مشکل بلع در سکته مغزی | متخصص اختلال بلع

مشکل بلع در سکته مغزی | متخصص اختلال بلع

چرا نمی توانم قورت دهم؟

غلبه بر دیسفاژی پس از سکته مغزی

دیسفاژی نوعی اختلال است که با مشکل بلع مشخص می شود

و در بین بازماندگان سکته مغزی و سایر بیماری های مغزی بسیار شایع است.

دیسفاژی می تواند به عوارض تهدید کننده زندگی مانند ذات الریه منجر شود ،

و همچنین توانایی یک فرد زنده مانده در غذا خوردن را مختل کرده

و بر زندگی اجتماعی وی تأثیر منفی می گذارد.

بازماندگان سکته مغزی و اعضای خانواده آنها باید علائم دیسفاژی ، نحوه درمان آن ،

و اینکه چه کسی / چه / کی / کجا / به چه دلیل کمک می گیرند را بدانند.

بیشتر بخوانید:  اختلال بلع در سکته مغزی

دیسفاژی چیست و آیا شایع است؟

دیسفاژی بیشترین ارتباط را با مشکل بلع دارد ، اما می تواند سایر عملکردهای مرتبط را تحت تأثیر قرار دهد.

دیسفاژی می تواند باعث مشکل در خوردن ، آشامیدن ، بلعیدن ، مکیدن

و حتی محافظت از مجاری تنفسی در برابر بزاق شود.

بیش از نیمی از بازماندگان سکته مغزی پس از واقعه سکته مغزی ، دیسفاژی را تجربه می کنند.

خوشبختانه ، اکثر بازماندگان “در طی ۷ روز عملکرد بلع را بهبود می بخشند

و تنها ۱۱-۱۳٪ پس از شش ماه دیسفاژیک باقی می مانند.”

مشکل بلع در سکته مغزی | متخصص اختلال بلع

سکته مغزی کردم… چرا نمی توانم قورت دهم؟

بلع برای افراد در سلامتی کامل ساده به نظر می رسد ،

اما اگر عضلات مورد استفاده در این فرآیند ضعیف یا ناهماهنگ باشند

مانند آنچه که اغلب در بازماندگان سکته مغزی رخ می دهد ، بسیار دشوار است.

سکته مغزی می تواند بر بخشی از مغز که عضلات بلعنده را کنترل می کند

تأثیر منفی بگذارد. علاوه بر این ، حتی اگر عضلات بلع مستقیماً تحت تأثیر قرار نگیرند ،

سکته مغزی می تواند در عملکرد حرکتی دیگر که خود بر بلع تأثیر می گذارد ، تداخل ایجاد کند.

به عنوان مثال ، اگر سکته مغزی باعث شده که یک بازمانده نتواند صاف بنشیند ، بلعیدن آن در نتیجه راحت تر خواهد بود.

بیشتر بخوایند : توانبخشی سکته مغزی 

آیا شرایط من بهبود می یابد؟

خارج از چند مورد خاص ، دیسفاژی غالباً موقتی است

و بیشتر نجات یافتگان از سکته مغزی به طور کامل بهبود می یابند.

کار با متخصصان ، مانند متخصصان رژیم درمانی و آسیب شناسان گفتاری ،

می تواند به بازماندگان کمک کند تا دیسفاژی خود را کنترل کرده و توانایی بلعیدن ایمن را بهبود ببخشند.

علاوه بر این ، یک متخصص تغذیه می تواند اطمینان حاصل کند که بیمار از غذاهای مناسب استفاده می کند

، زیرا بلع برخی از انواع غذا و نوشیدنی (به عنوان مثال غذاهای سخت جویدن و مایعات نازک) دشوارتر از بقیه است.

آسپیراسیون چیست؟

بازماندگان مبتلا به دیسفاژی معمولاً دچار عارضه عفونت ریوی در اثر آسپیراسیون یا استنشاق غذا و نوشیدنی می شوند.

هنگامی که فرد نفس می کشد ، در حالی که در حال بلع است ،

هر آنچه را که می خواهد ببلعد به طور تصادفی وارد مجاری تنفسی و ریه هایش می شود.

در افراد سالم ، این به طور معمول باعث واکنش سرفه می شود ، اما در مورد بازمانده از سکته مغزی ،

احساس اغلب کاهش می یابد و رفلکس سرفه همیشه خود را نشان نمی دهد.

در نتیجه ، غذا یا نوشیدنی به ریه ها وارد می شود ، گاهی اوقات حتی بدون اینکه شخص

از آن آگاهی داشته باشد ، پدیده ای که تحت عنوان آسپیراسیون خاموش شناخته می شود.

مشکل بلع در سکته مغزی | متخصص اختلال بلع

خطرات احتمالی آسپیراسیون چیست؟

خطر فوری آسپیراسیون سرفه یا خفگی است. از آنجا که غذا یا نوشیدنی “از مسیر اشتباه به ریه می رود” ،

سرفه کردن هر دو نشانه این است که هنگام دفع مواد از مجاری تنفسی مشکلی وجود دارد.

با این حال ، برخی از بازماندگان سکته مغزی حساسیت و رفلکس سرفه را کاهش داده ممکن است خفه شوند.

اگر غذا یا نوشیدنی به مجاری تنفسی وارد شود ، فراتر از خطر اولیه خفگی ،

بیمار در معرض خطر طولانی مدت عفونت قفسه سینه یا ذات الریه است.

اگر نگران توانایی بلع خودم (یا یک عزیز) هستم با چه کسی باید مشورت کنم؟

هر گونه مشکل یا نگرانی در مورد بلع باید با متخصصان پزشکی در میان گذاشته شود.

در بیشتر موارد ، دیسفاژی توسط آسیب شناس گفتار (متخصص گفتار درمانی) تشخیص و درمان می شود.

یک آسیب شناس گفتاری معمولاً نوعی آزمایش بلع را برای ارزیابی سهولت

و توانایی بلعیدن بیمار بدون خفگی انجام می دهد و از آنجا توصیه می کند.

دیسفاژی چگونه درمان و کنترل می شود؟

انواع تمرینات بلع برای کمک به بازماندگان سکته مغزی پس از سکته مغزی از نقص بلع بهبود می یابد.

برخی از تمرینات بلع برای دیسفاژی مربوط به “رویکرد حفظ وضعیت ،

حرکت اندام های دهان (سرعت ، دامنه حرکت ، دقت) و بهبود عملکرد تنفسی (با هدف بهبود خلط) است.”

سایر تمرینات بلع به منظور تقویت حلق ، حفره پشت بینی و دهان است که آنها را به مری متصل می کند.

مشکل بلع در سکته مغزی | متخصص اختلال بلع

 برخی از تمرینات بلع برای حالت دهی به گلو و دهان:

۱٫ خمیازه کشیدن:

این عمل باعث حرکت حنجره به سمت بالا (جعبه صدا) و باز شدن مری می شود.
فک را تا جایی که می توانید باز کنید و ۱۰ ثانیه نگه دارید. ۱۰ ثانیه استراحت کنید.
۵ تکرار ۲ بار در روز انجام دهید.

۲٫ بلع آسان:

حرکت پایه زبان و حلق را بهبود می بخشد. هنگام بلعیدن تصور کنید که یک توپ گلف در گلوی شما گیر کرده است.
تا جایی که می توانید با عضلات گلو خود را فشار دهید. ۵ تکرار ۲ بار در روز انجام دهید.

۳. مندلسون:

حرکت اپی گلوت را تقویت می کند. عملکرد حنجره و قدرت دهانه مری را بهبود می بخشد.
در نیمه راه پرستو را ببلعید و نگه دارید (در بالاترین نقطه) به مدت ۱ تا ۲ ثانیه.
بلع را تمام کنید. ۵ تکرار ۲ بار در روز انجام دهید.

۴٫ورزش مقاومتی در برابر زبان:

قدرت زبان و کنترل غذا و نوشیدنی را بهبود می بخشد.
زبان را به سختی به سقف دهان فشار دهید.
زبان را به شدت به سمت هر گونه فشار دهید.
زبان را به سختی به سمت کاهش دهنده زبان یا قاشق فشار دهید.
۱۰ ثانیه در این حالت بمانید. ۵ تکرار ۲ بار در روز انجام دهید.

۵٫نگه داشتن زبان (مانور Masako):

به تقویت عضلات زبان مورد نیاز برای بلع کمک می کند.

در حالی که نوک زبان خود را ۳/۴ اینچ در خارج از دندان خود دارید ، فرو برید.

اگر این کار خیلی سخت است ، هنگام بلعیدن زبان را محکم به سقف دهان خود فشار دهید.

۵ تکرار ۲ بار در روز انجام دهید.

۶. لرزاننده:

حرکت اپی گلوت را بهبود می بخشد و دهانه مری را تقویت می کند.

همچنین باعث حرکت حنجره به سمت بالا می شود.

به پشت دراز بکشید ، شانه ها را روی زمین صاف نگه دارید.

سر خود را آنقدر بلند کنید تا بتوانید انگشتان پا را ببینید و ۱ دقیقه نگه دارید و سپس استراحت کنید.

۵ تکرار ۲ بار در روز انجام دهید.

۷. کنترل اپی گلوت:

هنگام بلعیدن ، محافظت از راه های هوایی را بهبود می بخشد.

دهان خود را کاملاً باز کنید. هوای ریه های خود را بیرون دهید ، اما اجازه ندهید هوا از دهان خارج شود.

راه هوایی شما باید بسته بماند.

در مقابل گلو بسته بازدم خواهید کرد بنابراین هوا نمی تواند خارج شود. ۱۰ ثانیه در این حالت بمانید.

۵ تکرار ۲ بار در روز انجام دهید.

مشکل بلع در سکته مغزی | متخصص اختلال بلع

مراقبان باید چه مواردی راجع به مشکل بلع بدانند؟

یک سیستم پشتیبانی قوی از خانواده و دوستان می تواند پس از سکته مغزی و عوارض احتمالی آن ، مانند دیسفاژی را کنترل کند.

مراقبان اصلی باید بتوانند برخی علائم گویای مشکل بلع را شناسایی کنند ،

که می تواند تغییراتی در نحوه بلعیدن غذا ، نوشیدنی یا بزاق شما باشد.

 علائم می تواند شامل هر یک از موارد زیر هنگام خوردن یا نوشیدن باشد:

• سرفه یا صاف کردن گلو
• صدایی مرطوب یا آرام
• نیاز به مایعات اضافی برای فرو دادن غذاهای جامد
• غذا در گلو می چسبد
• مایع از طریق بینی یا دهان شما “به عقب” می رسد
• نیاز به تلاش بیشتر برای بلعیدن
• بلع اضافی که برای پاک کردن یک دهان لازم است
• مشکل جویدن
• نیاز به زمان بیشتر برای تکمیل یک وعده غذایی

• بازماندگان باید با آسیب شناس گفتاری و رژیم درمانی خود با مراقبین حاضر صحبت کنند ،

بنابراین مراقبان نیز از برنامه درمان مطلع می شوند.

مراقبان باید مراقب هرگونه شرایط نامطلوب (به عنوان مثال ، کاهش وزن) باشند و موارد را به تیم بهبودی گزارش دهند.

چند نکته سریع برای خوردن و آشامیدن بی خطر چیست؟

از نی برای نوشیدن استفاده نکنید ، مگر اینکه آسیب شناس گفتار تأیید کرده باشد.

هنگام غذا خوردن یا آشامیدن ، حتماً در حالت درست پشت قرار بگیرید و بنشینید.

هنگام غذا خوردن یا آشامیدن ، به خصوص در مراحل اولیه بهبودی تمرکز کنید.

انجام چند وظیفه هنگام غذا خوردن ممکن است طبیعت دوم قبل از وقوع سکته مغزی باشد ،

اما دقت در هنگام برخورد با دیسفاژی مهم است.

مشکل بلع در سکته مغزی | متخصص اختلال بلع

بیشتر از همه ، به انواع غذایی توجه کنید که برای یک بازمانده مبتلا به دیسفاژی بسیار چالش برانگیز است:

• غذاهای مایع رقیق یا آبکی مانند چای ، سوپ و آب میوه.
• غذاهای پرفیبر که به راحتی در دهان تجزیه نمی شوند ، مانند غذاهای دریایی ، سبزیجات ریشه ای و سبزیجات برگ سبز.
• موادی که محتوای آب کمی دارند ، مانند نان ، سیب زمینی و کیک.
• غذاهای چسبناک.
• غذاهای ترش یا سرکه مانند ترشی یا مرکبات.
• آجیل و دانه ها.
• آهسته و پیوسته با دیسفاژی در مسابقه پیروز می شوید – عجله به خوردن غذاها،

حتی اگر مورد علاقه بازماندگان باشد ، می تواند عوارضی را ایجاد کند که فقط روند بهبودی را طولانی می کند.

مشکل بلع بعد از سکته مغزی قابل درمان و کنترل است

دیسفاژی عارضه ناامیدکننده و شایع سکته مغزی است و بازماندگانی که آن را تجربه می کنند در ابتدا می توانند دلسرد شوند.

با این حال ، با دانش صحیح ، ذهنیت ، سیستم پشتیبانی و تخصص بهبودی سکته مغزی ، دیسفاژی بازمانده احتمال بهبود را دارد.

در Saebo ، ما متعهد به حمایت و بهبود سکته مغزی برای همه بازماندگان و خانواده های آنها هستیم.

Saebo طیف گسترده ای از محصولات را ارائه می دهد که فناوری پیشرفته و تکنیک های توان بخشی مبتنی بر شواهد را ترکیب می کند.

پیشنهادات و شبکه ما از درمانگران آموزش دیده توسط Saebo می تواند به شما یا یکی از عزیزان

شما کمک کند تا تمام ابزارهای لازم را برای به حداکثر رساندن بهبود سکته مغزی بدست آورید.

refrence 

بهترین مرکز درمان سکته مغزی | توانبخشی بیماران سکته مغزی

بهترین مرکز درمان سکته مغزی | توانبخشی بیماران سکته مغزی موضوعات اصلی این مقاله هستند

حقایقی درباره ­ی توانبخشی­ پس از سکته­ ا ی مغزی

توانبخشی  پسا سکته­ای چیست؟
چه عواملی می­تواند نتیجه توانبخشی سکته مغزی را تحت تأثیر قرار دهد؟
چه معلولیت­هایی می­تواند در اثر سکته مغزی ایجاد شود؟
چه متخصصانی در توانبخشی پسا سکته­ای فعالیت دارند؟
چه زمانی فرد نجات یافته از سکته، می­تواند توانبخشی را شروع نماید؟
چگونه می­توان  از سکته دوباره پیشگیری نمود؟

سکته مغزی یک فوریت پزشکی محسوب است که به اقدام درمانی سریع نیازمند می­باشد.

در ایالات متحده، هر ساله حدود هشت صدهزار نفر دچار سکته مغزی می­شوند و تقریباً دو سوم این افراد زنده می­مانند و نیاز به توان­بخشی دارند.

اهداف توان­بخشی شامل بهینه سازی نحوه عملکرد فرد پس از سکته مغزی، سطح استقلال و دستیابی به بهترین کیفیت زندگی ممکن است.

پیشرفت در روش های درمان به موقع و سریع سکته، میتواند آسیب های مغزیِ ناشی از خونریزی داخلی و محیطی (سکته مغزی هموراژیک)

یا عدم جریان خون در میان سلول های عصبیِ نیازمند به جریان دائمی اکسیژن و مواد غذایی (سکته ایسکمیک) را کاهش دهد.

میزان ناتوانی که فرد سکته کرده تجربه کرده و همچنین سطح توان­بخشی لازم برای ترمیم آن، به اندازه آسیب مغزی و سیستم های آن بستگی دارد.

مغز پس از سکته، توانایی ذاتی در ترمیم مسیرهای عصبی خود را دارد و منجر به بازگشت توانایی های مغز در طی سال ها و ماه های بعدی می­شود؛

حتی اگر توان­بخشی، آسیب های مغزی را به صورت کامل برطرف ننماید.

روش های توان­بخشی، به طور قابل توجهی می­تواند به فرد نجات یافته کمک کند تا بهترین نتیجه بهبودی و ترمیم را در دراز مدت به­دست آورد.

توانبخشی بعد از سکته ­ای چیست؟

توان­بخشی به کسی که دچار سکته مغزی شده است کمک می­کند تا مجدداً، مهارت هایی را که به دلیل آسیب مغزی فراموش کرده است، یاد بگیرد.

در توان­بخشی، حفاظت فرد در برابر مخاطرات پزشکی جدید از جمله ذات الریه، عفونت های ادراری،
آسیب ناشی از زمین خوردن یا تشکیل لخته در رگ­های بزرگ حائز اهمیت می باشد.

تحقیقات نشان می­دهد مهم­ترین عنصر در هر برنامه­ ی توان­بخشی عصبی، تمرین دقیق، متمرکز و تکراری است

– همانند رفتاری که همه­ی افراد هنگام یادگیری مهارت جدیدی مانند نواختن پیانو یا بیس بال بازی کردن انجام می­دهند.

برنامه توان­بخشی مغز و اعصاب باید به گونه ای تنظیم شود که مهارت هایی را که به دلیل سکته مغزی دچار اختلال شده اند، مورد هدف تمرینات قرار بگیرند

 (مانند ضعف، عدم هماهنگی، مشکلات راه رفتن، از دست دادن احساس، مشکلات در دست گرفتن اجسام، از دست دادن بینایی یا مشکل در گفتار و درک).

تحقیقات با استفاده از فناوری تصویربرداری پیشرفته نشان می دهد که

عملکردهای یک منطقه­ی مغز که آسیب دیده بودند به مناطق دیگر مغز منتقل می شوند و تمرین به هدایت این مسیرهای عصبی به قسمت سالم مغز کمک می کند (این عمل اصطلاحاً نوروپلاستی نامیده می­شود).

توان­بخشی همچنین روش های جدیدی را برای جبران سایر معلولیت ها به فرد آموزش می­دهد.

به عنوان مثال، ممکن است لازم باشد فرد یاد بگیرد که چگونه فقط با یک دست استحمام کند و لباس بپوشد یا اینکه چگونه با دستگاه های کمکیِ زبان، با دیگران ارتباط برقرار نماید.

بهترین مرکز درمان سکته مغزی | توانبخشی بیماران سکته مغزی

چه عواملی می­تواند نتیجه توان­بخشی پس از سکته ­ای را تحت تأثیر قرار دهد؟

• شدت و درجه آسیب به مغز.

• سن:
  میزان بهبودی در کودکان و بزرگسالان اغلب در مقایسه با افراد مسن بیشتر است
• سطح هوشیاری:
  برخی از سکته های مغزی توانایی هوشیاری فرد را کاهش می دهد و دستورالعمل های تمرینات، باید شامل تمرینات تقویتِ هوشیاری فرد شود.
• شدت برنامه توانبخشی.

• شدت مشکلات پزشکی همزمان.

  
  

• محیط خانه:
  موارد اضافی مانند ریل و میله­ی راه پله­ها، می­توانند استقلال و ایمنی خانه را برای فرد نجات یافته افزایش دهد.
• محیط کار:
  اصلاحاتی برای بهبود ایمنی جسمی و اصلاح وظایف کاری، می­تواند فرد را به محیط کار خود بازگرداند.
• همکاری خانواده و دوستان:
  حمایت خانواده و شبکه های اجتماعی می­تواند عامل بسیار مهمی در توان­بخشی باشد و معمولاً با گذشت زمان، عامل مؤثرتری در بهبود فرد می شود.
• زمان توانبخشی:
  به طور کلی، هرچه توانبخشی زودتر شروع شود، شانس بازیابی مهارت ها و عملکرد از دست رفته بیشتر می­شود.

چه معلولیت هایی می­تواند در اثر سکته مغزی ایجاد شود؟

انواع و درجات ناتوانی ناشی از سکته مغزی به منطقه آسیب دیده مغز بستگی دارد.

به طور کلی، سکته می­تواند باعث پنج نوع معلولیت شود:

فلج یا مشکلات کنترل حرکت (حرکتی)

آسیب به سلولها و اتصالات مغز در اثر سکته مغزی میتواند مشکلات مختلفی را در حرکت و احساس ایجاد کند، از جمله:

• فلج، از دست دادن حرکت ارادی یا ضعف که معمولاً یک طرف بدن را تحت تأثیر قرار می دهد.

معمولا سمت آسیب دیده در طرف مقابل محل رخ دادنِ سکته می باشد (مانند صورت، بازو، ساق پا یا فلج کامل یک سمت بدن).

فلج در یک طرف بدن، همی پلژی نامیده می شود. ضعف در یک طرف، همی پارزی نامیده می­شود.

• • مشکلات بلع (دیسفاژی)

• از دست دادن کنترل حرکات بدن، از جمله مشکل حالت بدن، راه رفتن و تعادل (آتاکسی)، اختلالات حسی از جمله درد

بهترین مرکز درمان سکته مغزی | توانبخشی بیماران سکته مغزی

چندین اختلال حسی می­تواند به دنبال سکته مغزی ایجاد شود از جمله:

• از دست دادن حس لامسه، درد، دما یا عدم احساس نحوه قرارگیری بدن.

افرادی که سکته کرده اند نیز ممکن است توانایی تشخیص اشیایی را که در دست دارند یا حتی اندام خود را از دست بدهند.

• درد، بی حسی، احساس سنگینی در اندام یا احساسات عجیب و غریب مانند گزگز یا خارش در اندام فلج یا ضعیف (پارستزی).

 بی حسی یا سوزن سوزن شدن اندام ممکن است حتی پس از بهبودی برخی از حرکات نیز ادامه یابد.

• از دست دادن کنترل مثانه و روده و از دست دادن حس تحریک مثانه برای رسیدن به موقع به دستشویی.
  بی اختیاری دائمی ادرار از عوارض رایج سکته نیست.

• سندرم درد مزمن می­تواند در نتیجه مشکلات مکانیکی ناشی از ضعف عضلات ایجاد شود.

بیشتر اوقات، درد ناشی از عدم حرکت مفصلی است که برای مدت زمان طولانی بی حرکت مانده است
(مانند ضعف یا اسپاستیسیته و بی حرکت بودن تاندون ها و رباط های اطراف مفصل).
این عارضه را مفصل فریز شده می نامند.

درمان این مشکل شامل داشتن یک درمانگر یا مراقب آموزش دیده برای جلوگیری از “یخ زدگی” دردناک مفصل می شود.
این کار امکان حرکت آسان مفصل را پس از بازگشت حس ارادی به عضلات می دهد.

درد های نادری می­تواند به دلیل آسیب ناشی از سکته مغزی در سیستم عصبی (درد نوروپاتیک) رخ دهد.
شایع ترین آن “سندرم درد تالامیک” نام دارد (ناشی از سکته مغزی در ناحیه تالاموس که اطلاعات حسی بدن را پردازش می کند)

بهترین مرکز درمان سکته مغزی | توانبخشی بیماران سکته مغزی

مشکلات گفتاری و زبانی (آفازی)

حداقل یک چهارم تمام بازماندگان سکته مغزی دچار نقص زبانی می­شوند که توانایی تکلم، نوشتن و درک زبان گفتاری و نوشتاری را درگیر می­کند.

در افراد راست دست، این سکته مغزی معمولاً سمت چپ مغز را درگیر می­کند.

آسیبِ ناشی از سکته مغزی در هر یک از مراکز کنترل زبان مغز می­تواند ارتباط کلامی را به شدت مختل کند.

آفازی انواع مختلفی دارد:

• • آفازی بیانی (expressive aphasia):

• در آن افراد توانایی گفتن یا نوشتن کلماتی را که فکر می کنند
  و همچنین ترکیب کلمات در جملات منسجم و صحیح از نظر دستوری را از دست می دهند.

• آفازی درکی (receptive aphasia):
• در آن افراد در درک زبان گفتاری یا نوشتاری مشکل دارند و اغلب گفتار ناهماهنگی دارند.
  اگرچه این افراد می­توانند جملات صحیح دستوری درست کنند، اما گفته های آنها اغلب فاقد معنا هست.
• آفازی گلوبال (global aphasia):
• در آن افراد تقریباً تمام توانایی­های زبانی خود را از دست می­دهند.
  آن­ها نمی­توانند زبان را درک کنند یا از آن برای انتقال فکر استفاده کنند.

مشکلات تفکر و حافظه

سکته مغزی می­تواند به قسمت هایی از مغز که مسئول حافظه، یادگیری و آگاهی هستند آسیب برساند.

فاصله توجه نجات یافتگان سکته­­ی مغزی ممکن است به طور چشمگیری کاهش یابد یا حافظه کوتاه مدتشان دچار نقصان شود.

در بعضی از افراد ممکن است توانایی برنامه ریزی، درک معنی، یادگیری وظایف جدید یا سایر فعالیت­های ذهنی پیچیده از دست برود.

ناتوانی های نشأت گرفته از سکته مغزی عبارتنداز:

• • آنوسوگنوزیا (anosognosia)، ناتوانی در تصدیق واقعیت و قبول کردن ناتوانایی جسمی ناشی از سکته.
  • بی توجهی، از دست دادن توانایی پاسخگویی به مسائل یا محرک­های حسی واقع در طرف آسیب دیده مغز.
    این امر معمولاً در سمت چپ بدن افرادی که سکته در سمت راست رخ داده است مشاهده می شود.

• آپراکسی (apraxia)،

  از دست دادن توانایی انجام یک حرکت هدفمند آموخته شده یا برنامه ریزی مراحل مربوط به یک کار پیچیده و عمل به آنها در توالی مناسب است.

• افراد مبتلا به آپراکسی نیز ممکن است در پیروی از دستورالعمل ها با مشکل روبرو شوند.

بهترین مرکز درمان سکته مغزی | توانبخشی بیماران سکته مغزی

بی ثباتی های عاطفی در سکته مغزی

پس از سکته مغزی ممکن است فرد نجات یافته، احساس ترس، اضطراب، ناامیدی،
عصبانیت و غم و اندوه ناشی از آسیب های روانی و جسمی داشته باشد.

برخی از اختلالات عاطفی و تغییرات شخصیتی، ناشی از اثرات جسمی آسیب مغزی است.

افسردگی بالینی نوعی ناامیدی است و توانایی عملکرد را مختل می کند.

معمولاً این عارضه توسط افرادی که سکته مغزی داشته اند،
تجربه می­شود. افسردگی پس از سکته را می­توان با داروهای ضد افسردگی و مشاوره روانشناسی درمان کرد.

بهترین مرکز درمان سکته مغزی | توانبخشی بیماران سکته مغزی

چه پزشکان و متخصصانی در توان­بخشی پس از سکته  نقش دارند؟

برنامه توان­بخشی بسته به اینکه کدام قسمت از بدن یا توانایی ها تحت تأثیر قرار گرفته

و همچنین نوع و شدت آسیب، در طی پروسه توان­بخشی تغییر می کند.

 یک تیم توان­بخشی برای نجات یافتگان سکته شامل متخصصان مختلفی است:

• متخصصان طب فیزیکی در درمان ناتوانی های مربوط به اختلالات حرکتی و حسی تخصص دارند.
  آنها با ارزیابی و درمان مشکلات حرکتی، تعادل و هماهنگی به بازیابی عملکرد بدنی کمک می کنند.

  یک برنامه فیزیوتراپی ممکن است شامل تمریناتی برای تقویت عضلات،
  بهبود هماهنگی و بازیابی دامنه حرکتی آن ها و درمان ناشی از محدودیت شود.

  در درمان ناشی از محدودیت، اندامی که آسیب ندیده بی حرکت است و باعث می­شود
  فرد از اندام آسیب دیده استفاده کند تا دوباره حرکت و عملکرد خود را بدست آورد.

• کاردرمانگران ضمن اطمینان از ایمنی در دوره پس از سکته مغزی، به بهبود توانایی های حرکتی و حسی کمک می­کنند.
  آن­ها به فرد کمک می­کنند مهارت­های لازم برای انجام فعالیت های فردی مانند
  مرتب کردن خانه، پختن غذا و انجام امور بهداشتی فردی را به دست آورند.

• آسیب شناسان گفتار و زبان (متخصص گفتاردرمانی )

کمک می­کنند تا فرد نحوه استفاده از زبان یا ایجاد راه های ارتباطی جایگزین را بیاموزد و توانایی بلعیدن فرد بهبود یابد.
این متخصصان، مهارت های حل مسئله و اجتماعی را که برای کنار آمدن با اثرات سکته مغزی لازم است آموزش می­دهند.

بهترین مرکز درمان سکته مغزی | توانبخشی بیماران سکته مغزی

چه زمانی بیمار سکته مغزی می­تواند توانبخشی را شروع کند؟

درمان توانبخشی معمولاً پس از تثبیت وضعیت، در طی ۴۸ ساعت پس از سکته و در بیمارستان مراقبت های حاد آغاز می­شود.

اولین قدم­ اغلب تشویق به حرکت مستقل برای غلبه بر فلج شدگی یا هر گونه ضعف است.

یک درمانگر به وسیله  گروهی از تمرینات حرکتی فردی یا نیازمند به کمک، به افزایش تحرک و قدرت اندام آسیب دیده کمک می کند.

یک قربانی سکته مغزی ممکن است
نیاز به یادگیری نحوه نشستن و جابجایی بین تخت و صندلی برای ایستادن و راه رفتن (با کمک یا بدون کمک) داشته باشد.

به دست آوردن توانایی انجام فعالیت­های اساسی زندگی روزمره، مانند حمام کردن، لباس پوشیدن و استفاده از توالت،
اولین مرحله در بازگشت به استقلال فردی می­باشد.

بهترین مرکز درمان سکته مغزی | توانبخشی بیماران سکته مغزی

چگونه می­توان از سکته مجدد پیشگیری نمود؟

حدود دویست هزار سکته مغزی در سال در ایالات متحده در افرادی رخ می دهد که قبلاً سکته را تجربه کرده اند.

پیشگیری از سکته مغزی برای توان­بخشی، حیاتی است.

تحقیقات اخیر پیشرفت هایی را در جلوگیری از سکته مغزی مجدد به وسیله بهبود اصلاحات رفتاری و مصرف دارو نشان می­دهد.

بازماندگان سکته مغزی با متخصصان مراقبت های بهداشتی خود درمورد اینکه چه نوع اصلاح رفتار نظارت شده ای می­تواند

به منظور کاهش تأثیر این عوامل خطر بر سلامت کلی انجام دهند، صحبت می کنند.

 برخی از مهمترین عوامل خطرزا ولی قابل درمان که منجر به سکته مغزی می شوند در اینجا بیان شده اند:

• کنترل فشار خون بالا (هایپرتانسیون):
  فشار خون بالا مهم ترین ریسک فاکتور سکته مغزی است.
  بازماندگان سکته مغزی باید با کمک پزشک خود آن را به حد نرمال برسانند.
  ممکن است تغییراتی در رژیم غذایی و مصرف داروهای تجویز شده برای کاهش فشار خون لازم باشد.
• جلوگیری از مصرف دخانیات:
  سیگار کشیدن احتمال سکته را تا حد زیادی افزایش می دهد و با تجمع مواد چربی در رگ ها ارتباط دارد.
  همچنین فشار خون را بالا می برد و باعث غلظت خون و لخته شدن آن می شود.
• ورزش منظم و کنترل وزن بدن:
  چاقی و کم تحرکی با فشار خون بالا، دیابت و بیماری های قلبی همراه است.
  اضافه وزن خطر سکته ایسکمیک را تا حد زیادی افزایش می­دهد.

• کاهش کلسترول خون:

  کلسترول بالا می­تواند منجر به تجمع چربی در رگ های خونی شود (تصلب شرایین)
  و میزان خون و اکسیژن موجود در مغز را کاهش دهد.

• غربالگری بیماری های قلبی:
  اختلالات شایع قلبی می­توانند منجر به لخته شدن خون شوند.
  این لخته ها ممکن است به صورت ترومبز در آمده و رگ­های مغزی را مسدود کند.
  برای جلوگیری از لخته شدن خون و گرفتگی رگ، ممکن است به دارو یا جراحی نیاز باشد.
• کنترل بیماری دیابت:
  دیابت میتواند باعث تغییرات مخربی در رگ های خونی در سراسر بدن، از جمله مغز شود.
  وقتی سطح گلوکز خون بالا باشد، آسیب مغزی معمولاً شدیدتر و گسترده تر است.
  درمان دیابت می­تواند شروع عوارضی را که خطر سکته را افزایش می­دهند به تأخیر بیندازد.

منبع این مقاله

بهترین مرکز درمان سکته مغزی | توانبخشی بیماران سکته مغزی