نوشته‌ها

نقش بسیار مهم توانبخشی در درمان سکته‌های مغزی

جای خالی توانبخشی در سکته‌های مغزی

بیمه‌ها در تعرفه‌های توانبخشی کم گذاشتند

 

 

 

جای خالی توانبخشی بعد از سکته‌های مغزی از مواردی است که بیماران را به چالش می‌کشد

و بیمه‌ها در بحث تعرفه‌های توانبخشی کم گذاشته‌اند.

 

 

نوید علی عسگر عضو انجمن سکته مغزی در گفت و گو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان؛ اظهار داشت: سکته مغزی دومین علت مرگ و میر و مهمترین علت ناتوانی در ایران است و ابتلا به آن می‌تواند سال‌ها سبب ناتوانایی و کم توانایی فرد در زندگی شود.
وی ادامه داد: تقریبا ۵۰ درصد کسانی که از سکته مغزی جان سالم به‌ در می‌برند دچار مشکلات و اختلالات حرکتی دائمی در زمینه حفظ تعادل در حالات و وضعیت‌های مختلف و عدم‌توانایی جهت ایستادن و راه رفتن به تنهایی و بدون‌کمک گرفتن از دیگران و همچنین عدم‌توانایی جهت انجام فعالیت‌های روزمره زندگی از قبیل لباس پوشیدن، غذا خوردن، حمام رفتن و غیره هستند.
عضو انجمن سکته مغزی افزود: افراد درگیر با سکته‌های مغزی دچار عوارض گوناگون می‌شوند بطوریکه برای غلبه بر این مشکلات و نقایص نیازمند برنامه‌های توانبخشی از جمله کار درمانی در همان روزهای ابتدایی سکته هستند.

کارشناس کاردرمانی در ادامه گفت: درمان‌های کاردرمانی نبود ‌استقلال و وابستگی در بیماران با عارضه سکته قلبی را به حداقل می‌رساند و البته حدود و میزانی که کاردرمانی، پیامدهای پس از سکته مغزی را در بیمار بهبود می‌بخشد برای بیماران متفاوت است.

وی تصریح کرد: بهره‌مندی از خدمات توانبخشی در ساعات بعد از ترخیص و در برخی موارد در زمان بستری بیمار نقش اساسی دارد و هنوز جای خالی خدمات کاردرمانی و توانبخشی در بهبودی افراد احساس می‌شود و متولیان سلامت باید آن را جدی بگیرند و فرهنگسازی استفاده از  این خدمات در جامعه در نظرگرفته شود.

علی عسگر افزود: یک بعد خدمات توانبخشی بیمه‌ها هستند که حمایت لازم را از خدمات توانبخشی ندارند و بیماران خدمات توانبخشی را نیمه کاره رها می‌کنند و ما خواستار حمایت بیمه‌ای از خدمات توابنخشی در کشور هستیم.

Our Score
Our Reader Score
[Total: 1 Average: 5]
گفتار درمانی ، کاردرمانی سکته مغزی

عامل ژنتیکی که باعث سکته مغزی می‌شود

عامل ژنتیکی که باعث سکته مغزی می‌شود

 

گروهی از محققان سازمان بهداشت “گایسینگر”(Geisinger) با مشارکت دو دانشمند ایرانی نوع رایجی از دگرگونی ژنتیکی را به عنوان عامل خطری برای سکته مغزی به خصوص در افراد بالای ۶۵ سال شناسایی کردند.

 

به گزارش ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، بیماری عروق کوچک مغزی باعث ایجاد یک چهارم سکته‌های ایسکمی(نارسایی خون به بافت) در سراسر جهان می‌شود

و یکی از شایع‌ترین علت‌های ایجاد زوال عروقی است. این بیماری می‌تواند به صورت جراحاتی در مغز آشکار شود که به طور معمول در تصاویر اسکن مغزی دیده می‌شود.

این بیماری معمولاً با پیری و فشار خون بالا همراه است، اما تعداد کمی از موارد به دلیل تغییر آمینواسید سیستئین در ژن NOTCH۳ ایجاد می‌شوند. تقریباً از هر ۳۰۰ نفر یک نفر این نوع تفاوت ژنی را دارد. یک بیماری ارثی نادر شناخته شده به نام کاداسیل (CADASIL) (آرتریوپاتی مغزی اتوزومال غالب به‌ همراه انفارکتوس‌های ساب‌کورتیکال و لکوانسفالوپاتی) نیز توسط تغییر در این ژن رخ می‌هد و با بیماری عروق کوچک مغزی ارتباط دارد که باعث افزایش خطر بروز سکته مغزی می‌شود.

 

در این مقاله محققان مجموعه‌ای از سوابق پزشکی افراد از جمله اطلاعات توالی ژنومی بیش از ۳۰۰ نفر را بررسی کردند. از این تعداد ۱۱۸ نفر تنوع در ژن NOTCH۳ داشتند که ۱۲.۶ درصد آنها سابقه سکته مغزی داشتند. در حالی که در گروه دیگر تنها ۴.۹ درصد افراد سابقه سکته مغزی داشتند. خطر سکته مغزی در افراد بالای ۶۵ سال و آن دسته که نابهنجاری ماده سفید مغزی داشتند به طور قابل توجهی زیاد بود. اگرچه تمام ۱۱۸ نفر یک نوع تفاوت ژنی داشتند اما نوع خاصی از تنوع ژنی که باعث بیماری کاداسیل می‌شود به ندرت مشاهده شد.

 

این گروه تحقیقاتی نوشتند که با توجه به فراوانی تعداد تنوع ژنی در ژن NOTCH۳ ، تعداد افرادی که ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری عروق کوچک مغزی بگیرند و دچار سکته مغزی شوند زیاد است. مطالعات نشان می‌دهد بیشتر افرادی که این مشکل ژنی را دارند پس از ۶۵ سالگی دچار بیماری عروق مغز و سکته می‌شوند.

 

دکتر ویدا عابدی دانشمند گروه ژنومیک مولکولی و کاربردی در سازمان بهداشت گایسینگر و یکی از نویسندگان این تحقیق می‌گوید: سکته مغزی اختلالی پیچیده و چند عاملی است. تشخیص عوامل خطرزا و شناسایی راه‌های بهبود شرایط بیمار، بخشی بسیار مهم در روند مراقبت از بیمار است.

 

دکتر رامین زند متخصص مغز و اعصاب عروقی و دانشمند در سازمان بهداشت گایسینگر و یکی از نویسندگان این تحقیق می‌گوید: این مطالعه نشان دهنده‌ی رویکردی جدید و قدرتمند برای مطالعه اساس ژنتیک در بیماری‌های عصبی است. منابع منحصر به فرد گایسینگر سوابق الکترونیکی سلامت افراد و تمرکز دقیق بر روی علم پزشکی به ما این امکان را می‌دهد تا از این داده‌ها برای ایجاد مراقبت‌های پزشکی بهتر برای همه‌ی بیماران استفاده کنیم

 

Our Score
Our Reader Score
[Total: 0 Average: 0]
اختلال تولید گفتار | اختلال تولید صدا

حتی اگر کودک شیرین زبانی دارید، بخوانید!

 

 

 

 

حتی اگر کودک شیرین زبانی دارید، بخوانید!

 

ایسنا/مرکزی اختلالات گفتاری و شنوایی از آن دسته اختلالاتی هستند که به شدت در روحیه، اعتماد به نفس و آینده یک انسان تاثیرگذارند، اختلالاتی که می توانند از کودکی تا سالمندی فرد را گرفتار کرده و بر کیفیت زندگی او تاثیر مستقیم بگذارند.

 

گرچه این اختلالات از شایع ترین مشکلات مادرزادی هستند، اما در عین حال می توانند در برهه های مختلف زندگی و تحت تاثیر عوامل مختلف بروز کنند تا جایی که مشکلی جدی پیش روی سالمندان محسوب می شوند. این اختلالات می‌توانند بطور خفیف، متوسط، شدید یا عمیق از لحظه تولد تا دوران کهولت فرد را درگیر کنند و رفع هر کدام نیازمند مداخلات درمانی ویژه خود است.

 

در گفت و گو با رئیس هیات مدیره انجمن علمی گفتاردرمانی ایران به تشریح اختلالات گفتاری و شنوایی و آسیب‌های متاثر از این اختلالات پرداخته‌ایم. پیشنهاد می‌کنیم خواندن این گفت و گو را از دست ندهید.

 

وی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: گفتار زبان از یک ساختار معنایی ناشی از اندیشه و تفکر و یک ساختار ساختمانی که اجرای آن را تشکیل می‌دهد، ساخته شده است. اگر انسان در ذهن خود اندیشه و تفکری نداشته باشد، اصلا قادر به تکلم نیست و باید یک اندیشه‌ای در ذهن انسان وجود داشته باشد تا به گفتار تبدیل شود.

 

وی با اشاره به اینکه اندیشه‌ای که در ذهن انسان وجود دارد یا به صورت زبان اشاره، یا در قالب حالت‌های چهره یا در ساختار زبان و گفتار، بروز می‌کند، ادامه داد: انسان به نوعی از تجربیات، دریافت‌ها، شنیده‌ها و ایده‌های خود در ذهنش متجلی می‌شود و آن چیزی که در ذهن تشکیل شد باید به بیرون منتشر  و با استفاده از ابزار زبان، اشاره، حالت چهره، فرم نگاه کردن یا نوع حالت بدن به دیگری منتقل شود.

 

وی با اشاره به اینکه زبان گفتاری یادگرفتنی است، افزود: اگر کودک در محیطی زبان فارسی قرار بگیرد، فارسی یاد می‌گیرد، اگر در محیط عربی، هندی، انگلیسی و … قرار بگیرد همان زبان را یاد می‌گیرد. بنابراین انسان از محیط خود زبان مکالمه‌ای را فرا می‌گیرد.

 

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در ادامه به ساختار ساختمانی زبان شامل صرف، نحو، واژگان، جمله و عبارت اشاره کرد و افزود: ساختار اجرایی زبان نیز شامل تلفظ صداها، صدایی که می‌شنویم و … می‌شود. از یک فرد تنومند یا یک مرد انتظار صدای قوی و مردانه، از یک فرد نحیف، کودک یا زن انتظار صدای ضعیف، کودکانه و زنانه داریم.

 

 

او در ادامه به روان بودن گفتار نیز اشاره کرد و افزود: روان بودن گفتار را عامه مردم با واژه عربی “لکنت” می‌شناسند اما گفتاردرمان‌ها ترجیح می‌دهند آن را ناروانی گفتار بنامند. وقتی گفتار روان باشد فاقد مشکل در گفتار و مکث است و در صورت ناروان بودن گفتار، مشکلات در تکلم بوجود می‌آید.

 

 

وی با تاکید بر اینکه اختلالات گفتاری ممکن است زبان انسان را تحت تاثیر قرار دهد، گفت: صرف، نحو و تعداد واژه‌ها در صورت وجود اختلالات گفتاری دچار اشکال می شود. هرگاه تولید صداها تحت تاثیر قرار گیرد تلفظ با چالش مواجه می‌شود مثلا فرد ممکن است به جای “ک”، “ت” بگوید یا بجای “س”، “ش” تلفظ کند که نشان از بدتلفظ کردن و نابجا گفتن واژه ها دارد و در برخی موارد واژه ها حذف می شوند که به ساختارهای درونی و اجرایی خاص تلفظ کننده برمی گردد.

 

 

این مدرس دانشگاه در حوزه گفتار درمانی در ادامه به اشکالاتی که متوجه صوت انسان می‌شود، اشاره کرد و افزود: ممکن است یک مرد جوان صدای زیر نامتناسبی داشته باشد یا در اثر مشکلاتی که در تارهای صوتی ایجاد می شود ممکن است صدای خشن، گرفته یا بی‌صدایی شنیده شود.

 

 

وی از ناروان بودن گفتار به عنوان یکی از پدیده‌هایی یاد کرد که جزو اختلالات شناخته شده است و حتی در یونان قدیم نیز این اختلالات گفتاری شناخته شده بوده و آنرا ناروایی می دانستند و افزود: اختلالات ناروان بودن گفتار در دوره رشد انسان پیش می‌آید و معمولا در سنین دو تا پنج سالگی کودک یعنی زمانی که در جریان رشد گفتاری است شکل می‌گیرد که در اثر عوامل درونی، بیرونی و زمینه‌های فامیلی و رشدی و بسیاری عوامل دیگری که کاملا شناخته شده نیست، بوجود می‌آید.

 

 

او افزود: برخی از این ناروانی‌ها در آن دوران، طبیعی تلقی می‌شود و بدیهی است که کودک پس از طی دوره ناروانی به حالت طبیعی در روان بودن گفتار برگشته و مشکلی ایجاد نمی‌شود، اما برخی حساسیت‌های محیط و خانواده و سربسر گذاشتن کودک موجب می‌شود که این اختلالات گفتار به صورت عادتی در او نهادینه شده و ماندگار شود که نیازمند درمان است. البته این اختلالات بعضا قابل درمان نبوده و فرد در سنین بزرگسالی با مشکلات متعددی در ناروانی گفتار و برقراری ارتباط با دیگران مواجه می شود و حتی مشکلات تحصیلی و شغلی برای فرد در سنین بزرگسالی ایجاد خواهد شد.

 

 

وی در ادامه گفت: اگر بخواهیم اختلالات زبان، تولید صداهای گفتار، صوت و اختلالات روانی گفتار را تقسیم بندی کنیم اول باید ببینیم نقش شنوایی انسان چیست. باید گفت تمامی اختلالات گفتاری ممکن است از کودکی تا سالمندی ایجاد شوند. یعنی این طور نیست که بگوییم که در فرد ۵۰ ساله اختلالات گفتاری ایجاد نخواهد شد که ممکن است در اثر سکته و یا آسیب مغزی متاثر از تصادف و سانحه و یا بسیاری عوامل دیگری که سیستم عصبی فرد را با مشکل مواجه کند، اختلالات گفتاری ایجاد شود. حتی برخی افراد که دچار سرطان حنجره می‌شوند بواسطه عمل جراحی، حنجره خود را از دست می‌دهند و طبیعی است که نیاز به گفتار درمانی دارند، بنابراین طیف اختلالات گفتاری از کودکی تا سالمندی وجود دارد.

 

 

وی از شنوایی به عنوان اصلی‌ترین راه یادگیری فرآیند گفتار یاد کرد و افزود: اگر یک کودک ناشنوا باشد، گفتار را یاد نمی گیرد، اما یک کودک نابینا به خوبی گفتار را فرا می‌گیرد و شنوایی در واقع اصلی‌ترین راه یادگیری فرآیند گفتار است. حس شنوایی در کودک از دوره ای که در شکم مادر و در دوران جنینی است، زودتر از سایر حواس پنچگانه او فعال می‌شود و جنین تحت تاثیر صدای ناگهانی محیط، در شکم مادر حرکت و عکس العمل نشان می‌دهد و در اصطلاح رایج به شکم مادر لگد می‌زند که اینکار تحت تاثیر صدایی است که با فعال شدن شنوایی می شنود و از خود واکنش حرکتی نشان می‌دهد.

 

 

رئیس هیات مدیره انجمن علمی گفتار درمانی ایران افزود: در آموزه‌های دینی آمده است که مادران باردار برای کودکانی که در شکم خود هستند قرآن بخوانند و صدای خوب یا آهنگی به او منتقل کنند تا واکنش مثبت از همان دوران جنینی شکل گیرد که این آموزه ها بر مبنای شکل گیری قوه شنوایی در جنین توصیه شده است.

 

 

وی اظهار کرد: پس از تولد کودک، شنوایی از اهمیت خاصی برخوردار است، تا جایی که محققین گفته‌اند دو سال اول زندگی کودک دوران طلایی شنیداری است، چرا که پایه‌های گفتار پی‌ریزی می‌شود و کودک دو ساله با اطرافیان خود ارتباط کلامی داشته و نیازهای خود را با اشاره یا صدا یا با گفتن عبارات تک کلمه ای یا دو کلمه‌ای بیان کرده و دستوراتی که گفته می شود را اجرا می‌کند.

 

 

وی ادامه داد: اگر کودک مادرزادی ناشنوا بوده یا افت شنوایی داشته باشد، این نقیصه به نسبت ملایم یا شدید بودن افت شنوایی، نقش‌های متفاوتی را در گفتار کودک ایفا می کند، هر چقدر ناشنوایی کمتر باشد یا دیرتر رخ دهد به نظر می‌رسد در گفتار خللی ایجاد نمی‌کند، هرچند برخی صدمات جزئی ایجاد می‌شود. وقتی صدا به درستی شنیده نشود دریافت‌ها کامل نخواهد بود. البته باید گفت شنوایی مطلق وجود ندارد و صدا هرچقدر ضعیف که باشد، برای فرد ناشنوا قابل دریافت است.

 

 

او همچنین از عفونت گوش میانی به عنوان یکی از عارضه‌هایی یاد کرد که برخی نوزادان بدان مبتلا می‌شوند و وقتی کودک دچار سرماخوردگی می‌شود بواسطه ارتباط حفره بینی با مجرای گوش که بدان “شیپور استاش گوش” گفته می شود، عفونت به گوش میانی منتقل می شود که نیازمند درمان است. عفونت گوش میانی منجر به افت شنوایی شده و پس از درمان، شنوایی برمی‌گردد ولی خانواده باید مراقب سرماخوردگی کودکان خود باشند تا افت شنوایی در آنها ایجاد نشود.

 

 

قربانی، به آسیب دیدن گفتار در نتیجه افت شنوایی اشاره کرد و گفت: آسیب دیدن گوش موجب می شود که وضوح دریافت صدا در فرد کاهش پیدا کند و صدای واضحی که دیگران دریافت می کنند را دریافت نکند. مثلا به او گفته می‌شود “توپ” ولی صدای “سوپ” دریافت می‌کند. بنابراین واژه‌ها دچار مشکل شده و خزانه واژگان دچار محدودیت می‌شود. در این حالت، فرد همه واژه‌های شبیه به هم را بطور یکسان دریافت می‌کند و دچار یک نابهنجاری فکری و ذهنی در خصوص واژه‌های نزدیک به هم می‌شود، وضوح گفتاری نخواهند داشت و به مشکلات جمله بندی نیز دچار خواهد شد.

 

 

او افزود: وقتی فرد صدای واضحی را دریافت نکند، طبیعتا پاسخ او نیز ناواضح خواهد بود. معمولا کودکان ناشنوا، ناروان نیستند و در واقع جنبه‌های تولید صدا و گفتار در این کودکان آسیب می‌بیند. اما اگر شنوایی سالمندان در اثر کهولت و بیماری‌های شنوایی آسیب ببیند، صرفا دریافت آنها مختل می‌شود، اما در گفتار با دیگران مشکلی نخواهند داشت.

 

 

 

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در خصوص درمان اختلالات گفتاری و شنوایی گفت: درمان پزشکی شامل جراحی، تجویز سمعک، کاشت حلزون و … کمک می‌کند تا کودک هر آنچه را که از نظر مهارت‌های شنوایی نیاز دارد بدست آورد. البته به محض بدست آوردن شنوایی، گفتار فرد روان نخواهد شد، بلکه باید کودک بعد از جراحی، کاشت حلزون یا سمعک در معرض گفتار قرار بگیرد تا گفتار را فرا گیرد و چون در معرض گفتار قرار گرفتن محرک کافی را نمی‌دهد، حتما نیاز به گفتاردرمانی هست و علاوه بر آن باید تکنیک‌های خاصی را در قالب آموزش یاد بگیرد تا صدای طبیعی را دریافت کند و وضوح گفتاری بالا رفته و درک از گفتار با تمرکز بر صداها افزایش یابد.

 

 

وی در پاسخ به این پرسش که برآورد هزینه درمانی اختلالات گفتاری و شنوایی و جوابگو بودن امکانات زیرساختی در ایران برای درمان این اختلالات توضیح داد: هرگونه درمانی که در دنیا برای کودکان دچار اختلالات گفتاری و درمانی انجام می‌شود در ایران نیز قابل انجام است و زیرساخت‌های موجود جوابگوی نیازهای درمانی بوده و مشکلی وجود ندارد.

 

 

او به برخورداری پزشکان از مهارت‌های پزشکی برای درمان اختلالات گفتاری و شنوایی در ایران اشاره کرد و افزود: آنچه در درمان اختلالات حائز اهمیت است هنر و توانمندی استفاده از ابزارها و زیرساخت‌های درمانی است. یکی از نقاط ضعف موجود در کشور ما عدم تولید دستگاه کاشت حلزون گوش است و هم اکنون این ابزار از خارج از کشور خریداری می‌شود و توسط متخصصان، جراحی و مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

 

قربانی در ادامه، عدم تولید سمعک در کشور را از دیگر نقایص زیرساختی و تجهیزاتی در ایران برشمرد و افزود: برخی موانع پیش روی شرکت‌های دانش بنیان باعث شده است که تاکنون نتوانند موفق به ساخت سمعک شوند، از این رو ایران در ساخت و خدمات سمعک و کاشت حلزون وابستگی به خارج از کشور دارد و اگر یکی از متعلقات این دستگاه بسوزد و از کار بیفتد ناگزیر به خرید متعلقات نظیر برد، میکروفن، بلندگو و … خواهیم بود.

 

 

وی با تاکید بر اینکه تمامی خدمات توانبخشی منطبق بر پیشرفته‌ترین پروتکل‌های درمانی دنیا در شنوایی شناسی و گفتار درمانی در ایران اجرا می‌شود، گفت: خوشبختانه دانشجویان و متخصصان این امر همگام با پیشرفت‌های علمی دنیا در این حوزه فعالیت دارند و نگرانی در این خصوص وجود ندارد.

 

 

او به هزینه بالای خرید سمعک و کاشت حلزون با توجه به نوسانات ارزی در کشور اشاره کرد و گفت: در اوایل دهه ۷۰ خانواده‌هایی وجود داشتند که با فروش آپارتمان شخصی خود اقدام به خرید و کاشت حلزون برای کودکان می‌کردند، اما اخیرا قیمت آن تا حدودی معقول شده و با حمایت‌های بیمه‌ای و کمک برخی بیمارستان‌های دولتی خدمات درمانی در این خصوص تسهیل یافته است.

 

رئیس هیات مدیره انجمن علمی گفتار درمانی ایران، در ادامه از نظام سلامت کشور خواست تا با انجام سازوکارهای حمایتی و نظام بیمه‌ای برای کودکان، زمینه بهره گیری از خدمات گفتار درمانی را تا هفت سالگی رایگان کرده یا به حداقل برسانند تا نگرانی خانواده‌ها از بین برود. بسیاری از خانواده ها به دلیل ناتوانی در تامین هزینه بالای درمان، منتظر می مانند تا کودک آنها بدون درمان بهبودی پیدا کند ولی از دست دادن زمان منجر به کاهش انگیزه کودک برای درمان شده و تبعات منفی بر جای خواهد گذاشت و زمانی تصمیم به درمان کودک می‌گیرند که دیر شده و هزینه‌ای به مراتب بیشتر از گذشته باید پرداخت شود.

 

 

وی حمایت نظام بیمه‌ای و سلامت کشور از کودکان دچار اختلالات گفتاری و شنوایی را زمینه ساز به ارتقای سلامت جامعه دانست و افزود: باید گفت گفتاردرمانی به نسبت خیلی از ارزانتر از خدماتی نظیر کاشت و ترمیم ناخن و … است، اما با این حال نیازمند حمایت نظام بیمه‌ای و سلامت است.

 

او با اشاره به اینکه تعرفه گفتار درمانی در ایران یک دهم تعرفه جهانی است، اظهار کرد: به نسبت هزینه‌هایی که برای گفتار درمانی انجام می شود با توجه به مشکلاتی که کودک در حوزه گفتاری و شنوایی با آنها مواجه است یا مشکلاتی که بعضا کودکان دچار فلج مغزی یا اوتیسم و … به آنها گرفتار می شوند، معقول و منطقی است. این تعرفه تا بهمن ماه سال ۹۹ مانند تعرفه سال ۹۸ و بدون هیچ افزایشی دریافت شد و بسیاری از همکاران فعال در حوزه گفتار درمانی با وجود کار بسیار سختی که انجام می دهند، بهره مندی لازم را ندارند که این شرایط به دور از انصاف است.

 

Our Score
Our Reader Score
[Total: 1 Average: 5]

چرا غربالگری‌های پیش از تولد مهم است؟

 

 

فلوشیپ پریناتولوژی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دلایل اهمیت

انجام غربالگری های پیش از تولد و بویژه غربال اختلالات کروموزومی در دوران بارداری را تشریح کرد.

 

 

 

دکتر پریچهر پورانصاری در گفت‌وگو با ایسنا

با اشاره به برخی حواشی مطرح شده در زمینه تست های غربالگری دوران بارداری،  گفت:

اوایلی که تست‌های غربالگری استفاده شد، در سه ماهه اول و دوم بارداری عمدتا برای غربال کردن اختلالات کروموزومی شایع

مانند سندروم داون و تریزومی ۱۳ و ۱۸ بود.

باید توجه کرد سندروم داون شایع‌ترین اختلال ژنتیکی بعد از تولد است

که تقریبا هشت درصد  کل اختلالات ژنتیکی بعد از تولد را تشکیل می‌دهد.

 

وی افزود:

منتها پارامترهایی که برای غربالگری اختلالات کروموزومی استفاده می‌شود،

برای غربال کردن یکسری از بیماری‌های دیگر هم قابل استفاده است.

 

از جمله بیماری‌های مادرزادی قلب و نقایص لوله عصبی. آلفا فیتو پروتئین که در سن حاملگی ۱۵ تا ۲۰ هفته در مادر اندازه‌گیری می‌شود

و اگر بالا باشد، به نفع یکسری از نقایص ساختاری در جنین مانند نقایص لوله عصبی، نقایص جدار شکم و… خواهد بود.

 

در عین حال پایین بودن تست سرمی دیگر به نام استریول کنژوگه که در ۱۵ تا ۲۰ هفتگی برای غربالگری سندروم داون استفاده می‌شود،

می‌تواند به نفع وجود بیماری پوستی به نام ایکتیوز باشد.

 

بنابراین از پارامترهای غربالگری اختلالات کروموزومی فقط برای شناسایی سندروم داون یا تریزومی ۱۳ و ۱۸ استفاده نمی‌کنیم و در غربال کردن یکسری از اختلالات ژنتیکی دیگر هم مورد استفاده هستند.

 

بیشتر بخوانید سندروم داون و نقش توانبخشی در آن

 

 

چرا غربالگری اختلالات کروموزومی دوران بارداری مهم است؟

 

 پورانصاری ادامه داد:

غربال کردن و شناسایی اختلالات کروموزومی، از این حیث مهم است که می‌تواند از تولد فرزندان معلول جلوگیری کند

و بار مالی و روانی بالای حاصل از تولد کودکان معلول در خانواده و جامعه را کاهش دهد. وضعیت شیوع سندروم داون در موالید

در سنین مختلف  مادر  می‌تواند متفاوت باشد. در یک مادر ۲۰ ساله احتمال تولد یک کودک مبتلا به سندروم داون

 

مثلا ۰.۱ درصد است؛ یعنی یک در ۱۴۴۴ است.

در حالی که این احتمال برای یک مادر ۴۰ ساله حدود یک در ۸۴ مورد است و بالای یک درصد است.

وی اظهار کرد:

طبق آمار موالید کشور در سال ۱۳۹۸، بالغ بر یک میلیون و ۲۰۰ هزار تولد داشته‌ایم. حال باید توجه کرد

کهبه صورت گلوبال غربالگری سندروم داون یا اختلالات کروموزومی شایع دیگری مانند تریزومی ۱۳ و ۱۸،

می‌تواند از تولد بین ۶۰۰۰ تا ۹۰۰۰ کودک مبتلا به سندروم داون و سایر اختلالات کروموزومی پیشگیری کند.

 

 

تولد یک نوزاد معلول علاوه بر بار روانی بالایی که دارد، بار مالی بسیار بالایی را هم به خانواده و هم به جامعه تحمیل می‌کند.

بنابراین پیشگیری از تولد فرزندان معلول، بسیار به صرفه‌تر از ارزیابی هزینه‌های تست‌های غربالگری خواهد بود.

واقعا غربال کردن حاملگی‌ها برای شناسایی جنین‌های مبتلا به اختلالات کروموزومی،

به نسبت هزینه‌هایی که بعد از تولد این نوزادان معلول به جای خواهد ماند، مقرون به صرفه‌تر است.

 

نگاهی به وضعیت هزینه ای و پوشش بیمه ای تست های غربالگری

 

 پورانصاری درباره هزینه‌های غربالگری گفت: تست های غربالگری بسیار متنوع هستند؛

تست‌های غربالگری که به صورت انجام سونوگرافی در سه ماهه اول بارداری در سن حاملگی ۱۱ هفته تا ۱۳ هفته و شش روز انجام می‌شوند،

 

تست‌های سرمی سه ماهه اول و دوم (بین ۱۵ تا ۲۰ هفته) و تست غربالگری دقیقی دیگری به نام cffDNA یا NIPT

که متاسفانه در عین اینکه یکی از دقیق‌ترین تست‌های غربالگری محسوب می‌شود، اما تست غربالگری گرانی است.

 

وی تاکید کرد:

 

باید توجه کرد که تا یکی دو سال اخیر هیچ کدام از تست‌های غربالگری تحت پوشش بیمه نبودند،

اما اکنون برخی مراحل تست‌های غربالگری نه از سوی بیمه‌های اصلی کشور، بلکه از سوی برخی بیمه‌های تکمیلی تحت پوشش قرار گرفته‌اند.

 

با توجه به فواید این تست‌ها اگر شرایطی فراهم شود که این تست‌ها تحت پوشش بیمه همگانی قرار گیرند،

هم به نفع رفاه مردم بوده و از طرفی بهبود کیفیت غربالگری‌ها را هم در پی خواهد داشت.

 

پورانصاری در ادامه صحبت‌هایش گفت:

 

تست غربالگری باید حساسیت بالایی در شناسایی موارد پرخطر از نظر ابتلا مربوط به خودش را داشته باشد

و در عین حال میزان مثبت کاذب پایینی داشته باشد. البته تست‌های غربالگری قاعدتا میزانی از مثبت کاذب تعریف شده را دارند.

 

علت تنوع تست‌های غربالگری هم این است که تست‌ها به مرور برای اینکه میزان مثبت واقعی بالاتر و  مثبت کاذب کمتری داشته باشند بازنگری و متنوع شدند.

 

در حال حاضر تست غربالگری NIPT که دقت بسیاری بالایی داشته و میزان شناسایی آن برای سندروم داون بالای ۹۹ درصد بوده و میزان مثبت کاذب آن بسیار کم است.

 

به طوری که مثبت و منفی کاذب این تست زیر یک درصد است.

 

البته  تست‌های غربالگری می‌توانند مثبت کاذب داشته باشند، اما این موضوع برای هر تست غربالگری دیگری هم  تعریف شده است.

جهت کاهش میزان مثبت کاذب تست های غربالگری و کاهش موارد نیاز به تست تشخیصی در نتیجه  مثبت کاذب،

 و کاهش هزینه و عوارض انها  انگیزه‌ای شد تا تست‌های متنوعی برای غربالگری جنین ایجاد شود.

 

وی  با بیان اینکه تنوع بالایی در حوزه تست‌های غربالگری سندروم داون و تریزومی‌های شایع در کشور وجود دارد، گفت:

یکی از مشکلاتی که در زمینه غربالگری اختلالات کروموزومی در کشور وجود دارد، این است که یکپارچگی در این زمینه وجود ندارد.

 

در عین حال گایدلاین‌های کشوری که تدوین شده، نواقصی دارند که  با برنامه‌ریزی و یکپارچه کردن تست‌های غربالگری

و پایش کار ازمایشگاهها از نظر دقت و هزینه ها  متناسب با شرایط اقتصادی کشور می‌تواند راهکار درستی

برای بهینه کردن تست‌های غربالگری در کشور باشد.

 

 

انگیزه تنوع تست‌های غربالگری و تغییراتی که طی سال‌ها ایجاد شده، کاهش میزان مثبت کاذب این تست‌ها بوده

تا میزان دقت این تست‌ها را در شناسایی جنین‌های معلول بالا برند تا هم از هزینه‌های اقتصادی ناشی از انجام تست‌های تشخیصی برای موارد مثبت کاذب کاسته شود و هم میزان استرس خانواده‌ها را در جهت شناسایی جنین‌های معلول کمتر کند.

همینطور در صورتی که این تست ها تحت پوشش بیمه قرار بگیرند کمک بزرگی از نظر مالی و روانی به خانواده ها خواهد بود.

 

تولد ۷۵ درصد از سندروم داونی‌ها از مادران جوان‌تر از ۳۵ سال

غربالگریهای پیش از تولد، اختیاری است

 

پورانصاری گفت:

فکر می‌کنم هجمه ایجاد شده علیه انجام  تست‌های غربالگری در کشور، بسیار باعث تاسف و تعجب است.

 

باید توجه کرد که غربالگری‌های سندروم داون را در دهه‌های قبل فقط در مواردی پیشنهاد می‌کردند

که مادر سن بالای ۳۵ سال داشته باشد، اما طبق تحقیقاتی که انجام شد، متوجه شدند که ۷۵ درصد از سندروم داونی‌ها از مادران جوان‌تر از ۳۵ سال متولد می‌شوند

و از آنجایی که احتمال فرزندآوری در مادران جوان‌تر از ۳۵ سال، بیشتر است، بر همین اساس شیوع در آنها بالاتر بوده و به همین دلیل

تست‌های غربالگری به همه خانم‌های باردار چه در سن ۲۰ سالگی و چه بالای ۴۰ سال توصیه می‌شود.

زیرا ۷۵ درصد کودکان سندروم داون می‌تواند در مادران جوان‌تر از ۳۵ سال متولد شوند.

لازم به ذکر است انجام این تست ها در کشور ما هم مثل تمام دنیا اختیاری است.

 

وی افزود:

جای تعجب است که چرا در کشور چنین هجمه‌هایی ایجاد شده است. متاسفانه به این موضوع فکر نمی‌کنند که درست است که ما خواهان افزایش جمعیت و بالا بردن تعداد موالید هستیم،

اما ما جمعیت با کیفیتی می‌خواهیم. جمعیت جوانی که بتواند در پیشبرد اهداف جامعه موثر باشد.

پیشنهاد دهندگان این طرح نه تنها دغدغه افزایش مطلوب جمعیت را ندارند بلکه به بار روحی و روانی و مالی ناشی از تولد کودک معلول بر خانواده و جامعه نیز بی توجه بوده اند و مطمئنا برای خانواده خودشان هم تولد کودک معلول را هم نمی پسندند.

 

هزینه مراقبت از یک فرد معلول هزاران برابر هزینه تست های غربالگری پیش از تولد برای مردم و دولت خواهد بود و این در راستای سیاست منطقی پیشگیری بهتر از درمان است.

Our Score
Our Reader Score
[Total: 2 Average: 3.5]
سندروم تونل کارپال |درمان گرفتگی عصب دست

سندروم تونل کارپال |درمان گرفتگی عصب دست

سندروم تونل کارپال چیست و چگونه درمان می شود؟ |درمان گرفتگی عصب دست با کاردرمانی تخصصی

 

سندرم تونل کارپ

 

سندرم تونل کارپال چیست؟

 

علائم

 

تشخیص

 

درمان ها

 

جلوگیری

 

سندرم تونل کارپال چیست؟

سندرم تونل کارپ ، که به آن فشرده سازی عصب مدیان نیز گفته می شود ،
وضعیتی است که باعث بی حسی ، گزگز یا ضعف در دست شما می شود.

 

این امر به دلیل فشار بر عصب مدیان شما اتفاق می افتد ، که طول بازوی شما را طی می کند ،

از مجرای مچ دست شما به نام تونل کارپ عبور می کند و به دست شما ختم می شود.

میانه حرکت و احساس انگشت شست و حرکت همه انگشتان، به غیر از انگشت کوچک دست را کنترل می کند.

 

 

تونل کارپال دست و پا

 

 

سندروم تونل کارپال |درمان گرفتگی عصب دست

 

علائم سندرم تونل کارپ

 

علائم تونل کارپال شامل موارد زیر است:

سوزش ، سوزن سوزن شدن یا بی حسی خارش در کف دست و انگشت شست یا انگشتان اشاره و میانی

 

ضعف در دست و مشکل در نگهداری وسایل

 

احساساتی مانند شوک که در انگشتان شما حرکت می کند

 

سوزن سوزن شدن که به سمت بازو حرکت می کند

 

ابتدا ممکن است متوجه شوید که انگشتان شما “به خواب می روند” و شب ها بی حس می شوند.

این اتفاق معمولاً به دلیل چگونگی دست گرفتن هنگام خواب اتفاق می افتد.

 

صبح ممکن است با بی حسی و حس گزگز شدن در دستانتان از بیدار شوید که ممکن است تا شانه شما ادامه یابد.

در طول روز ، هنگامی که چیزی را با مچ دست خم می کنید ، ممکن است علائم شما تشدید شود ، مانند در حین رانندگی یا کتاب خواندن.

 

در اوایل شرایط ، تکان دادن دست ها ممکن است به شما کمک کند تا احساس بهتری داشته باشید.

اما بعد از مدتی ممکن است باعث از بین رفتن بی حسی شود.

 

با بدتر شدن سندرم تونل کارپ ، ممکن است قدرت گرفتن شما کمتر باشد زیرا عضلات دست شما کوچک می شوند.

همچنین درد و گرفتگی عضلانی بیشتری خواهید داشت.

 

سندروم تونل کارپال |درمان گرفتگی عصب دست

 

عصب میانی شما به دلیل تحریک یا فشار در اطراف خود نمی تواند آنطور که باید کار کند.

این منجر به موارد زیر می‌شود:

تکانه های عصبی کندتر

 

احساس کمتری در انگشتان دست خود دارید

 

از قدرت و هماهنگی کمتری برخوردار است ، خصوصاً توانایی استفاده از انگشت شست

 

بیشتر بخوانید : کاردرمانی دست چیست؟

 

 

 

علل سندرم تونل کارپ

 

غالباً ، مردم نمی دانند چه عواملی باعث سندرم تونل کارپال آنها شده است. این می تواند به دلیل موارد زیر باشد:

 

حرکات تکراری ، مانند تایپ کردن ، یا هر حرکت مچ دست که مرتباً انجام می دهید.

 

این امر به ویژه در مورد کارهایی که دستانتان از مچ دست پایین است انجام می دهید.

 

شرایطی مانند کم کاری تیروئید ، چاقی ، آرتریت روماتوئید و دیابت

 

بارداری

 

عوامل خطر سندرم تونل کارپ

در صورت ابتلا به سندرم تونل کارپال کسانی که در شرایط زیر قرار دارند ممکن است با خطر بیشتری مواجه باشند:

 

زنان سه برابر بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا می شوند. این ممکن است به این دلیل باشد که آنها تمایل به داشتن تونل های کارپ کوچکتر دارند.

 

کسانی که سابقه خانوادگی برای این عارضه دارند

 

کسانی که دارای شغلی هستند که در آن حرکات مشابه را با بازو ، دست یا مچ دست خود انجام می‌دهند ،

مانند کارگر خط مونتاژ ، فاضلاب یا دستگاه بافندگی ، نانوایی ، صندوقدار ، آرایشگر یا نوازنده

 

کسانی که مچ دستشان شکسته یا جابه‌جا شده است

 

 

tunnel carp

 

 

تشخیص و آزمایشات سندرم تونل کارپ

پزشک ممکن است به کف مچ دست شما ضربه بزند ، آزمایشی به نام علامت تینل (Tinel) یا مچ دست را کاملاً با کشش بازوها خم کنید.

 

آنها همچنین ممکن است آزمایشاتی از جمله:

آزمایشات تصویربرداری. عکس برداری با اشعه ایکس ، سونوگرافی یا ام آر آی می تواند به پزشک اجازه دهد استخوان ها و بافت های شما را بررسی کند.

 

الکترومیوگرام. پزشک شما یک الکترود نازک را درون عضله قرار می دهد تا فعالیت الکتریکی آن را اندازه گیری کند.

 

مطالعات هدایت عصب. پزشک شما الکترودها را به پوست شما می بندد تا سیگنال های موجود در اعصاب دست و بازو را اندازه گیری کند.

 

 

سندروم تونل کارپال |درمان گرفتگی عصب دست

 

درمان شما به علائم و میزان پیشرفت شرایط شما بستگی دارد. شاید نیاز پیدا کنید:

 

تغییر سبک زندگی اگر حرکت تکراری باعث بروز علائم شما می شود ، بیشتر اوقات استراحت کنید یا فعالیتی را که باعث درد شما می شود کمی کمتر انجام دهید.

 

تمرینات حرکات کششی یا تقویت کننده می توانند حال شما را بهتر کنند. تمرینات سر خوردن عصب می تواند به حرکت بهتر عصب در داخل تونل کارپال کمک کند.

 

بی حرکتی. پزشک ممکن است به شما بگوید که برای جلوگیری از حرکت مچ دست و کاهش فشار بر اعصاب ، آتل بپوشید.

ممکن است یکی از آنها را در شب بپوشید تا از بین رفتن آن بی حسی یا احساس گزگز کمک کند.

این می تواند به شما کمک کند تا بهتر بخوابید و به عصب مدیان خود استراحت دهید.

 

دارو. ممکن است پزشک برای جلوگیری از تورم داروهای ضد التهاب یا عکس استروئیدی به شما بدهد.

 

عمل جراحی.

اگر هیچ یک از این روش های درمانی موثر نباشد ، ممکن است شما یک عمل جراحی به نام آزاد شدن تونل کارپ انجام دهید

که اندازه تونل را افزایش می دهد و فشار وارد بر عصب شما را کاهش می دهد.

 

 

 عوارض سندرم تونل کارپ

اگر به سندرم تونل مچ دست مبتلا هستید و آن را درمان نمی کنید ، علائم می توانند مدت طولانی ادامه داشته و بدتر شوند.

آنها همچنین می توانند دور شوند و سپس برگردند. هنگامی که به موقع تشخیص می دهید ،

درمان این بیماری آسان تر است. می توانید از آسیب دائمی عضلات جلوگیری کرده و دست خود را همانگونه که باید کار کنید ادامه دهید.

 

 

پیشگیری از سندرم تونل کارپ

 

برای جلوگیری از سندرم تونل کارپ ، سعی کنید:

 

مچ دست خود را صاف نگه دارید.

از آتل یا بریس استفاده کنید که به شما کمک می کند تا مچ دست شما در وضعیت خنثی باشد.

از خم شدن و کشیدن مچ دستان خود به طور مکرر خودداری کنید.

دستان خود را گرم نگه دارید.

هر زمان که می توانید استراحت کنید.

هنگام کار دست ها و مچ های خود را در وضعیت مناسب قرار دهید.

 

 

سندروم تونل کارپال |درمان گرفتگی عصب دست

 

 

refrence 

 

Our Score
Our Reader Score
[Total: 1 Average: 5]
اختلال بلع در سکته مغزی

مشکل بلع در سکته مغزی | متخصص اختلال بلع

مشکل بلع در سکته مغزی | متخصص اختلال بلع

 

چرا نمی توانم قورت دهم؟

غلبه بر دیسفاژی پس از سکته مغزی

دیسفاژی نوعی اختلال است که با مشکل بلع مشخص می شود

و در بین بازماندگان سکته مغزی و سایر بیماری های مغزی بسیار شایع است.

 

دیسفاژی می تواند به عوارض تهدید کننده زندگی مانند ذات الریه منجر شود ،

و همچنین توانایی یک فرد زنده مانده در غذا خوردن را مختل کرده

و بر زندگی اجتماعی وی تأثیر منفی می گذارد.

 

بازماندگان سکته مغزی و اعضای خانواده آنها باید علائم دیسفاژی ، نحوه درمان آن ،

و اینکه چه کسی / چه / کی / کجا / به چه دلیل کمک می گیرند را بدانند.

 

بیشتر بخوانید:  اختلال بلع در سکته مغزی

 

دیسفاژی چیست و آیا شایع است؟

دیسفاژی بیشترین ارتباط را با مشکل بلع دارد ، اما می تواند سایر عملکردهای مرتبط را تحت تأثیر قرار دهد.

دیسفاژی می تواند باعث مشکل در خوردن ، آشامیدن ، بلعیدن ، مکیدن

و حتی محافظت از مجاری تنفسی در برابر بزاق شود.

 

بیش از نیمی از بازماندگان سکته مغزی پس از واقعه سکته مغزی ، دیسفاژی را تجربه می کنند.

خوشبختانه ، اکثر بازماندگان “در طی ۷ روز عملکرد بلع را بهبود می بخشند

و تنها ۱۱-۱۳٪ پس از شش ماه دیسفاژیک باقی می مانند.”

 

مشکل بلع در سکته مغزی | متخصص اختلال بلع

 

آسیپریشن در بیمار سکته مغزی

 

سکته مغزی کردم… چرا نمی توانم قورت دهم؟

بلع برای افراد در سلامتی کامل ساده به نظر می رسد ،

اما اگر عضلات مورد استفاده در این فرآیند ضعیف یا ناهماهنگ باشند

مانند آنچه که اغلب در بازماندگان سکته مغزی رخ می دهد ، بسیار دشوار است.

 

سکته مغزی می تواند بر بخشی از مغز که عضلات بلعنده را کنترل می کند

تأثیر منفی بگذارد. علاوه بر این ، حتی اگر عضلات بلع مستقیماً تحت تأثیر قرار نگیرند ،

سکته مغزی می تواند در عملکرد حرکتی دیگر که خود بر بلع تأثیر می گذارد ، تداخل ایجاد کند.

 

به عنوان مثال ، اگر سکته مغزی باعث شده که یک بازمانده نتواند صاف بنشیند ، بلعیدن آن در نتیجه راحت تر خواهد بود.

 

 

بیشتر بخوایند : توانبخشی سکته مغزی 

 

آیا شرایط من بهبود می یابد؟

خارج از چند مورد خاص ، دیسفاژی غالباً موقتی است

و بیشتر نجات یافتگان از سکته مغزی به طور کامل بهبود می یابند.

 

کار با متخصصان ، مانند متخصصان رژیم درمانی و آسیب شناسان گفتاری ،

می تواند به بازماندگان کمک کند تا دیسفاژی خود را کنترل کرده و توانایی بلعیدن ایمن را بهبود ببخشند.

 

علاوه بر این ، یک متخصص تغذیه می تواند اطمینان حاصل کند که بیمار از غذاهای مناسب استفاده می کند

، زیرا بلع برخی از انواع غذا و نوشیدنی (به عنوان مثال غذاهای سخت جویدن و مایعات نازک) دشوارتر از بقیه است.

 

اختلال بلع در سکته مغزی

 

 

آسپیراسیون چیست؟

بازماندگان مبتلا به دیسفاژی معمولاً دچار عارضه عفونت ریوی در اثر آسپیراسیون یا استنشاق غذا و نوشیدنی می شوند.

هنگامی که فرد نفس می کشد ، در حالی که در حال بلع است ،

هر آنچه را که می خواهد ببلعد به طور تصادفی وارد مجاری تنفسی و ریه هایش می شود.

 

در افراد سالم ، این به طور معمول باعث واکنش سرفه می شود ، اما در مورد بازمانده از سکته مغزی ،

احساس اغلب کاهش می یابد و رفلکس سرفه همیشه خود را نشان نمی دهد.

 

در نتیجه ، غذا یا نوشیدنی به ریه ها وارد می شود ، گاهی اوقات حتی بدون اینکه شخص

از آن آگاهی داشته باشد ، پدیده ای که تحت عنوان آسپیراسیون خاموش شناخته می شود.

 

مشکل بلع در سکته مغزی | متخصص اختلال بلع

 

خطرات احتمالی آسپیراسیون چیست؟

خطر فوری آسپیراسیون سرفه یا خفگی است. از آنجا که غذا یا نوشیدنی “از مسیر اشتباه به ریه می رود” ،

سرفه کردن هر دو نشانه این است که هنگام دفع مواد از مجاری تنفسی مشکلی وجود دارد.

با این حال ، برخی از بازماندگان سکته مغزی حساسیت و رفلکس سرفه را کاهش داده ممکن است خفه شوند.

 

اگر غذا یا نوشیدنی به مجاری تنفسی وارد شود ، فراتر از خطر اولیه خفگی ،

بیمار در معرض خطر طولانی مدت عفونت قفسه سینه یا ذات الریه است.

 

 

اگر نگران توانایی بلع خودم (یا یک عزیز) هستم با چه کسی باید مشورت کنم؟

هر گونه مشکل یا نگرانی در مورد بلع باید با متخصصان پزشکی در میان گذاشته شود.

در بیشتر موارد ، دیسفاژی توسط آسیب شناس گفتار (متخصص گفتار درمانی) تشخیص و درمان می شود.

 

یک آسیب شناس گفتاری معمولاً نوعی آزمایش بلع را برای ارزیابی سهولت

و توانایی بلعیدن بیمار بدون خفگی انجام می دهد و از آنجا توصیه می کند.

 

دیسفاژی چگونه درمان و کنترل می شود؟

انواع تمرینات بلع برای کمک به بازماندگان سکته مغزی پس از سکته مغزی از نقص بلع بهبود می یابد.

برخی از تمرینات بلع برای دیسفاژی مربوط به “رویکرد حفظ وضعیت ،

حرکت اندام های دهان (سرعت ، دامنه حرکت ، دقت) و بهبود عملکرد تنفسی (با هدف بهبود خلط) است.”

 

سایر تمرینات بلع به منظور تقویت حلق ، حفره پشت بینی و دهان است که آنها را به مری متصل می کند.

 

مشکل بلع در سکته مغزی | متخصص اختلال بلع

 

تقویت عضلات بلع

 

 

 برخی از تمرینات بلع برای حالت دهی به گلو و دهان:

۱٫ خمیازه کشیدن:

این عمل باعث حرکت حنجره به سمت بالا (جعبه صدا) و باز شدن مری می شود.
فک را تا جایی که می توانید باز کنید و ۱۰ ثانیه نگه دارید. ۱۰ ثانیه استراحت کنید.
۵ تکرار ۲ بار در روز انجام دهید.

۲٫ بلع آسان:

حرکت پایه زبان و حلق را بهبود می بخشد. هنگام بلعیدن تصور کنید که یک توپ گلف در گلوی شما گیر کرده است.
تا جایی که می توانید با عضلات گلو خود را فشار دهید. ۵ تکرار ۲ بار در روز انجام دهید.

 

مانور مندلسون اختلال بلع

 

۳. مندلسون:

حرکت اپی گلوت را تقویت می کند. عملکرد حنجره و قدرت دهانه مری را بهبود می بخشد.
در نیمه راه پرستو را ببلعید و نگه دارید (در بالاترین نقطه) به مدت ۱ تا ۲ ثانیه.
بلع را تمام کنید. ۵ تکرار ۲ بار در روز انجام دهید.

 

۴٫ورزش مقاومتی در برابر زبان:

قدرت زبان و کنترل غذا و نوشیدنی را بهبود می بخشد.
زبان را به سختی به سقف دهان فشار دهید.
زبان را به شدت به سمت هر گونه فشار دهید.
زبان را به سختی به سمت کاهش دهنده زبان یا قاشق فشار دهید.
۱۰ ثانیه در این حالت بمانید. ۵ تکرار ۲ بار در روز انجام دهید.

 

تقویت بلع با روش ماساکو

 

۵٫نگه داشتن زبان (مانور Masako):

به تقویت عضلات زبان مورد نیاز برای بلع کمک می کند.

در حالی که نوک زبان خود را ۳/۴ اینچ در خارج از دندان خود دارید ، فرو برید.

اگر این کار خیلی سخت است ، هنگام بلعیدن زبان را محکم به سقف دهان خود فشار دهید.

۵ تکرار ۲ بار در روز انجام دهید.

 

۶. لرزاننده:

حرکت اپی گلوت را بهبود می بخشد و دهانه مری را تقویت می کند.

همچنین باعث حرکت حنجره به سمت بالا می شود.

به پشت دراز بکشید ، شانه ها را روی زمین صاف نگه دارید.

سر خود را آنقدر بلند کنید تا بتوانید انگشتان پا را ببینید و ۱ دقیقه نگه دارید و سپس استراحت کنید.

۵ تکرار ۲ بار در روز انجام دهید.

 

۷. کنترل اپی گلوت:

هنگام بلعیدن ، محافظت از راه های هوایی را بهبود می بخشد.

دهان خود را کاملاً باز کنید. هوای ریه های خود را بیرون دهید ، اما اجازه ندهید هوا از دهان خارج شود.

راه هوایی شما باید بسته بماند.

در مقابل گلو بسته بازدم خواهید کرد بنابراین هوا نمی تواند خارج شود. ۱۰ ثانیه در این حالت بمانید.

۵ تکرار ۲ بار در روز انجام دهید.

 

 

مشکل بلع در سکته مغزی | متخصص اختلال بلع

 

مراقبان باید چه مواردی راجع به مشکل بلع بدانند؟

یک سیستم پشتیبانی قوی از خانواده و دوستان می تواند پس از سکته مغزی و عوارض احتمالی آن ، مانند دیسفاژی را کنترل کند.

مراقبان اصلی باید بتوانند برخی علائم گویای مشکل بلع را شناسایی کنند ،

که می تواند تغییراتی در نحوه بلعیدن غذا ، نوشیدنی یا بزاق شما باشد.

 

 

 علائم می تواند شامل هر یک از موارد زیر هنگام خوردن یا نوشیدن باشد:

  • سرفه یا صاف کردن گلو
  • صدایی مرطوب یا آرام
  • نیاز به مایعات اضافی برای فرو دادن غذاهای جامد
  • غذا در گلو می چسبد
  • مایع از طریق بینی یا دهان شما “به عقب” می رسد
  • نیاز به تلاش بیشتر برای بلعیدن
  • بلع اضافی که برای پاک کردن یک دهان لازم است
  • مشکل جویدن
  • نیاز به زمان بیشتر برای تکمیل یک وعده غذایی

 

  • بازماندگان باید با آسیب شناس گفتاری و رژیم درمانی خود با مراقبین حاضر صحبت کنند ،

بنابراین مراقبان نیز از برنامه درمان مطلع می شوند.

مراقبان باید مراقب هرگونه شرایط نامطلوب (به عنوان مثال ، کاهش وزن) باشند و موارد را به تیم بهبودی گزارش دهند.

 

 

چند نکته سریع برای خوردن و آشامیدن بی خطر چیست؟

از نی برای نوشیدن استفاده نکنید ، مگر اینکه آسیب شناس گفتار تأیید کرده باشد.

هنگام غذا خوردن یا آشامیدن ، حتماً در حالت درست پشت قرار بگیرید و بنشینید.

هنگام غذا خوردن یا آشامیدن ، به خصوص در مراحل اولیه بهبودی تمرکز کنید.

 

انجام چند وظیفه هنگام غذا خوردن ممکن است طبیعت دوم قبل از وقوع سکته مغزی باشد ،

اما دقت در هنگام برخورد با دیسفاژی مهم است.

 

مشکل بلع در سکته مغزی | متخصص اختلال بلع

 

بیشتر از همه ، به انواع غذایی توجه کنید که برای یک بازمانده مبتلا به دیسفاژی بسیار چالش برانگیز است:

 

  • غذاهای مایع رقیق یا آبکی مانند چای ، سوپ و آب میوه.
  • غذاهای پرفیبر که به راحتی در دهان تجزیه نمی شوند ، مانند غذاهای دریایی ، سبزیجات ریشه ای و سبزیجات برگ سبز.
  • موادی که محتوای آب کمی دارند ، مانند نان ، سیب زمینی و کیک.
  • غذاهای چسبناک.
  • غذاهای ترش یا سرکه مانند ترشی یا مرکبات.
  • آجیل و دانه ها.
  • آهسته و پیوسته با دیسفاژی در مسابقه پیروز می شوید – عجله به خوردن غذاها،

حتی اگر مورد علاقه بازماندگان باشد ، می تواند عوارضی را ایجاد کند که فقط روند بهبودی را طولانی می کند.

 

 

 

مشکل بلع بعد از سکته مغزی قابل درمان و کنترل است

دیسفاژی عارضه ناامیدکننده و شایع سکته مغزی است و بازماندگانی که آن را تجربه می کنند در ابتدا می توانند دلسرد شوند.

با این حال ، با دانش صحیح ، ذهنیت ، سیستم پشتیبانی و تخصص بهبودی سکته مغزی ، دیسفاژی بازمانده احتمال بهبود را دارد.

در Saebo ، ما متعهد به حمایت و بهبود سکته مغزی برای همه بازماندگان و خانواده های آنها هستیم.

 

Saebo طیف گسترده ای از محصولات را ارائه می دهد که فناوری پیشرفته و تکنیک های توان بخشی مبتنی بر شواهد را ترکیب می کند.

پیشنهادات و شبکه ما از درمانگران آموزش دیده توسط Saebo می تواند به شما یا یکی از عزیزان

شما کمک کند تا تمام ابزارهای لازم را برای به حداکثر رساندن بهبود سکته مغزی بدست آورید.

 

refrence 

Our Score
Our Reader Score
[Total: 1 Average: 5]
درمان فلج صورت

درمان فلج صورت بعد از سکته مغزی توسط گفتار درمانی

درمان فلج صورت چگونه انجام می شود؟

فلج بل چیست؟

فلج بل (Bell’s Palsy) یا فلج صورت باعث ایجاد ضعف یا فلج عضلات صورت می‌شود.

این بیماری به طور ناگهانی آغاز می‌شود و علایم آن طی ۴۸ ساعت تشدید می‌شود.

این بیماری در نتیجه آسیب به عصب صورت (هفتمین عصب جمجمه‌ای) رخ می‌دهد
و معمولا درد و ناراحتی در یک طرف صورت یا سر ایجاد می‌شود.

 

درمان فلج صورت

درمان فلج صورت

 

فلج بل می‌تواند در هر سنی و برای هر کس اتفاق افتد.

این بیماری اغلب در خانم‌های باردار و افرادی که از سایر بیماری‌ها مانند

دیابت، آنفلوانزا، سرماخوردگی یا بیماری تنفسی فوقانی رنج می‌برند، بیشتر اتفاق می‌افتد.

فلج بل به طور مساوی بر زن و مرد تأثیر می‌گذارد. سابقه این بیماری در افراد کمتر از ۱۵ سال یا بالای ۶۰ سال کمتر دیده شده است.

 

فلج بل یک بیماری دائمی نیست اما در موارد نادر علائم آن از بین نمی‌رود.

در حال حاضر، هیچ درمانی برای فلج بل وجود ندارد.

با این حال، پس از گذشت ۲ هفته یا ۶ ماه از رویت علائم، روند بهبودی آغاز می‌شود.

بیشتر مبتلایان به فلج بل قدرت و بیان کامل صورت را به دست می‌آورند.

 

درمان فلج صورت

 

چه عواملی باعث فلج بل می‌شود؟

علت ابتلا به بیماری فلج بل مشخص نیست.

متخصصان بر این باورند که علت وقوع فلج بل، التهابات و تورم در عصب‌های کنترل کننده عضلات صورت است.

 

فلج بل گاهی با ابتلا به موارد زیر مرتبط است:

۱. دیابت

۲. فشار خون بالا

۳. جراحت

۴. سموم

۵. بیماری لایم

۶. سندرم گیلن باره

۷. سارکوئیدوز

۸. میاستنی گراویس یا اختلال عصبی عضلانی

۹. اسکلروز چندگانه یا‌ ام اس

. ۱۰. عفونت، به ویژه عفونت ویروسی با ویروس هرپس سیمپلکس یا تبخال
(ویروسی که باعث تبخال دهانی می‌شود)

۱۱- سکته مغزی

علائم فلج بل چیست؟

موارد زیر رایج‌ترین علائم فلج بل هستند:

۱. اختلال در حرکت ماهیچه‌هایی که حالت‌های صورت را کنترل می‌کنند، مانند لبخند زدن، چشمک زدن، پلک زدن یا بستن پلک

۲. از دست دادن احساس در صورت

۳. سردرد

۴. ریزش اشک از چشم

۵. آبریزش دهان

۶. از دست دادن حس چشایی در دو سوم قسمت جلوی زبان

۷. حساسیت بیش از حد به صدا در گوش مبتلا (هایپرراکوزیس)

۸. ناتوانی در بستن چشم در طرف آسیب دیده صورت

علائم فلج بل ممکن است شبیه علائم سایر بیماری‌ها باشد.

برای تشخیص درست این بیماری همیشه به پزشک خود مراجعه کنید.

 

درمان فلج صورت

درمان فلج صورت

 

تشخیص فلج بل چگونه است؟

پزشک شما می‌تواند با بررسی علائم، فلج بل را تشخیص دهد.

هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص فلج بل وجود ندارد.

با این حال، پزشک شما می‌تواند برای بررسی بیماری‌های دیگر با علائم مشابه

و همچنین تعیین میزان درگیری یا آسیب دیدگی عصب آزمایشاتی را تجویز کند.

 

درمان فلج صورت

 

این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

۱. الکترومیوگرافی (EMG) یا نوار عصب و عضله برای تعیین میزان درگیری عصب

۲. آزمایش خون برای تعیین ابتلا به بیماری دیگری مانند دیابت یا بیماری لایم

۳. تصویربرداری تشدید مغناطیسی(MRI) یا توموگرافی کامپیوتری/ سی تی اسکن(CT) برای تعیین علت ساختاری وجود علائم در فرد بیمار.

بررسی احتمال سکته یا تومور توسط پزشک که می‌توانند علائم مشابهی با فلج بل ایجاد کنند اهمیت دارد.

 

فلج بل چگونه درمان می‌شود؟

اگر یک علت خاص برای ابتلا به فلج بل مانند عفونت مشخص شد، آن علت درمان می‌شود.

در غیر این صورت، علائم در صورت لزوم درمان می‌شوند:

یکی از روشهای عمومی و شناخته شده درمان فلج بل، محافظت از چشم در مقابل خشکی در طول شب یا هنگام کار با رایانه است.

برای مراقبت از چشم می‌توان از قطره‌های چشمی در روز و پماد هنگام خواب استفاده کرده و در طول شب هوای اتاق را مرطوب نگه داشت.

این کمک می‌کند تا از خراشیده شدن قرنیه جلوگیری شود که برای مدیریت فلج بل بسیار مهم است.

 

پزشک بر اساس شدت علائم و سابقه سلامتی شما، می‌تواند از روش‌های درمانی زیر نیز استفاده کند:

۱. تجویز استروئیدها برای کاهش التهاب

۲. داروی ضد ویروسی مانند آسیکلوویر

۳. استفاده از مسکن یا گرمای مرطوب برای تسکین درد

۴. فیزیوتراپی برای تحریک عصب صورت

برخی از افراد ممکن است روشهای درمانی جایگزین در درمان فلج بل را انتخاب کنند،

 

 اما تاثیر این روش‌ها در بهبود این بیماری به اثبات نرسیده است. این روش‌های درمانی شامل موارد زیر می‌شوند:

۱. حفظ آرامش

۲. طب سوزنی

۳. تحریک الکتریکی

۴. آموزش بیوفیدبک یا بیوفیدبک تراپی

۵. ویتامین درمانی، از جمله مصرف ویتامین‌های ب۶ و ب ۱۲ و استفاده از مواد معدنی

 

درمان فلج صورت

درمان فلج صورت

 

عوارض ناشی از فلج بل چیست؟

فلج بل معمولاً به موقع برطرف می‌شود و هیچ عارضه‌ای طولانی مدت ایجاد نمی‌کند.

با این حال، در طول ابتلا به این بیماری بیشتر افراد قادر به بستن چشم در طرف آسیب دیده صورت خود نیستند.

بنابراین، محافظت از چشم در برابر خشکی شبانه یا هنگام کار با رایانه بسیار مهم است.

مراقبت از چشم ممکن است شامل استفاده از قطره‌های چشمی در روز و پماد هنگام خواب یا مرطوب کردن اتاق در شب باشد.

این روش‌ها از خراشیده شدن قرنیه چشم جلوگیری می‌کند.

 

درمان فلج صورت

 

زندگی با فلج بل

فلج بل معمولاً به موقع برطرف می‌شود و هیچ عارضه‌ای طولانی مدت ایجاد نمی‌کند.

با این حال باید داروها را طبق دستورالعمل مصرف کنید.

همچنین محافظت از چشم آسیب دیده در برابر خشکی بسیار اهمیت دارد.

استفاده از قطره‌های چشمی در طول روز و پماد هنگام خواب می‌تواند از خراشیده شدن قرنیه چشم جلوگیری کند.

 

چه زمانی باید با پزشک خود تماس بگیرم؟

فلج بل معمولاً طی ۲ هفته شروع به بهبود می‌کند اما ممکن است ۳ تا ۶ ماه طول بکشد تا به بهبودی کامل بازگردد.

اگر در این دوره بهبودی حاصل نشد یا علائم تشدید شد، باید با پزشک خود تماس بگیرید.

 

نکات کلیدی در مورد فلج بل

۱. فلج بل یک بیماری با دلایل نامشخص از ضعف یا فلج عضله صورت است
که معمولاً خود به خود برطرف می‌شود و هیچ عارضه‌ای ایجاد نمی‌کند.

 

۲. علت وقوع فلج بل ناشناخته است اما گمان می‌رود علت آن تاثیر التهابات بر سیستم ایمنی بدن باشد.
این بیماری با ابتلا به سایر بیماری‌ها مانند دیابت مرتبط است.

۳. علائم ضعف یا فلج صورت طی چند روز اول تشدید می‌شوند و روند بهبودی تقریباً طی ۲ هفته آغاز می‌شود.

۴. بهبودی کامل رفع آن ممکن است ۳ تا ۶ ماه طول بکشد.

۵. استفاده از دارو و مراقبت از چشم در درمان فلج بل اهمیت دارند.

قدمهای بعدی

چند نکته برای بیشترین استفاده از ملاقات با پزشک:

۱. دلیل بازدید و انتظارات خود را بدانید.

۲. قبل از مراجعه، سوالاتی که می‌خواهید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید.

۳. شخصی را همراه خود داشته باشید تا برای پرسیدن سوالات از پزشک به شما کمک کند
و دستورات پزشک را به یاد داشته باشد.

۴. در هنگام ویزیت، نام روش درمانی جدید و سایر داروها، روش‌های درمانی یا آزمایشات را بنویسید.
همچنین دستورالعمل‌های جدیدی که پزشک به شما می‌دهد را یادداشت کنید.

۵. از دلیل تجویز یک دارو یا درمان جدید و چگونگی کمک آن به شما اطلاع یابید.
همچنین از عوارض آن‌ها باخبر شوید.

۶. جویای وجود روش‌های دیگر برای درمان بیماری خود شوید.

۷. بدانید چرا یک آزمایش یا روش توصیه می‌شود و نتایج ممکن است به چه معنا باشد.

۸. از عواقب عدم استفاده از دارو، انجام آزمایش یا روشهای توصیه شده، آگاهی یابید.

۹. اگر قرار ملاقات بعدی دارید، تاریخ، زمان و هدف آن دیدار را یادداشت کنید.

۱۰. در صورت داشتن سوالات دیگر، از نحوه چگونگی تماس با پزشک خود با خبر شوید.

refrence 

درمان فلج صورت

Our Score
Our Reader Score
[Total: 3 Average: 4.3]
بهترین مرکز درمان سکته مغزی | توانبخشی بیماران سکته مغزی

بهترین مرکز درمان سکته مغزی | توانبخشی بیماران سکته مغزی

بهترین مرکز درمان سکته مغزی | توانبخشی بیماران سکته مغزی موضوعات اصلی این مقاله هستند

حقایقی درباره ­ی توانبخشی­ پس از سکته­ ا ی مغزی

توانبخشی  پسا سکته­ای چیست؟
چه عواملی می­تواند نتیجه توانبخشی سکته مغزی را تحت تأثیر قرار دهد؟
چه معلولیت­هایی می­تواند در اثر سکته مغزی ایجاد شود؟
چه متخصصانی در توانبخشی پسا سکته­ای فعالیت دارند؟
چه زمانی فرد نجات یافته از سکته، می­تواند توانبخشی را شروع نماید؟
چگونه می­توان  از سکته دوباره پیشگیری نمود؟

 

سکته مغزی یک فوریت پزشکی محسوب است که به اقدام درمانی سریع نیازمند می­باشد.

در ایالات متحده، هر ساله حدود هشت صدهزار نفر دچار سکته مغزی می­شوند و تقریباً دو سوم این افراد زنده می­مانند و نیاز به توان­بخشی دارند.

اهداف توان­بخشی شامل بهینه سازی نحوه عملکرد فرد پس از سکته مغزی، سطح استقلال و دستیابی به بهترین کیفیت زندگی ممکن است.

پیشرفت در روش های درمان به موقع و سریع سکته، میتواند آسیب های مغزیِ ناشی از خونریزی داخلی و محیطی (سکته مغزی هموراژیک)

یا عدم جریان خون در میان سلول های عصبیِ نیازمند به جریان دائمی اکسیژن و مواد غذایی (سکته ایسکمیک) را کاهش دهد.

 

میزان ناتوانی که فرد سکته کرده تجربه کرده و همچنین سطح توان­بخشی لازم برای ترمیم آن، به اندازه آسیب مغزی و سیستم های آن بستگی دارد.

مغز پس از سکته، توانایی ذاتی در ترمیم مسیرهای عصبی خود را دارد و منجر به بازگشت توانایی های مغز در طی سال ها و ماه های بعدی می­شود؛

حتی اگر توان­بخشی، آسیب های مغزی را به صورت کامل برطرف ننماید.

 

روش های توان­بخشی، به طور قابل توجهی می­تواند به فرد نجات یافته کمک کند تا بهترین نتیجه بهبودی و ترمیم را در دراز مدت به­دست آورد.

توانبخشی بعد از سکته ­ای چیست؟

توان­بخشی به کسی که دچار سکته مغزی شده است کمک می­کند تا مجدداً، مهارت هایی را که به دلیل آسیب مغزی فراموش کرده است، یاد بگیرد.

 

در توان­بخشی، حفاظت فرد در برابر مخاطرات پزشکی جدید از جمله ذات الریه، عفونت های ادراری،
آسیب ناشی از زمین خوردن یا تشکیل لخته در رگ­های بزرگ حائز اهمیت می باشد.

 

تحقیقات نشان می­دهد مهم­ترین عنصر در هر برنامه­ ی توان­بخشی عصبی، تمرین دقیق، متمرکز و تکراری است

– همانند رفتاری که همه­ی افراد هنگام یادگیری مهارت جدیدی مانند نواختن پیانو یا بیس بال بازی کردن انجام می­دهند.

برنامه توان­بخشی مغز و اعصاب باید به گونه ای تنظیم شود که مهارت هایی را که به دلیل سکته مغزی دچار اختلال شده اند، مورد هدف تمرینات قرار بگیرند

 (مانند ضعف، عدم هماهنگی، مشکلات راه رفتن، از دست دادن احساس، مشکلات در دست گرفتن اجسام، از دست دادن بینایی یا مشکل در گفتار و درک).

تحقیقات با استفاده از فناوری تصویربرداری پیشرفته نشان می دهد که

عملکردهای یک منطقه­ی مغز که آسیب دیده بودند به مناطق دیگر مغز منتقل می شوند و تمرین به هدایت این مسیرهای عصبی به قسمت سالم مغز کمک می کند (این عمل اصطلاحاً نوروپلاستی نامیده می­شود).

توان­بخشی همچنین روش های جدیدی را برای جبران سایر معلولیت ها به فرد آموزش می­دهد.

به عنوان مثال، ممکن است لازم باشد فرد یاد بگیرد که چگونه فقط با یک دست استحمام کند و لباس بپوشد یا اینکه چگونه با دستگاه های کمکیِ زبان، با دیگران ارتباط برقرار نماید.

 

بهترین مرکز درمان سکته مغزی | توانبخشی بیماران سکته مغزی

چه عواملی می­تواند نتیجه توان­بخشی پس از سکته ­ای را تحت تأثیر قرار دهد؟

  • شدت و درجه آسیب به مغز.

  • سن:
    میزان بهبودی در کودکان و بزرگسالان اغلب در مقایسه با افراد مسن بیشتر است
  • سطح هوشیاری:
    برخی از سکته های مغزی توانایی هوشیاری فرد را کاهش می دهد و دستورالعمل های تمرینات، باید شامل تمرینات تقویتِ هوشیاری فرد شود.
  • شدت برنامه توانبخشی.

  • شدت مشکلات پزشکی همزمان.


  • محیط خانه:
    موارد اضافی مانند ریل و میله­ی راه پله­ها، می­توانند استقلال و ایمنی خانه را برای فرد نجات یافته افزایش دهد.
  • محیط کار:
    اصلاحاتی برای بهبود ایمنی جسمی و اصلاح وظایف کاری، می­تواند فرد را به محیط کار خود بازگرداند.
  • همکاری خانواده و دوستان:
    حمایت خانواده و شبکه های اجتماعی می­تواند عامل بسیار مهمی در توان­بخشی باشد و معمولاً با گذشت زمان، عامل مؤثرتری در بهبود فرد می شود.
  • زمان توانبخشی:
    به طور کلی، هرچه توانبخشی زودتر شروع شود، شانس بازیابی مهارت ها و عملکرد از دست رفته بیشتر می­شود.

چه معلولیت هایی می­تواند در اثر سکته مغزی ایجاد شود؟

انواع و درجات ناتوانی ناشی از سکته مغزی به منطقه آسیب دیده مغز بستگی دارد.

به طور کلی، سکته می­تواند باعث پنج نوع معلولیت شود:

فلج یا مشکلات کنترل حرکت (حرکتی)


آسیب به سلولها و اتصالات مغز در اثر سکته مغزی میتواند مشکلات مختلفی را در حرکت و احساس ایجاد کند، از جمله:

  • فلج، از دست دادن حرکت ارادی یا ضعف که معمولاً یک طرف بدن را تحت تأثیر قرار می دهد.

معمولا سمت آسیب دیده در طرف مقابل محل رخ دادنِ سکته می باشد (مانند صورت، بازو، ساق پا یا فلج کامل یک سمت بدن).

فلج در یک طرف بدن، همی پلژی نامیده می شود. ضعف در یک طرف، همی پارزی نامیده می­شود.

  • از دست دادن کنترل حرکات بدن، از جمله مشکل حالت بدن، راه رفتن و تعادل (آتاکسی)، اختلالات حسی از جمله درد

 

 

بهترین مرکز درمان سکته مغزی | توانبخشی بیماران سکته مغزی

 

چندین اختلال حسی می­تواند به دنبال سکته مغزی ایجاد شود از جمله:

  • از دست دادن حس لامسه، درد، دما یا عدم احساس نحوه قرارگیری بدن.

افرادی که سکته کرده اند نیز ممکن است توانایی تشخیص اشیایی را که در دست دارند یا حتی اندام خود را از دست بدهند.

 

  • درد، بی حسی، احساس سنگینی در اندام یا احساسات عجیب و غریب مانند گزگز یا خارش در اندام فلج یا ضعیف (پارستزی).

 بی حسی یا سوزن سوزن شدن اندام ممکن است حتی پس از بهبودی برخی از حرکات نیز ادامه یابد.

  • از دست دادن کنترل مثانه و روده و از دست دادن حس تحریک مثانه برای رسیدن به موقع به دستشویی.
    بی اختیاری دائمی ادرار از عوارض رایج سکته نیست.
  • سندرم درد مزمن می­تواند در نتیجه مشکلات مکانیکی ناشی از ضعف عضلات ایجاد شود.

بیشتر اوقات، درد ناشی از عدم حرکت مفصلی است که برای مدت زمان طولانی بی حرکت مانده است
(مانند ضعف یا اسپاستیسیته و بی حرکت بودن تاندون ها و رباط های اطراف مفصل).
این عارضه را مفصل فریز شده می نامند.

درمان این مشکل شامل داشتن یک درمانگر یا مراقب آموزش دیده برای جلوگیری از “یخ زدگی” دردناک مفصل می شود.
این کار امکان حرکت آسان مفصل را پس از بازگشت حس ارادی به عضلات می دهد.

درد های نادری می­تواند به دلیل آسیب ناشی از سکته مغزی در سیستم عصبی (درد نوروپاتیک) رخ دهد.
شایع ترین آن “سندرم درد تالامیک” نام دارد (ناشی از سکته مغزی در ناحیه تالاموس که اطلاعات حسی بدن را پردازش می کند)

بهترین مرکز درمان سکته مغزی | توانبخشی بیماران سکته مغزی

 

مشکلات گفتاری و زبانی (آفازی)

حداقل یک چهارم تمام بازماندگان سکته مغزی دچار نقص زبانی می­شوند که توانایی تکلم، نوشتن و درک زبان گفتاری و نوشتاری را درگیر می­کند.

در افراد راست دست، این سکته مغزی معمولاً سمت چپ مغز را درگیر می­کند.

آسیبِ ناشی از سکته مغزی در هر یک از مراکز کنترل زبان مغز می­تواند ارتباط کلامی را به شدت مختل کند.

 

آفازی انواع مختلفی دارد:

    • آفازی بیانی (expressive aphasia):

  • در آن افراد توانایی گفتن یا نوشتن کلماتی را که فکر می کنند
    و همچنین ترکیب کلمات در جملات منسجم و صحیح از نظر دستوری را از دست می دهند.

 

  • آفازی درکی (receptive aphasia):
  • در آن افراد در درک زبان گفتاری یا نوشتاری مشکل دارند و اغلب گفتار ناهماهنگی دارند.
    اگرچه این افراد می­توانند جملات صحیح دستوری درست کنند، اما گفته های آنها اغلب فاقد معنا هست.
  • آفازی گلوبال (global aphasia):
  • در آن افراد تقریباً تمام توانایی­های زبانی خود را از دست می­دهند.
    آن­ها نمی­توانند زبان را درک کنند یا از آن برای انتقال فکر استفاده کنند.

 

مشکلات تفکر و حافظه

سکته مغزی می­تواند به قسمت هایی از مغز که مسئول حافظه، یادگیری و آگاهی هستند آسیب برساند.

فاصله توجه نجات یافتگان سکته­­ی مغزی ممکن است به طور چشمگیری کاهش یابد یا حافظه کوتاه مدتشان دچار نقصان شود.

در بعضی از افراد ممکن است توانایی برنامه ریزی، درک معنی، یادگیری وظایف جدید یا سایر فعالیت­های ذهنی پیچیده از دست برود.

ناتوانی های نشأت گرفته از سکته مغزی عبارتنداز:

    • آنوسوگنوزیا (anosognosia)، ناتوانی در تصدیق واقعیت و قبول کردن ناتوانایی جسمی ناشی از سکته.
    • بی توجهی، از دست دادن توانایی پاسخگویی به مسائل یا محرک­های حسی واقع در طرف آسیب دیده مغز.
      این امر معمولاً در سمت چپ بدن افرادی که سکته در سمت راست رخ داده است مشاهده می شود.

 

  • آپراکسی (apraxia)،

    از دست دادن توانایی انجام یک حرکت هدفمند آموخته شده یا برنامه ریزی مراحل مربوط به یک کار پیچیده و عمل به آنها در توالی مناسب است.

    • افراد مبتلا به آپراکسی نیز ممکن است در پیروی از دستورالعمل ها با مشکل روبرو شوند.

 

بهترین مرکز درمان سکته مغزی | توانبخشی بیماران سکته مغزی

 

بی ثباتی های عاطفی در سکته مغزی

پس از سکته مغزی ممکن است فرد نجات یافته، احساس ترس، اضطراب، ناامیدی،
عصبانیت و غم و اندوه ناشی از آسیب های روانی و جسمی داشته باشد.

برخی از اختلالات عاطفی و تغییرات شخصیتی، ناشی از اثرات جسمی آسیب مغزی است.

افسردگی بالینی نوعی ناامیدی است و توانایی عملکرد را مختل می کند.

معمولاً این عارضه توسط افرادی که سکته مغزی داشته اند،
تجربه می­شود. افسردگی پس از سکته را می­توان با داروهای ضد افسردگی و مشاوره روانشناسی درمان کرد.

 

بهترین مرکز درمان سکته مغزی | توانبخشی بیماران سکته مغزی

چه پزشکان و متخصصانی در توان­بخشی پس از سکته  نقش دارند؟

برنامه توان­بخشی بسته به اینکه کدام قسمت از بدن یا توانایی ها تحت تأثیر قرار گرفته

و همچنین نوع و شدت آسیب، در طی پروسه توان­بخشی تغییر می کند.

 

 یک تیم توان­بخشی برای نجات یافتگان سکته شامل متخصصان مختلفی است:

  • متخصصان طب فیزیکی در درمان ناتوانی های مربوط به اختلالات حرکتی و حسی تخصص دارند.
    آنها با ارزیابی و درمان مشکلات حرکتی، تعادل و هماهنگی به بازیابی عملکرد بدنی کمک می کنند.

    یک برنامه فیزیوتراپی ممکن است شامل تمریناتی برای تقویت عضلات،
    بهبود هماهنگی و بازیابی دامنه حرکتی آن ها و درمان ناشی از محدودیت شود.

    در درمان ناشی از محدودیت، اندامی که آسیب ندیده بی حرکت است و باعث می­شود
    فرد از اندام آسیب دیده استفاده کند تا دوباره حرکت و عملکرد خود را بدست آورد.

  • کاردرمانگران ضمن اطمینان از ایمنی در دوره پس از سکته مغزی، به بهبود توانایی های حرکتی و حسی کمک می­کنند.
    آن­ها به فرد کمک می­کنند مهارت­های لازم برای انجام فعالیت های فردی مانند
    مرتب کردن خانه، پختن غذا و انجام امور بهداشتی فردی را به دست آورند.
  • آسیب شناسان گفتار و زبان (متخصص گفتاردرمانی )

کمک می­کنند تا فرد نحوه استفاده از زبان یا ایجاد راه های ارتباطی جایگزین را بیاموزد و توانایی بلعیدن فرد بهبود یابد.
این متخصصان، مهارت های حل مسئله و اجتماعی را که برای کنار آمدن با اثرات سکته مغزی لازم است آموزش می­دهند.

بهترین مرکز درمان سکته مغزی | توانبخشی بیماران سکته مغزی

 

چه زمانی بیمار سکته مغزی می­تواند توانبخشی را شروع کند؟

درمان توانبخشی معمولاً پس از تثبیت وضعیت، در طی ۴۸ ساعت پس از سکته و در بیمارستان مراقبت های حاد آغاز می­شود.

اولین قدم­ اغلب تشویق به حرکت مستقل برای غلبه بر فلج شدگی یا هر گونه ضعف است.

یک درمانگر به وسیله  گروهی از تمرینات حرکتی فردی یا نیازمند به کمک، به افزایش تحرک و قدرت اندام آسیب دیده کمک می کند.

یک قربانی سکته مغزی ممکن است
نیاز به یادگیری نحوه نشستن و جابجایی بین تخت و صندلی برای ایستادن و راه رفتن (با کمک یا بدون کمک) داشته باشد.

به دست آوردن توانایی انجام فعالیت­های اساسی زندگی روزمره، مانند حمام کردن، لباس پوشیدن و استفاده از توالت،
اولین مرحله در بازگشت به استقلال فردی می­باشد.

 

بهترین مرکز درمان سکته مغزی | توانبخشی بیماران سکته مغزی

 

چگونه می­توان از سکته مجدد پیشگیری نمود؟

حدود دویست هزار سکته مغزی در سال در ایالات متحده در افرادی رخ می دهد که قبلاً سکته را تجربه کرده اند.

پیشگیری از سکته مغزی برای توان­بخشی، حیاتی است.

تحقیقات اخیر پیشرفت هایی را در جلوگیری از سکته مغزی مجدد به وسیله بهبود اصلاحات رفتاری و مصرف دارو نشان می­دهد.

بازماندگان سکته مغزی با متخصصان مراقبت های بهداشتی خود درمورد اینکه چه نوع اصلاح رفتار نظارت شده ای می­تواند

به منظور کاهش تأثیر این عوامل خطر بر سلامت کلی انجام دهند، صحبت می کنند.

 

 برخی از مهمترین عوامل خطرزا ولی قابل درمان که منجر به سکته مغزی می شوند در اینجا بیان شده اند:

 

  • کنترل فشار خون بالا (هایپرتانسیون):
    فشار خون بالا مهم ترین ریسک فاکتور سکته مغزی است.
    بازماندگان سکته مغزی باید با کمک پزشک خود آن را به حد نرمال برسانند.
    ممکن است تغییراتی در رژیم غذایی و مصرف داروهای تجویز شده برای کاهش فشار خون لازم باشد.
  • جلوگیری از مصرف دخانیات:
    سیگار کشیدن احتمال سکته را تا حد زیادی افزایش می دهد و با تجمع مواد چربی در رگ ها ارتباط دارد.
    همچنین فشار خون را بالا می برد و باعث غلظت خون و لخته شدن آن می شود.
  • ورزش منظم و کنترل وزن بدن:
    چاقی و کم تحرکی با فشار خون بالا، دیابت و بیماری های قلبی همراه است.
    اضافه وزن خطر سکته ایسکمیک را تا حد زیادی افزایش می­دهد.
  • کاهش کلسترول خون:

    کلسترول بالا می­تواند منجر به تجمع چربی در رگ های خونی شود (تصلب شرایین)
    و میزان خون و اکسیژن موجود در مغز را کاهش دهد.

  • غربالگری بیماری های قلبی:
    اختلالات شایع قلبی می­توانند منجر به لخته شدن خون شوند.
    این لخته ها ممکن است به صورت ترومبز در آمده و رگ­های مغزی را مسدود کند.
    برای جلوگیری از لخته شدن خون و گرفتگی رگ، ممکن است به دارو یا جراحی نیاز باشد.
  • کنترل بیماری دیابت:
    دیابت میتواند باعث تغییرات مخربی در رگ های خونی در سراسر بدن، از جمله مغز شود.
    وقتی سطح گلوکز خون بالا باشد، آسیب مغزی معمولاً شدیدتر و گسترده تر است.
    درمان دیابت می­تواند شروع عوارضی را که خطر سکته را افزایش می­دهند به تأخیر بیندازد.

منبع این مقاله

بهترین مرکز درمان سکته مغزی | توانبخشی بیماران سکته مغزی

Our Score
Our Reader Score
[Total: 1 Average: 5]
مشکلات گفتاری کودکان اوتیسم | گفتار درمانی کودکان اوتیسم

مشکلات گفتاری کودکان اوتیسم | گفتار درمانی کودکان اوتیسم

مشکلات گفتاری کودکان اوتیسم | گفتار درمانی کودکان اوتیسم در این مقاله به این موضوعات می پردازیم

این مقاله به تمامی وسالات شما پاسخ خواهد داد

 

مزایای گفتار درمانی برای اوتیسم

 

اوتیسم نوعی ناتوانی رشدی و تکاملی است که معمولاً قبل از ۳ سالگی ظاهر می‌شود.

اوتیسم متعلق به گروهی از اختلالات نورولوژیکی است.

اختلالاتی که فرد مبتلا دارای ارتباطات، تعامل اجتماعی و مهارت‌های شناختی ناقص است.

در فرد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) ویژگی‎های متعددی ظاهر می‌شود که برخی از آنها عبارتند از:

 

  • فعالیت‎های تکراری
  • مقاومت زیاد دربرابر تغییر در امور عادی و روزمرۀ زندگی
  • پاسخ‌ها و واکنش‌های غیرعادی به برخی محرک‌های ساده همچون لمس ‏کردن
  • ناتوانی در تعامل با محیط اطراف

 

ممکن است افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در

برقراری ارتباطات گفتاری، شفاهی و غیرشفاهی مشکلات زیادی داشته باشند.

 

حتی ممکن است برقراری فعل و انفعالات اجتماعی برای آنها بسیار دشوار باشد.

 

به همین دلیل گفتاردرمانی بخش اصلی درمان و توانبخشی افراد مبتلا به اوتیسم است.

گفتاردرمانی می‌تواند طیف گسترده‎ای از مشکلات ارتباطی افراد مبتلا به اوتیسم را موردتوجه قرار دهد.

 

مشکلات گفتاری کودکان اوتیسم | گفتار درمانی کودکان اوتیسم

 

مشکلات گفتاری و ارتباطی شایع در افراد مبتلا به اوتیسم کدامند؟

 

اوتیسم می‌تواند تکامل گفتار-زبان و ارتباطات اجتماعی فرد را از جهات مختلف تحت تأثیر قرار دهد.

 

فرد مبتلا به اوتیسم ممکن است با این مشکلات روبرو شود:

 

  • اصلاً صحبت نمی‎کند.
  • خرخر کردن غیرعادی، گریه‎کردن، جیغ‎زدن یا تولید صداهای خشن
  • هوم‎هوم کردن یا صحبت با لحنی موسیقایی
  • سخنانی نامفهوم با صداهایی شبیه ادای کلمات
  • استفاده از کلماتی شبیه کلمات خارجی یا گفتار شبیه ربات
  • طوطی‌وار صحبت کردن یا تکرار کلمات و صحبت‎های دیگران (اکولیلیا)
  • استفاده از عبارات و جملات صحیح ولی تون صدای نارسا

تقریباً از هر ۳ فرد مبتلا به اوتیسم ۱ نفر در تولید آواهای گفتاری
و برقراری ارتباط مؤثر با دیگران دچار مشکل می‌شود.

حتی اگر فرد مبتلا به اوتیسم بتواند  صحبت کند درک سخنان او بسیار دشوار است.

 

مشکلات گفتاری کودکان اوتیسم | گفتار درمانی کودکان اوتیسم

 

مشکلات ارتباطی در کودکان دارای اوتیسم

 

ممکن است فرد مبتلا به اوتیسم دچار مشکلات و چالش‎های ارتباطی شود.

برخی از این چالش‌ها عبارتند از:

 

  • مشکلات مربوط به مهارت‌های محاوره‎ای که تماس چشمی و اشارات و حرکات را نیز شامل می‌شود.
  • مشکلات مربوط به درک معنای کلمات خارج از متنی که فراگرفته‎اند.
  • به یادسپاری آنچه که شنیده‎اند بدون آنکه بدانند چه چیزی گفته شده است.
  • اکولیلیا- تکرار کلمات دیگران- به‌عنوان راهی برای برقراری ارتباط
  • درک ناچیز معنای کلمات یا علائم
  • فقدان یک زبان و گفتار خلاق

به دلیل وجود این مشکلات و چالش‌ها کودک مبتلا به اوتیسم باید چگونه صحبت کردن را بصورت عملی یاد گرفته و انجام دهد.

 

مشکلات گفتاری کودکان اوتیسم | گفتار درمانی کودکان اوتیسم

کودک دارای اوتیسم باید یاد بگیرد که چگونه از زبان برای برقراری ارتباط استفاده کند.

این موارد عبارتند از:

آگاهی از حفظ (چگونه نگهداشتن) مکالمه

آگاهی از نشانه‎های کلامی و غیرکلامی دیگران مانند

حالات چهره، تون صدا و زبان بدن.

 

نقش گفتاردرمانی در درمان اوتیسم

 

آسیب‎شناسان گفتار-زبان متخصصان درمان مشکلات زبانی و اختلالات گفتاری هستند.

این افراد بخش اصلی تیم درمان اوتیسم هستند.

گفتاردرمانگران با غربال‎گری اولیه و شناسایی افراد در معرض خطر،

با شناسایی اوتیسم و ارجاع افراد مشکوک به متخصصان دیگر جریان درمان را هدایت می‌کنند.

 

متخصصان گفتاردرمانی با تشخیص اوتیسم در فرد مبتلا بهترین روش برای بهبود ارتباط و ارتقاء کیفیت زندگی را ارزیابی می‌کنند.

آسیب‏شناس گفتار-زبان در طول دورۀ درمان با خانواده، مدرسه و متخصصان دیگر همکاری می‌کند.

اگر فرد مبتلا به اوتیسم در زمینۀ توانایی‎های کلامی یا غیرکلامی دچار مشکلات جدی باشد

گفتاردرمان‌گر می‌تواند جایگزین‌های دیگری برای صحبت پیدا کند.

 

مشکلات گفتاری کودکان اوتیسم | گفتار درمانی کودکان اوتیسم

 

تکنیک‌های گفتاردرمانی برای افراد مبتلا به اوتیسم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

 

  • «گوینده‌های» الکترونیکی
  • شعرخواندن یا تایپ کردن
  • استفاده از تخته‌های تصاویر با کلمات، که به سیستم‌های ارتباطی تبادلتصویر معروف هستند و با استفاده از تصاویر بجای کلمات به کودک کمک
    می‌کنند تا چگونگی برقراری ارتباط را یاد بگیرد.
  • استفاده از صداهایی که کودک نسبت به انقباض و انبساط آواهای گفتاری آنها بسیار حساس بوده یا برعکس حساسیت کمی دارد.
  • بهبود تولید گفتار با ماساژدادن یا ورزش لب‎ها یا ماهیچه‎های صورت
  • اشعار و آوازهای اختصاصی که مطابق با ریتم، تنش و جریان جملات ساخته شده‌اند.

برخی از این تکنیک‌ها بیشتر ازطریق تحقیقات تأیید شده‎اند.

درمورد این روش‌ها با آسیب‏شناس گفتار-زبان و متخصص اطفال بطور مفصل صحبت کنید.

 

مشکلات گفتاری کودکان اوتیسم | گفتار درمانی کودکان اوتیسم

 

مزایای گفتاردرمانی برای افراد مبتلا به اوتیسم

 

گفتاردرمانی می‌تواند موجب بهبود ارتباط شود.

 

این نوع درمان به افراد مبتلا به اوتیسم کمک می‌کند تا توانایی خود را

 

برای ایجاد ارتباط بهبود بخشیده و عملکرد زندگی روزانۀ خود را ارتقا دهند.

 

اهداف خاص گفتاردرمانی برای کمک به افراد مبتلا به اوتیسم عبارت است از:

  • بهبود مهارت در ادای کلمات
  • برقراری ارتباط کلامی و غیرکلامی
  • درک ارتباطات کلامی و غیرکلامی
  • درک قصد و نیت سایر افراد در زمینه‎های مختلف
  • آغاز یک ارتباط بدون کمک دیگران
  • آگاهی از زمان و مکان مناسب برای گفتگو درمورد موضوعی خاص.به‌عنوان مثال چه زمانی باید «صبح‌بخیر» گفت.
  • بهبود مهارت‌های محاوره‌ای
  • تبادل افکار و عقاید
  • برقراری ارتباط برای توسعۀ روابط
  • لذت بردن از برقراری ارتباط، بازی‏ و تعامل با همسالان و دوستان
  • فراگیری خودتنظیمی

 

مشکلات گفتاری کودکان اوتیسم | گفتار درمانی کودکان اوتیسم

 

بهترین زمان برای آغاز گفتاردرمانی کودکان مبتلا به اوتیسم

 

هرچه زودتر بهتر !!!!

 

معمولاً اختلال طیف اوتیسم قبل از ۳ سالگی آشکار می‌شود و تأخیرات زبانی را می‌توان در اوایل ۱۸ ماهگی تشخیص داد.

 

در برخی موارد اوتیسم در اوایل ۱۰ تا ۱۲ ماهگی شناسایی می‌شود.

 

درمان فشرده و اختصاصی می‌تواند انزوای ناشی از ناتوانی را کاهش دهد.

 

این نوع انزوا دراثر عدم توانایی در برقراری ارتباطات اجتماعی پدید می‌آید.

 

تشخیص اوتیسم و مداخلات زودهنگام در درمان اوتیسم در دورۀ پیش‎دبستانی موجب می‌شود تا

از هر ۳ کودک مبتلا به اوتیسم ۲ نفر مهارت‌های ارتباطی و فهم زبان گفتاری خود را ارتقا بخشند.

تحقیقات نشان داده است افرادی که بیشتر تحت گفتاردرمانی قرار گیرند پیشرفت‌های بهتری خواهند داشت.

 

برای دسترسی به آسیب‎شناس گفتار-زبان به وب‎سایت کلینیک گفتار درمانی و کاردرمانی کودکان ونک به آدرس  مراجعه کنید.

 

منابع دیگری نیز در این زمینه وجود دارد.

 

در این زمینه با متخصص گفتار درمانی متبحر در زمینه اوتیسم مشورت کنید.

منبع این مقاله 

 

مشکلات گفتاری کودکان اوتیسم | گفتار درمانی کودکان اوتیسم

Our Score
Our Reader Score
[Total: 1 Average: 5]
تاخیر کلامی در کودک از علائم کدام بیماری است؟

دیر حرف زدن کودکان دو زبانه | بیش فعالی و تاخیر کلامی

دیر حرف زدن کودکان دو زبانه | بیش فعالی و تاخیر کلامی یک از موضوعات بسیار مهم که به بررسی آن ها میپردازیم:

۸ راه برای  اینکه کودکتان صحبت کند

بسیاری از شما علاقه‌مند بودید که بدانید چطور کودک نوپای خود را به صحبت بیشتر ترقیب کنید،

پس تصمیم گرفتم چند حقه‌ای‌ را که من به عنوان یک گفتاردرمانگر استفاده می‌کنم با شما به اشتراک بگذارم.

اغلب اوقات کودکان تنها به کمی انگیزه‌ی بیشتر نیاز دارند تا صحبت کنند،

پس من دوست دارم از چیزی استفاده کنم که درمانگران گفتار به آن «وسوسه‌های ارتباطی» می‌گویند.

راه‌های زیادی برای وسوسه کردن کودکتان برای صحبت کردن وجود دارد.

۸ وسوسه‌ی ارتباطی وجود دارد که به نظر من بسیار مفید هستند.

بعد از درک اینکه اینها چگونه کار می‌کنند، مطمئنم که خودتان وسوسه‌های جدیدی را می‌سازید.

اگر این کار را کردید و برای شما نتیجه داد، لطفاً آنها را با ما هم در میان بگذارید.

 

دیر حرف زدن کودکان دو زبانه | بیش فعالی و تاخیر کلامی

 

  1. چیزی که کودکتان دوست دارد را جلویش بخورید ولی به او تعارف نکنید.

وقتی کودکتان نشان می‌دهد که کمی می‌خواهد، به او راه پیشرفته‌تری برای درخواست نشان دهید،

این راه می‌تواند استفاده از یک علامت، کلمه یا عبارت ساده باشد.

برای مثال اگر کودک شما به شکلات اشاره کرده و غر می‌زند، علامت شکلات را اجرا کنید و منتظر بمانید و ببینید که کودکتان آن را تقلید و تکرار می‌کند یا خیر.

اگر کودکتان به اشاره کردن و غر زدن ادامه داد، دستش را بگیرید و به او کمک کنید تا علامت شکلات را بسازد و بعد با شکلات به او جایزه دهید.

 

  1. با چیزی که کودکتان دوست دارد بازی کنید ولی او را به بازی دعوت نکنید.

برای مثال اگر کودک شما خمیربازی را دوست دارد و می‌خواهد که در بازی شرکت کند،

شما می‌توانید صدای «ل» برای «لطفاً» یا «ب» برای «بازی» را برایش بگویید تا بشنود

یا می‌توانید علامت‌هایی برای لطفاً یا بازی را انجام دهید.

اگر کودک شما از قبل توانایی ادای یک کلمه را داشت، عبارت دو کلمه‌ای بگویید و منتظر بمانید تا او تقلیدش کند، مثل: «بازی لطفاً».

 

دیر حرف زدن کودکان دو زبانه | بیش فعالی و تاخیر کلامی

 

  1. زمان غذا خوردن به کودکتان لقمه لقمه غذا بدهید،

    به جای اینکه بشقاب پر از غذا جلوی او بگذارید. اینگونه می‌توانید منتظر بمانید تا درخواست لقمه‌ی دیگری کند.

    اگر این کار جواب نداد، علامت بیشتر را نشانش دهید، به او کمک کنید تا آن را انجام دهد .
    صدای «ب» برای «بیشتر» را به او بگویید تا تکرار کند.

 

  1. دسترسی کودکتان را به چیزهایی مثل تلویزیون، اسباب بازی، غذا یا بیرون رفتن محدود کنید.


    طوری برنامه‌ریزی کنید که کودکتان برای دسترسی به این موارد از شما درخواست کمک کند.

    مثلاً می‌توانید چیزهای مورد علاقه‌ی او را در طبقات بالا یا کمدهای قفل شده بگذارید.

 

  1. بازی‌های نوبتی بازی انجام دهید.


    مثلاً هل دادن توپ از شما به کودکتان و برعکس، یا هل دادن ماشین اسباب بازی به جلو و عقب.

    وقتی کودکتان منتظر این است که ماشین یا توپ را به سمتش هل دهید، آن را نگه دارید و منتظر بمانید.

    در حالت انتظار به او نگاه کنید و اگر هیچ نشانه یا حرفی برای درخواست بروز نداد،

    یک درخواست مناسب را برایش الگوسازی کنید، مثلاً علامت «توپ»، صدای «ت»، کلمه‌ی «توپ» یا عبارت « توپ لطفاً»

 

دیر حرف زدن کودکان دو زبانه | بیش فعالی و تاخیر کلامی

 

  1. از بسته‌بندی‌های محکم برای نگهداری خوراکی‌ها استفاده کنید.

    وقتی کودکتان نشان می‌دهد که شیرینی می‌خواهد، بسته‌ی شیرینی را به او بدهید(محکم بسته‌بندی شده)،

    وقتی که او نمی‌تواند بسته را باز کند و آن را به شما برمی‌گرداند، کار کنید که «باز کردن» یا «کمک» را نشان دهد.

 

دیر حرف زدن کودکان دو زبانه|بیش فعالی و تاخیر کلامی

دیر حرف زدن کودکان دو زبانه|بیش فعالی و تاخیر کلامی

 

  1. از اسباب ‌بازی‌های کوکی استفاده کنید

    یا اسباب ‌بازی‌هایی که کار کردن با آنها برای کودک به تنهایی دشوار است.

    اسباب بازی کوکی را کوک کرده و بگذارید تا کودکتان از آن لذت ببرد و وقتی که دوباره می‌خواهند که کوک شود،

    منتظر بمانید تا با علائم یا کلمات برای کار کردن دوباره‌ی اسباب بازی درخواست کمک کنند.

  2. حباب درست کنید و بعد در ظرف آن را محکم ببندید

    و آن را به کودکتان بدهید تا بازی کند. منتظر بمانید تا با علامت یا کلمه‌ای درخواست کمک کند.

    اگر نیاز بود علامت یا کلمه را به او نشان دهید.

 

دیر حرف زدن کودکان دو زبانه | بیش فعالی و تاخیر کلامی

 

استفاده از این حقه‌ها که نیاز به ارتباط برقرار کردن کودکتان دارند، به او قدرت ارتباط را یاد می‌دهد.

کودکات شما به سرعت یاد می‌گیرند که وقتی «بیرون» را بگویند یا نشان دهند می‌توانند به بیرون بروند اما اگر فقط جلوی در گریه کنند اتفاقی نخواهد افتاد.

مهم است که شما در آموزش و الگوسازی برای کودکتان سریع باشید تا او بتواند به آسانی ارتباط بین درخواست و رسیدن به خواسته‌اش را درک کند.

برای مثال اگر شما می‌خواهید به کودکتان « یک شیرینی دیگر» را یاد دهید،

اطمینان حاصل کنید که شیرینی را آماده دارید و سریعاً آن را در دستان کوچک نازش می‌گذارید.

وقتی که کودکتان اشاره می‌کند، غر می‌زند یا قهر می‌کند،

توجهی به او نکنید یا به او توضیح دهید که متوجه حرفش نمی‌شوید حتی اگر می‌فهمید که چه می‌خواهد.

سپس یم راه مناسب برای درخواست کردن را به او نشان دهید.

حقه‌های کوچک اینچنینی به من کمک کرده‌اند که کم حرف‌ترین کودکان را هم به ارتباط برقرار کردن ترقیب کنم.

وقتی کودک شما می‌بیند که می‌تواند خواسته‌ها و نیازهای خود را به درستی بیان کند،

اعتمادبه‌نفسش بیشتر می‌شود که به او در ادامه‌ی فرایند تکامل گفتارش کمک خواهد کرد.

 

دیر حرف زدن کودکان دو زبانه | بیش فعالی و تاخیر کلامی

منبع 

Our Score
Our Reader Score
[Total: 1 Average: 5]