هیجانی او و حل و فصل مشکلات او در زندگی عادی اش بپردازد.

 

بازی درمانی به کودکان کمک می کند تا احساسات منفی و رویدادهای ناراحت کننده‌ای را که نتوانسته‌اند با آن‌ها کنار بیایند، درک کنند.

به جای استفاده از روش‌های درمانی رایج بزرگسالان مانند گفت‌و‌گو و توضیح درباره ی چیزی که سبب ناراحتی آن‌ها شده است،

از بازی برای برقراری ارتباط به شیوه ی خود بهره می‌گیرند، بدون آنکه احساس کنند دارند بازجویی یا تهدید می شوند.

 

بازی‌درمانی فعال (Active play therapy)

 

در این روش بازی‌درمانی به کودک تعدادی اسباب بازی محدود داده می‌شود و درمانگر همزمان بازی با کودک

او را به سمت یک سناریو خاص سوق می دهد برای مثال کودکی که برادر یا خواهر تازه متولد شده دارد

و با او دچار مشکلی است بازی مار پله یا فوتبال مناسب او نیست، بهتر است او با کودک خیالی خود بازی کند

و در آن بازی کنش و واکنش های کودک سنجیده می شود.

 

درمان‌گر شروع به محبت بیش از حد به نوزاد خیالی می‌کند تا از این طریق حس حسادت کودک را برانگیخته کند

یا از طریق اولویت دادن به نوزاد در تمامی مراحل بازی سعی می کند رفتار متقابل کودک را با فرزند تازه متولد شده بسنجد.

 

 

بازی‌درمانی غیرفعال (Stimulus situation)

 

 

در این بازی‌درمانی هیچ سناریو از پیش تعیین شده ای نیست. بازی درمانگر با مشخص کردن حیطه محدودی سعی می‌کند

خود را در اختیار کودک قرار داده تا کودک درباره سناریوی این بازی نظر بدهد از این طریق

کودک می‌تواند به تخیل خود جامع عمل بپوشاند و آن را بهبود بدهد.

با توجه به اینکه اسم این روش بازی درمانی غیرفعال است اما کودک و تخیل او حضور فعالی در این سناریو دارند.

 

بازی‌درمانی و شناخت بهتر  احساسات

 

حس مفید بودن یکی از مهم ترین احساساتی است که کودک می‌تواند از بازی درمانگر خود در این وضعیت دریافت کند.

کودک در بازی‌درمانی احساسات خود را بیش از پیش می شناسد احساساتی که خیلی از افراد شاید

تا سنین میانسالی شناخت درستی از آن ها نداشته باشند.

 

براساس نظر فروید کودک با تکرار به کمال می رسد در روش بازی‌درمانی کودک پیاپی درگیر تکرار احساسات خود است

و با شناخت هریک از آن‌ها و کنترل‌شان در موقعیت‌های مختلف به مهارت‌های مورد نیاز می رسد.

 

بازی‌درمانی

 

احساسات و هیجاناتى که در اثر موقعیت بازى‌درمانى در کودک ایجاد مى‌شود

به چهار صورت قابل شناسائى است. یک مشاور یا روان درمانگر باید نسبت به این احساسات توجه کرده،

و بعد از شناسائى نسبت به حمایت و یاورى کودک اقدام کند.

 

کودک مسئولیت احساس خود را برعهده می‌گیرد که اصولا با نهاد اول شخص (من) بیان می‌شود:

مثلا در حین بازی می‌گوید: من دوستت دارم، من ازت متنفر هستم، من می‌خوام بزنمش، من میخوام …

 

کودک مسئولیت احساس خود را بر عهده نمی گیرد که این نوع بیان احساسات در کودکان به ندرت اتفاق می‌افتد

در این روش کودک عروسک خود را وارد به اعتراف به احساسات خود او می کند. برای مثال به عروسک می‌گوید

اعتراف کند که مادر کودک را دوست ندارد و از او متنفر است یا از زبان عروسک می‌گوید که مادرش را دوست ندارد.

 

کودک بصورت مستقیم به فردی که از دنیای واقعی اوست احضار احساس می‌کند مانند:

مامان دوست دارم، بابا دلم برات تنگ شده و …

کودک می تواند احساسات خود را نسبت به وسائل فیزیکی یا فردی تخیلی در ذهنش نسبت دهد

برای مثال با کوبیدن عروسک روی زمین باعث احساس ناراحتی خود را از اسباب بازی نشان دهد.

 

کدام اختلالات با بازی‌درمانی، درمان شوند؟

 

انواع اختلالاتی را که ریشه در احساسات و هیجانات کودک ، سازگاری او با محیط و … دارند، می‌توان با این روش درمان کرد.

افسردگی کودکان ، ترس‌های کودکان ، مشکلات رفتاری که ریشه اضطرابی دارند،  شب ادراری ،

ناخن جویدن ، دروغ گفتن ، پرخاشگری و … را می‌توان با استفاده از بازی‌درمانی حل کرد.

 

برای  درمان کودکان ناسازگار و کسانی که نسبت به حل مسائل مربوط به سازگاری مشکل دارند استفاده می شود.

بازی درمانی در کاردرمانی ذهنی و گفتار درمانی برای درمان و رفع اختلالات زیر استفاده می‌شود:

  • اختلال نقص توجه همراه با بیش فعالی
  • اتیسم
  • اختلال یادگیری

 

بیش فعالی و بازی درمانی

 

کودکان مبتلا به بیش فعالی چالش های خاصی را برای والدین ذاتاً شاد و سرزنده ایجاد می کنند.

به دلیل مشکلات کارکردهای اجرایی، برای آنها پیگیری قوانین و ماندن در یک پروژه از ابتدا تا انتها دشوار است.

 

سبک بازی آنها ممکن است خارج از کنترل باشد. والدین برانگیخته و عصبانی ممکن است بگویند

“اگر درست بازی نکنی، ما هم به هیچ وجه با تو بازی نمی کنیم”.

والدین بایستی به کودک خود اجازه دهند تا آزادانه بازی کنند

وگرنه آنها این پیام را دریافت می‌کنند: “تو نرمال نیستی؛ من نمیخوام باتو بازی کنم”.

 

اصول بازی درمانی

 

اسکلاین در سال ۱۹۸۲ اصول پایه‌ای را برای اجرای روش بازی‌درمانی معرفی می‌کند و معتقد است

بدون رعایت این اصول رابطه و شرایط اولیه برای بازی درمانی ایجاد نخواهد شد.

درمانگر باید به توسعه یک رابطه گرم و دوستانه با کودک بپردازد.

 

 

بازی درمانی در گفتار درمانی و کاردرمانی

بازی‌درمانی چیست؟

 

 

این رابطه اهمیت شایان توجهی بر مؤثر بودن این روش خواهد شد. شاید درمانگر ناچار شود برای ایجاد

چنین رابطه‌ای ویژگی‌هایی را در موقعیت بازی بپذیرد. همانطور که در شیوه‌های روان درمانی بزرگسالان ایجاد

رابطه مفید بسیار ضروری و در واقع اساس کار است، در بازی درمانی کودکان نیز ایجاد چنین رابطه‌ای گام اول

در شروع درمان است و بدون آن هیچ پیشرفت در کار درمان بوجود نخواهد آمد.

 

درمانگر پذیرش بدون قید و شرط از کودک داشته باشد. به عبارتی کودک بدون در نظر گرفن ویژگی‌های

خوب و بدی که دارد یا کارهای خوب و بدی که دارد مورد پذیرش قرار بگیرد.

 

پذیرش بدون قید و شرط

 

عکس این حالت زمانی اتفاق می‌افتد که درمانگر والدین یا اطرافیان به کودک چنین می‌گویند.

چون این کار بد را انجام دادی دیگر دوستت ندارم، گفتن چنین مطالبی به کودک یا ایجاد شرایطی

که چنین پیغامی را به کودک برساند، در کودک احساس پذیرش بدون قید و شرط را خدشه‌دار می‌سازد.

 

کودک لازم است احساس کند او را بدون در نظر گرفتن کارهایش دوست دارند،

او موجود ارزشمندی است و اگر تنبیهی اتفاق می‌افتد کاری که توسط او انجام گرفته زشت بوده و نه شخصیت او.

بر این اساس درمانگر تلاش می‌کند در طول جریان بازی درمانی چنین احساسی را در کودک زنده کند.

 

باید شرایط و موقعیتی حاکی از احساس آزادی برای کودک بوجود بیاید.

بازی درمانگر این کار را با کنار گذاشتن روشهای محدود کننده سخت گیرانه انجام می‌دهد،

تا کودک احساس آزادی کند. این آزادی ، آزادی در عمل و رفتار و همچنین آزادی در احساس را شامل می‌شود.

 

بطوری که بتواند احساست خود را بدون احساس محدودیت ظاهر سازد.

به عنوان یک مثال در یک جلسه بازی درمانی کودک چنین آزادی را احساس می‌کند که

عروسک کوچکی را که نمادی از برادر کوچکتر است، مفصلا کتک بزند.

 

درمانگر حضور فعال و عملکرد سریعی در جریان درمان دارد. بر حسب شرایط و موقعیت‌هایی که پیش می‌آید

رفتارهایی که از کودک سر می‌زند به موقع وارد عمل می‌شود و با مداخله مثلا تفسیر

احساسات و استفاده از رفتارهای جایگزین به کودک کمک می‌کند.

 

شناخت بهتر توانایی‌های کودک

 

درمانگر توانایی‌های کودک را مهم و با اهمیت می‌شمارد و تلاش می‌کند

و در فرصت‌های مناسب از آنها برای حل مشکل استفاده کند.

درمانگر برای این کار باید تلاش زیادی در جهت شناخت کودک و بویژه توانایی‌های او انجام دهد

و زیرکانه از این توانایی‌ها به نفع کودک استفاده کند.

 

به عبارتی به صورت فعالانه‌ای کودک را در جریان درمان شرکت می‌دهد

و با تأکید بر مهارت‌های او ، او را در جریان درمان بطور مسئولانه هدایت می‌کند.در شرایطی که در جریان

بازی درمانی ایجاد می‌شود بیشترین نقش اولیه را کودک ایفا می‌کند. کودک شرایط بازی را می‌سازد

و بازی درمانگر به عنوان هدایت کننده و تفسیر کننده روش‌های او را پیگیری می‌کند.

 

نقش بازی درمانی در اوتیسم

بازی‌درمانی در توانبخشی

 

درمانگر هیچ نوع بازی و شرایطی را برای کودک القا نمی‌کند و کودک را آزاد می‌گذارد تا به بازی بپردازد

و درمانگر آن هوشیارانه بازی او را مورد بررسی قرار می‌دهد و از آن برای درمان کودک استفاده می‌کند.

 

درمانگر تلاش نمی‌کند که فرآیند درمان را سرعت ببخشد. بازی درمانی

به صورت تدریجی ادامه و گسترش می‌یابد تا به نتیجه مورد نظر برسد.

 

در کنار آزادی و اختیار عمل که کودک در جریان بازی دریافت می‌دارد محدودیت‌هایی تنها با هدف نزدیک‌سازی

درمان به دنیای واقعی اعمال می‌شود و توجه کودک را به مسئولیت خود و احساسات خود جلب می‌کند.

 

موقعیت مناسب برای بازی درمانی:

 

بازی درمانی معمولا در کلینیک‌های کاردرمانی، گفتار درمانی و  مشاوره که

مجهز به اتاق بازی کودک هستند، انجام می‌گیرد.در این اتاق‌ها فضای مناسب

و اسباب بازی‌های مناسب برای بازی قرار داده می‌شود.

اما در هر حال بازی درمانی را در هر مکانی که مجهز به یک سری وسایل مورد نیاز

برای بازی باشد که رفتار عمل کودک را محدود نکند، می‌توان انجام داد.

منابع:

سایت رادیوکودک

انجمن پیش دبستانی ایران

سایت شبکه ملی مدارس

Our Score
Our Reader Score
[Total: 0 Average: 0]

هنگامی که به یک نوزاد در حال گریه کردن نگاه می‌کنید اشکی در چشمان وی جاری نمی‌شود. اما علت این قضیه چیست؟

وقتی که یک نوزاد به دنیا می‌آید صدای گریه او نشان دهنده سلامت اوست.

گرچه گریه نوزادان برای برخی ناخوشایند است اما والدین هر نوزاد مدت کمی پس از تولد به این صدا عادت می‌کنند

اما یک نکته وجود دارد و آن این است که گریه نوزادان با گریه کودکان کمی متفاوت است

و آن این است که نوزادان هنگام گریه اشک نمی‌ریزند.

به گفته پژوهشگران اشک برای محافظت از چشم و مرطوب نگه داشتن چشم‌ها

لازم است اما این نکته به دلایلی که ذکر خواهد شد در نوزادان رخ نمی‌دهد.

 

نوزاد با مجاری اشک متولد می‌شود

 

“سیج تیمبرلین”(Sage Timberline) متخصص کودکان در دانشگاه کالیفرنیا گفت:

وقتی با احساسات شدید مانند غم، عصبانیت یا حتی خوشبختی مواجه می‌شویم، گریه می‌کنیم.

این استرس موقتی باعث ایجاد “پاسخ جنگ یا گریز” و باعث محافظت بیشتر از چشم می‌شود.

این اشک‌ها همچنین می‌توانند به ترشح هورمون‌های محرک استرس که ممکن است در زمان‌های سخت ایجاد شده باشند، کمک کنند.

پاسخ جنگ و گریز(Fight-or-Flight Response) یک واکنش فیزیولوژیک است که جانوران در پاسخ

به ادراکاتشان نسبت به موقعیت‌های خطرناک، حمله و یا در اقدام برای نجات خود نشان می‌دهند.

این واکنش اولین بار توسط والتر برادفورد کانن توصیف شد. در نظریه او، جانداران نسبت به تهدیدات،

با مجموعه‌ای از ترشحات در کل دستگاه عصبی سمپاتیک پاسخ می‌دهند که این واکنش دلیل اصلی جنگ یا گریزشان می‌شود.

نوزاد / نوزادان / گفتار درمانی نوزاد

 

 

 

چشمان و پوست یک نوزاد تمایل به خشکی دارد

 

تیمبرلین در گفتگو با لایوساینس گفت: یکی از مزایای گریه این است که انسان پس از آن احساس آرامش می‌کند.

در حالی که نوزاد با مجاری اشک متولد می‌شود اما این مجاری به اندازه کافی رشد نکرده‌اند

که اشک از آنها جاری شود. این مجاری به اندازه کافی اشک برای پوشاندن چشم و مرطوب نگه داشتن آن تولید می‌کنند،

اما برای تشکیل قطره‌هایی که باعث ریزش بر گونه می‌شوند کافی نیستند.

وی در ادامه افزود: پس از سه یا چهار هفته از تولد، مجاری اشک آور نوزادان به اندازه کافی رشد می‌کنند

تا پس از گریه‌های طولانی اشک از چشمانشان بیاید. چشمان و پوست یک نوزاد تمایل به خشکی دارد

بنابراین مهم نیست که هوا چه میزان گرم باشد زیرا در هر صورت نوزاد در هفته اول و دوم زندگی خود عرق نمی‌کند

و علت این موضوع آن است که غدد عرقی آن نیز رشد نکرده‌اند.

 

گفتاردرمانی |گفتار درمانی |گفتار درمانی کودکان در منزل

 

انسانها دارای دو نوع غدد عرق به نام‌های غده “اکرین”(eccrine) و غده “آپوکرین”(apocrine ) هستند

که هر دو در نوزادان حتی اگر هنوز تولید عرق نکرده باشند، ایجاد می‌شوند.

غدد آپوکرین عرق را از طریق فولیکول‌های مو ترشح می‌کنند،

اما تا زمانی که تغییرات هورمونی در دوران بلوغ رخ ندهد، فعال نمی‌شوند.

در حالی که عرق آپوکرین در ابتدا بی‌بو است، اما می‌تواند بودار شود.

این عرق پر از آب و الکترولیت و همچنین استروئیدها، لیپیدها و پروتئین‌ها است

و باکتری‌ها می‌توانند از آن برای تولید بو استفاده کنند.

غدد اکرین نوزاد در ماه چهارم بارداری شکل می‌گیرند و ابتدا روی کف دست جنین و کف پا قرار می‌گیرند.

تا ماه پنجم، غدد اکرین تقریباً کل بدن را تحت پوشش خود قرار می‌دهد به گفته تیمبرلین بعد از به دنیا آمدن نوزاد،

فعال‌ترین غدد اکرین، غدد روی پیشانی است و پس از ان غدد عرق روی بالا تنه و اندام حرکتی فعال می‌شوند.

 

والدین باید بسیار مراقب گرمازدگی نوزادان باشند

 

از آنجا که نوزادان نمی‌توانند عرق کنند به پرستاران یا والدین خود تکیه می‌کنند تا خنک شوند.

وی در انتها افزود: از آنجا که نوزادان عرق نمی‌کنند والدین باید بسیار مراقب آنها بوده و

بر علائمی مانند پوسته پوسته شده پوست، تنفس سریع، بهانه‌گیری و کمتر تکان دادن دست و پا آنها نظارت کنند

زیرا آنها می‌توانند نشانه‌ای از گرمازدگی کودکان و نگه داشتن آنها در محیط گرم باشد.

در این مواقع لازم است والدین سریعا آنها را به محیطی خنک برده و تعداد لباس‌های کودک را کم کنند./ایسنا

Our Score
Our Reader Score
[Total: 0 Average: 0]
گفتار درمانی کودکان دارای لکنت

رشد و تقویت مهارت‌های گفتار و زبان کودکان همواره مورد توجه والدین است.

کودک طبیعی در شرایط عادی حرف زدن را از اطرافیان خود می‌آموزد.

اما با رعایت بعضی از نکات ساده می توان به رشد گفتار او کمک کرد و

اگر مانعی سر راه او قرارداشت ،به موقع آن را از میان برداشت.

اغلب این موارد کارهایی هستند که معمولاً مادران به طور طبیعی انجام می دهند.

 

در واقع نوع واکنش‌های ارتباطی والدین و به ویژه مادران همراه با رشد کودک تغییر و به پیشرفت او کمک می کند.

بنابراین در هر مقطعی از رشد توجه به نکات خاصی ضروری است که در ادامه به آنها اشاره می شود:

 

تقویت مهارت‌های گفتار و زبان از تولد تا یک سالگی

  • مراقب وضعیت شنوایی نوزاد خود باشید، به ویژه دقت کنید که عفونت یا التهابات گوش او کاملاَ درمان شوند .

 

  • با نگاه کردن به فرزندتان ، صحبت کردن با او و تقلید آواسازی هایش تلاش های وی را برای برقراری ارتباط تقویت کنید.

 

  • خنده ها و حالات چهره او را تکرار کنید.

 

  • به او بیاموزید که حرکاتی از این قبیل را تقلید کند:

دست زدن ( دس دسی) ، سَر- سَری ، بوسه فرستادن ، لی لی حوضک ، دالی موشه ،

بای بای . انجام این حرکات رعایت نوبت را آموزش می دهد که در مکالمه نقش مهمی دارد.

 

  • در حین انجام هر کاری مثل لباس پوشیدن ، غذا خوردن یاحمام کردن حرف بزنید

( مثلاً : مریم دامن‌شو بپوشه، مامان ماست می‌ده به مریم ،چقدرماستش خوشمزه است! )

 

  • هنگام رفتن به جایی درباره آنجا و آنچه خواهید دید یا کاری که خواهید کرد صحبت کنید.

(مثلاً ما میریم خونه مامان جون ، مامان جون یه جوجه داره ، مریم به جوجه مامان جون دونه می‌ده.)

 

  • درمورد رنگ‌ها حرف بزنید. (لباس علی آبیه)

 

  • باشمردن انگشت‌های خود یا کودک شمارش را تمرین کنید.

 

  • وقتی از پله بالاو پایین می‌روید، پله‌ها را بشمارید.

 

  • صدای حیوانات را تقلید کنید. ( پیشی می‌گه “میو میو”، هاپو می‌گه “هاپ هاپ”)

 

 

تقویت مهارت‌های گفتار و زبان از یک تا دو سالگی

 

 

  • وقتی مشغول انجام کاری هستید یا به جایی می‌روید، صحبت کنید. مثلاً وقتی با کالسکه قدم می‌زنید،

به چیزهای آشنا ( مثل ماشین ،درخت ،حیوانات ) اشاره کنید و اسم آنها را بگویید.

” پیشی رو ببین. پیشی میگه میو میو. پیشی بزرگه. پیشی زرده.”

 

  • از گفتاری استفاده کنید که هم از نظر دستور زبان درست و هم به قدری ساده باشد که کودک‌تان بتواند آن را تقلید کند.

 

  • وقتی در خانه یا اتاق کودک راه می روید، صدا سازی کنید.

 

  • ساعتی را به او نشان دهید که می‌گوید : ت- ت- ت. با هم به صدای ساعت گوش بدهید.

یک بچه گربه ( یا عروسک گربه ) پیدا کنید که مثلاً لبش را گاز گرفته و می‌گوید:

ف-ف-ف. یا یک هواپیما که لبش را گاز می‌گیرد، موتورش را روشن می‌کند و می‌گوید: و- و- و.

بعدها وقتی فرزند شما به مهد کودک یا آمادگی می‌رود و صداها را به او معرفی می‌کنند،

این صداها مانند دوستان قدیمی برایش آشنا هستند.

 

  • به خوبی می‌توان از مدت استحمام به عنوان زمان “بازی صوتی” استفاده کرد.

در این مدت شما چهره به چهره و از نظر قد، در برابر چشمان فرزندتان قرار می‌گیرید.

تقویت مهارت‌های گفتار

  • یک قایق پلاستیکی روی آب بیندازید و با صدای پ- پ-پ آن را به حرکت در آورید.

اجازه بدهید کودک هنگام تولید این صدا جریان هوا را از دهان شما احساس کند. با تکرار صدای ب- ب- ب حباب درست کنید.

موتور اسباب بازی‌ها هم منبع خوبی برای تولید صدای “ررر- ررر- ررر” هستند.

 

  • واژه‌ها را وسیع‌تر کنید. مثلاً وقتی کودک می‌گوید “ماشین”، شما بگویید: “درسته! این ماشینه. این یه ماشین قرمز بزرگه. “

 

  • سعی کنید هرروز زمانی را به خواندن کتاب برای فرزندتان اختصاص دهید.

کتاب‌هایی پیدا کنید که تصاویر بزرگی داشته باشند و در هر صفحه آن یک یا دو کلمه و یا یک عبارت یا جمله نوشته شده باشد.

هنگام خواندن کتاب، روی نام بردن تصاویر و توصیف آنها وقت بگذارید.

  • از کودک خود بخواهید تصاویری را که نام می‌برید به شما نشان بدهد.

 

  • از فرزندتان بخواهید نام تصاویر را بگوید. در ابتدا او به درخواست شما پاسخ نمی‌دهد.

فقط نام تصویر را به او بگویید. روزی او شما را با گفتن نام آن شگفت زده خواهد کرد.

 

 

تقویت مهارت‌های گفتار و زبان از دو تا سه سالگی

 

 

در این سن گفتار کودک کم کم شکل کامل‌تری به خود می‌گیرد .

اجرای توصیه‌های زیر به پیشرفت هر چه بهتر او کمک می‌کند:

 

  • از گفتاری آنچنان واضح و ساده استفاده کنید که تقلید از آن برای کودک آسان باشد.

 

  • از طریق تکرار گفته‌های کودک و افزودن جزئیاتی بر آن، به فرزندتان نشان دهید که به او گوش می‌دهید

و به حرفش علاقه دارید. مثلاً وقتی می‌گوید: ” گل قشنگ” ، شما بگویید:

” بله، گل قشنگیه. ریگ این گله قرمز روشنه. چه بوی خوبی داره ! علی می‌خواد گل بو کنه؟ ”

 

  • از کودک خود بخواهید آنچه را که گفته ولی شما به طور کامل متوجه نشده‌اید تکرار کند.

به این ترتیب او می‌فهمد که حرف‌هایش برای شما مهم هستند.

مثلاً، “می‌دونم تو یه ماشین می‌خوای . دوباره بگو کدوم ماشینو می‌خوای ؟”

 

چگونه با کودک خجالتی برخورد کنیم

 

  • کلمات فرزندتان را افزایش دهید. با خواندن کتاب‌هایی که در هر صفحه آن یک

جمله ساده نوشته شده باشد، کلمه‌های جدیدی به او معرفی کنید.

 

  • در هر صفحه از کتاب نام اشیا را بگویید و درباره تصاویر توضیح دهید.

مترادف کلمات آشنا را بیان کنید ( مثلاً مامان، خانم، زن، آدم) و این

کلمات جدید را در جمله به کار ببرید تا کودک آن را در متن و زمینه یاد بگیرد.

 

تقویت مهارت‌های گفتار و زبان

 

 

  • اشیاء مختلفی را در یک سطل بگذارید و به کودک اجازه دهید که هر بار یکی از آن‌ها را دربیاورد و نام آنرا بگوید.

شما گفته او راتکرار کرده و گسترش دهید: ” این شونه است. علی موهاشو شونه می‌کنه.”

اشیا را از سطل خارج کرده و به فرزندتان کمک کنید که آن‌ها را دسته بندی کند ( مثلاً لباس‌ها، خوراکی ها، لوازم نقاشی )

 

  • یک دفترچه یا آلبوم از تصاویر آشنایی که از مجلات قدیمی بریده‌اید تهیه کنید.

به کودک کمک کنید که تصاویر را در آلبوم یا دفتر بچسباند. روی نامیدن عکس‌ها تمرین کنید

و با استفاده از گفتار و اشاره طرز استفاده از آنها را آموزش دهید.

 

  • به عکس‌های خانوادگی نگاه کنید و نام افراد را بگویید.

 

 

  • در قالب جملات و عبارات ساده اتفاق مربوط به هر تصویر را توصیف کنید ( مثلاً عمه داره می‌خنده !).

 

  • زیر هر تصویر یک عبارت یا جمله مناسب بنویسید. مثلاً ” من می‌تونم شنا کنم.”

یا ” تولد بابا مبارک.” فرزندتان کم کم متوجه می‌شود که خواندن همان زبان شفاهی است که نوشته شده است.

 

  • از کودک‌تان سؤالاتی بپرسید که پاسخ به آننیازمند انتخاب باشد، نه فقط “بله / خیر”.

به عنوان نمونه به جای این که بپرسید: “علی جان آب می‌خوای؟” بگویید:” علی جان آب می خوای یا شیر؟”.

کاملاً منتظر پاسخ بمانید و ارتباط موفقیت آمیز را تقویت کنید:

“ممنون که گفتی چی می‌خوای.حالا مامان یه لیوان شیر میده به علی.”

 

  • همیشه آواز بخوانید و بازی‌های انگشتی انجام دهید ( مثل لی لی حوضک) و

اشعار کودکانه بخوانید (مانند اتل متل توتوله). این شعرها و بازی‌ها، کودک را با صداها و قافیه‌های زبان آشنا می‌کند.

 

  • مهارت‌های درک زبانی فرزندتان را با پرسیدن سؤالاتی که پاسخ بله/ خیر دارند تقویت کنید،

مثل “توپسری ؟” ،”این زرافه است؟” ، ” اسمت مریمه؟”

 

افزایش مهارت‌های گفتار و زبان از سه تا چهار سالگی

 

 

  • تصاویری از مجلات قدیمی ببرید. سپس با استفاده از آنها عکس‌هایی بسازید

که از نظر مفهوم اشتباه و غیر واقعی باشند. مثلاً تصویر یک سگ را داخل یک اتومبیل بچسبانید،

انگار که او رانندگی می‌کند. از کودک بخواهید بگوید که کجای تصویر اشتباه است.

 

  • تصاویر را در گروه‌های مختلف طبقه بندی کنید. اما سعی کنید با قرار دادن تصویری نامناسب

در یک مجموعه او را به فکر وادار کنید تا عضو نادرست را تشخیص دهد.

مثلاً عکس ماشین را از مجموعه گربه، جوجه و مار بردارد. به او بگویید با نظر او موافقید چون ماشین، حیوان نیست.

 

  • از طریق کتاب خواندن، آواز خواندن و صحبت در مورد کاری که انجام می‌دهید،

جایی که می‌روید و نیز خواندن اشعار کودکانه، خزانه لغات و طول گفته‌های فرزندتان را افزایش دهید.

 

  • کتاب هایی بخوانید که طرح قصه ساده‌ای داشته باشند و بعد در باره خط سیر داستان با کودک گفتگو کنید.

به او کمک کنید تا داستان را بازگو کند ویا با کمک بعضی وسایل و تغییر لباس آن را نمایش دهد.

در مورد بخش هایی از قصه که برایتان جالب بود با او صحبت کنید و بپرسید که از کدام قسمت داستان بیشتر خوشش آمده است.

 

  • به عکس های خانوادگی نگاه کنید و از فرزندتان بخواهید که توضیح دهد در هر تصویر چه اتفاقی افتاده است.

 

  • می توانید از طریق سؤال کردن مهارت های درکی کودک را تقویت کنید.

از او هم بخواهید با پرسیدن سؤال شما را گول بزند. اگر شما وانمود کنید که او سؤال های سختی می‌پرسد

و شما واقعاً گول می‌خورید، این بازی برایش بسیار جذاب خواهد شد.

 

  • اگر با استفاده از خانه عروسکی یا اسباب بازی‌ها، نمایش‌های ساده ( مثل دکتر رفتن، خرید کردن و…)

یا خاله‌بازی راه بیندازید، مهارت‌های ارتباط اجتماعی و تعریف داستان فرزندتان تقویت می‌شوند.

اگر گفته های اورا به طور کامل متوجه نشدید خواهش کنید که حرفش را تکرار کند.

این کار نشان می‌دهد که حرف های او برای شما مهم هستند.

 

 

تقویت مهارت‌های گفتار کودکان از چهار تا پنج سالگی

 

 

  • درباره ارتباط‌های فضایی و مکانی (مثل اول، آخر، وسط، چپ و راست)

و متضادها ( مانند بالا و پایین، کوچک و بزرگ صحبت کنید.

 

  • یک شئ یا پدیده را توصیف کنید و یا در مورد آن سرنخ هایی ارائه دهید

و از فرزندتان بخواهید حدس بزند شما در مورد چه چیزی صحبت می‌کنید.

 

  • روی ایجاد مجموعه ها و توصیف آن ها کار کنید ( مثلاً میوه ها، حیوانات و یا اشکال هندسی).

 

  • وقتی کودک شما چگونگی انجام کاری را توضیح می دهد، دستورات او را دنبال کنید.

 

  • وقتی فرزندتان صحبت می کند کاملاً به او توجه کنید و بعد از او تشکر و تعریف کنید و تشویقش کنید.

قبل از اینکه با کودک خود صحبت کنید، مطمئن شوید که تمام توجه او را به خود جلب کرده‌اید.

بعد از سخن گفتن مکث کنید و به او اجازه بدهید که در مورد آنچه گفته اید واکنش نشان دهد.

 

  • خزانه واژگان فرزندتان را پرورش دهید. در مورد کلمات جدید یک تعریف ارائه دهید و آن‌ها را در یک بافت به کار ببرید:

” این وسیله نقلیه توی جاده راه میره. این یه ماشینه. اتوبوس هم یک نوع وسیله‌ی نقلیه‌ی دیگه است. قطار و هواپیما هم همینطور.”

 

  • کودک را تشویق کنید تا هروقت معنی کلمه‌ای را نمی فهمد، در مورد آن سؤال کند. برای تقویت مهارت‌های گفتار مهم است.

 

  • به چیزهایی که بهم شبیه هستند یا با هم تفاوت دارند اشاره کنید. بازی‌هایی ترتیب دهید

که چنین مفاهیمی را که بعدها در مدرسه و برای آمادگی یادگیری خواندن با آن‌ها مواجه خواهد شد، در برداشته باشند.

 

  • اشیا را طبقه بندی کنید . حالا تلاش نمایید که در هر طبقه بر اساس ویژگی‌های جزئی‌تر، زیر مجموعه‌هایی ایجاد کنید

( مثلاً سنگ‌هایی که زبرند در برابر آنهایی که نرم هستند؛ یا آنهایی که سنگین‌تر یا سبک‌تر هستند، کوچک در مقابل بزرگ).

دوباره از کودک بخواهید چیزهایی را که جزو مجموعه مورد نظر شما نیستند جدا کند و توضیح دهد برای این تصمیم چه دلیلی دارد؟

 

چطور با دانش‌آموز دارای لکنت برخورد کنیم

 

  • از طریق نقش بازی کردن روی مهارت های اجتماعی و تعریف داستان کار کنید.

با تغییر لباس، استفاده از اسباب بازی ها و گفتگو، خاله بازی ، دکتر بازی ویا مغازه بازی کنید.

این کار را می‌توانید با خانه عروسکی و عروسک‌های نمایشی هم انجام دهید. به جای عروسک‌ها صحبت کنید.

 

  • داستان‌هایی که طرح ساده‌ای دارند و پیش بینی ادامه آن‌ها آسان است انتخاب کنید و برای کودک بخوانید.

از او بخواهید که ادامه ماجرا را حدس بزند. با استفاده از عروسک های دستکشی داستان را نمایش دهید.

به جای عروسک‌ها صحبت کنید. از فرزندتان بخواهید که یک صحنه از داستان  یا بخش جالب آنرا نقاشی کند.

این کارها را می‌توانید در مورد فیلم‌های تلویزیونی یا ویدئویی هم انجام دهید.

از او سؤالاتی با کلمات پرسشی کی، کِی، کجا بپرسید. و واکنش‌هایش را هدایت کنید.

 

والدین کودکان دارای اتیسم بخوانند

 

  • با طرح معماهای ساده توانایی های درکی و بیانی زبان فرزندتان را افزایش دهید.

” من رو دیوار یه چیزی میبینم که گرده و وقت را به ما نشون می ده.”

بعد از اینکه پاسخ شما را داد از او بخواهید در مورد یک شیء به شما سرنخ هایی بدهد تا شما منظور او را حدس بزنید.

 

  • به کودک دستورات دو قسمتی بدهید. مثل “کاپشنت رو از تو کمد بردار و بپوش”.

از او بخواهید توضیح دهد که یک کار را چگونه انجام داده است. وقتی دکتر بازی می کنید از او بخواهید توضیح بدهد

که چطور یک بچه را معاینه می کند. آنچه را می گوید نقاشی کنید و داستان او را زیر نقاشی بنویسید.

کودک شما به زودی قدرت داستان گویی و زبان نوشتاری را در می‌یابد.

 

  • با او بازی هایی مثل منچ یا مارو پله انجام دهید.

 

  • از فرزندتان بخواهید در برنامه‌ریزی کارهای روزانه با شما هم‌فکری کند.

مثلاً در تهیه فهرست خرید آنچه احتیاج دارید به شما کمک کند

” فکر می کنی پسر عمه‌ات برای جشن تولد چی دوست داره؟ ما الان باید چه میوه‌هایی بخریم؟”

والدین برای بهبود مهارت‌های گفتار و زبان کودکان خود لازم است به توصیه‌های گفتار درمان‌گران توجه کنند.

Our Score
Our Reader Score
[Total: 0 Average: 0]
نشانه های بیماری اوتیسم در کودکان چیست؟+درمان فوری

پژوهشگران در مطالعه اخیرشان دریافته‌اند تشخیص اتیسم در زنان مشکل‌تر است

زیرا آنها بیشتر از مردان سعی در پنهان کردن علائم این بیماری دارند.

به گزارش ایسنا ، پژوهشگران “کالج دانشگاهی لندن” در مطالعه اخیرشان دریافته‌اند که

پدیده‌ای موسوم به “استتار اجتماعی”(social camouflaging) موضوعی است

که سبب می‌شود تشخیص اوتیسم در زنان برای پزشکان سخت‌تر شود.

به گفته محققان، تشخیص اوتیسم در  زنان ممکن است سخت‌تر باشد؛ زیرا آنها نسبت به مردان بیشتر سعی در پنهان کردن اوتیسم دارند.

اوتیسم یا درخودماندگی، نوعی اختلال رشدی از نوع روابط اجتماعی است.

 

آشنایی با اتیسم/ تشخیص اتیسم/ اوتیسم

این اختلال ذهنی سبب مشکل در ارتباطات کلامی و غیرکلامی و تعاملات اجتماعی می‌شود

و ارتباط چشمی و کلامی با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار می‌کند.

این نتایج براساس یک نظرسنجی آنلاین است که در آن پژوهشگران اطلاعاتی را

در مورد تاکتیک استتار از زنان بزرگسال مبتلا به اوتیسم و غیر اوتیسم جمع‌آوری کردند.

پژوهشگران طی این مطالعه دریافتند تفاوتی در رفتار بین افراد مبتلا به اوتیسم و افراد غیر اوتیسمی وجود ندارد

و پس از آن دریافتند زنان اوتیسمی علائم خاصی از خود نشان نمی‌دهند.

 

علائم اتیسم در ۳ سال اول زندگی

 

به گفته محققان روش‌های استتار شامل برقراری تماس بهتر چشمی و جلوگیری از انجام حرکاتی

مانند لرزش دست‌ها که افراد مبتلا به اوتیسم انجام می‌دهند، است.

پژوهشگران بر این باورند که “تقلید” سبب ایجاد این موضوع شده است چرا که افراد

مبتلا به اتیسم با مشاهده افراد غیر اوتیسمی و سالم سعی می‌کنند همانند آنها رفتار کنند.

دکتر “ویل مندی”(Will Mandy) از کالج دانشگاهی لندن در گفتگو

با گاردین گفت: کپی کردن ژست‌ها و رفتارهای افراد عادی چیزی است که در

زنان مبتلا به اوتیسم مشاهده می‌شود، اما این موضوع نگران‌کننده است.

چرا که در این صورت پزشکان براحتی نمی‌توانند اوتیسم را تشخیص دهند.

تحقیقات بیشتر در مورد “استتار اجتماعی” نه تنها درک پژوهشگران درباره این بیماری را ارتقا می‌دهد؛

بلکه به پزشکان کمک می‌کند تا با در نظر گرفتن این موضوعات بتوانند تشخیص دقیق‌تری داشته باشند.

یافته‌های این مطاله در مجله “Autism” منتشر و در فستیوال علوم بریتانیا ارائه شد.

Our Score
Our Reader Score
[Total: 0 Average: 0]