اختلالات حرکتی در کودکان چگونه درمان می شود؟| اختلال مهارت های حرکتی
اختلالات حرکتی در کودکان چگونه درمان می شود؟ | اختلال مهارت های حرکتی
اختلالات حرکتی در کودکان چگونه درمان می شود؟| اختلال مهارت های حرکتی موضوعات بسیار پر سوال خانواده ها!!
اختلالات حرکتی در کودکان | اختلال مهارت های حرکتی
اختلال حرکتی مشکلی مغزی است و منشاء آن در مغز پدید میآید که درنتیجه حرکات اندامهای کودک بسیار زیاد یا خیلی ناچیز است.
اختلال حرکتی میتواند منجر به بروز حرکات یا صداهای تکراری و اضافی مانند
تیک‌های حرکتی یا صوتی شده یا موجب رعشه، سفت و سیخشدن ماهیچهها یا مشکلات مربوط به تعادل و هماهنگی اعضای بدن شود.
ما در میدان ونک تهران کلینیکی مخصوص کودکان دائر کردهایم تا با فراهم کردن تشخیص و درمان مناسب
بتوانیم تا حد امکان بهترین کیفیت زندگی را در اختیار کودکان قرار دهیم.
اختلالات حرکتی در کودکان | اختلال مهارت های حرکتی
اختلالات حرکتی می‌توانند ناشی از صدمات مغزی، داروها، عفونت، بیماریهای خودایمنی یا حتی ارثی باشند.
ما با طیف گستردهای از اختلالات روبرو هستیم که عبارتند از:
- تیک‌ها و سندروم تورت: حرکات و صداهای کلیشه‌ای و قالبی سریع، تکراری و غیرارادی که شامل تیک‌های صوتی نیز میشود.
- رعشه:
لرزش غیرارادی و تکراری بدن - دیستونی (اختلال در تنوس عضلانی):
دستهای از اختلالات که در اثر آنها ماهیچههای بدن به حالتی ناهنجار و غیرعادی در هم پیچ میخورند. - آتاکسی (ناهماهنگی حرکتی):
اختلالی مزمن یا تدریجی که شامل حالت بیثبات و ناهماهنگی ناقص اندامهای بدن است. در این حالت تعادل بدن ضعیف بوده و فرد اغلب زمین میافتد. -
سندروم پای بیقرار:
میل شدید برای حرکت دادن پاها که اغلب در زمان خواب رخ میدهد.
- میوکلونوس:
تکانهای سریع و غیرارادی ماهیچهها یا گروهی از ماهیچه ها - بیماری هانتینگتون نوجوانی:
اختلال فرساینده (دژنراتیو/ زوال پیشرونده) که شامل حرکات غیرارادی ماهیچهای است.
در این مرکز یک رویکرد جامع درمانی در پیش گرفتهایم.
به همین منظور متخصص عصب‌شناس، جراح اعصاب و نوروسایکولوژیست (عصب روانشناس)
با متخصص آسیب‌شناس زبان-گفتار و متخصص طب فیزیکی و توانبخشی همکاری می‌کنند
تا بهترین درمان را برای کودکان مبتلا به اختلالات حرکتی فراهم کنند.
اختلالات حرکتی در کودکان | اختلال مهارت های حرکتی
با انجام یک ارزیابی کامل سابقۀ خانوادگی و پزشکی بیمار را جمعآوری کرده ویک طرح درمانی اختصاصی فراهم می‌کنیم
تا تمام نیازهای کودک و خانواده در آن گنجانده شود.
در طول ارزیابی ممکن است از کودک شما فیلمبرداری شود.
آزمایشهای تشخیصی می‌توانند بهترتیب انجام شوند که عبارتند از:
تصویربرداری امآرآی مغز، ارزشیابی حرکتی، نوار مغزی الکتروآنسفالوگرافی (EEG) که برای آزمایش فعالیت الکتریکی مغز انجام میشود،
آزمایش ژنتیک و ارزشیابی چشمپزشکی.
درمان کودک مبتلا به اختلال حرکتی براساس سن کودک، نوع و شدت اختلال حرکتی شامل این موارد است:
درمان دارویی، رفتاردرمانی، تزریق بوتاکس و/یا عمل جراحی.
در زمینۀ برنامه‌های حمایتی و آموزشی انجمن کودکان مبتلا به اختلالات حرکتی شما را راهنمایی می‌کنیم.
به همین منظور مددکاران ما درزمینۀ مشکلات مدرسه و سایر مسائل کودک به شما و فرزند شما کمک می‌کنند.
اختلالات حرکتی در کودکان | اختلال مهارت های حرکتی
مقدمه
اختلالات حرکتی در دوران کودکی طیف گستردهای از سندروم‌های نورولوژیکی را در بر می‌گیرد
که ازطریق ناهنجاریهای صوتی، وضعیت و حالت اندامها، شروع یا کنترل حرکات ارادی یا غیرارادی و ناخواسته مشخص می‌شوند.
بصورت قراردادی اختلالات حرکتی را میتوان به دو دستۀ اصلی تقسیم کرد:
هیپرکینتیک (حرکات غیرارادی مانند دیستونی، داءالرقص-حرکات غیرارادی دست و پا- و رعشه)
و هیپوکینتیک (کاهش فعالیت حرکتی- مانند پارکینسون).
برخلاف بزرگسالان که سندروم‌های محض در آنان ظاهر میشود کودکان دچار اختلالات حرکتی ترکیبی می‌شوند.
همچنین ممکن است با گذر زمان و پیشرفت فعل وانفعالات مغز با بیماریهای زمینهای علائم گسترش یابند.
بنابراین، در سنین مختلف و در طول دورۀ یک بیماری مفروض علائم حرکتی متفاوتی ظاهر میشود.
در این مقاله رویکرد مربوط به ارزشیابی بالینی و تشخیص اختلالات حرکتی عامل
دیستونی، داءالرقص، آتاکسی، میوکلونوس و پارکینسون دوران نوزادی و کودکی تشریح شدهاند.
این مقاله بر اختلالات ژنتیکی و اختلالات نادر و قابل درمان دوران نوزادی تمرکز کرده و آنها را مشخص میکند.
برای دستیابی به اطلاعات مربوط به تیک‌ها و حرکات و رفتارهای قالبی…
اختلالات حرکتی در کودکان | اختلال مهارت های حرکتی
اختلالات حرکتی رشدی گذرا و بیخطردر دورۀ طفولیت
ممکن است در نوزادان، اطفال و کودکان نوپا حرکات غیرارادی ظاهر شوند. حرکاتی بی‌خطر (خوش‌خیم) که با گذر زمان کاملاً از بین میروند.
ممکن است این حرکات غیرارادی بصورت میوکلونوس، دیستونی و رعشه ظاهر شوند و غالبا بصورت نوبتی هستند.
تصور میشود این حرکات نمود عدم رشد و بلوغ سیستم عصبی مرکزی بوده و با رشد و بلوغ مغز این علائم ناپدید شوند.
بطور نمونه تکامل روانی-حرکتی و عملکرد نورولوژیک طبیعی هستند.
وضعیت‌های گذرا و بی‌خطر همراه با ظهور میوکلونیک شامل میوکلونوس کم‌خطر خواب نوزادی است و در زمان خواب کودک ظاهر شده و با بیدار شدن کودک ناپدید میشود.
نوع دیگر شامل میوکلونوس بی‌خطر طفولیت است که شبیه اسپاسمهای شیرخوارگی سندروم وست (West) است.
رعشه به اشکال مختلف ظاهر میشود: لرزش حالت کلی رعشه که نسبت به تحریک بسیار حساس است و در نوزادان پدید میآید.
نوع دیگر که shuddering نام دارد شبیه لرزیدن براثر سرما است و در دورۀ نوزادی یا اوایل دورۀ کودکی اتفاق میافتد.
نوع دیگر اسپاسم نوتان است و در اواخر دورۀ طفولیت ظاهر میشود.
این اسپاسم با حرکات سه‌گانۀ تکان دادن سر، نیستاگموس و افتادن سر به عقب مشخص میشود.
اسپاسم نوتان با تصویربرداری عصبی مشخص میشود زیرا این مشکل گاهی با غدد مغزی مسیر بینایی در ارتباط است. ۸و۷
اختلالات حرکتی در کودکان | اختلال مهارت های حرکتی
وضعیت‌های گذرا و بی‌خطر مربوط به دیستونی شامل دیستونی گردن (گردن کجی) طفولیت است
و نوعی میگرن کودکی است که بصورت دورههای متناوب حرکت (نوسان) سر به عقب ظاهر میشود.
ممکن است این وضعیت با زردی، استفراغ، بیقراری یا آتاکسی همراه باشد.
دیستونی ناشناختۀ بی‌خطر دورۀ نوزادی با دیستونی تکه تکه در زمان استراحت مشخص میشود
که معمولاً یک بازو را دربر می‌گیرد و با شروع حرکت ارادی کودک ناپدید میشود.
در سندروم سندریفر کودک دچار تورتیکولی یا کمانپیکری میشود و با رفلاکس معده و مری همراه است.
استمناء نوزادی با حرکات قالبی و کلیشه‌ای اندامهای تحتانی نمود می‌یابد.
وضعیت دیگر paroxysmal tonic up gaze است که در این وضعیت چشمها توام به سمت بالا منحرف شده و ثابت میمانند.
این حالت شبیه دیستونی چشمی بوده و غالباً با خمیدگی گردن همراه است. ۸و۷
این وضعیت‌های گذرا و بی‌خطر دورۀ نوزادی به درمان نیاز ندارند ولی باید تشخیص داده شوند.
بنابراین، والدین باید از اضطراب، جستجو و بررسیهای غیرضروری اجتناب کنند.
اختلالات حرکتی در کودکان | اختلال مهارت های حرکتی
رویکرد تشخیصی برای اختلال ژنتیکی مشکوک
تنوع فنوتیپی، ندرت وقوع و طیف وسیعی از اختلالات ژنتیکیِ عامل اختلالات حرکتی می‌توانند
تشخیص و شناسایی اختلالات را با چالش روبرو کنند.
حتی ممکن است متخصصان مجرب نیز در تشخیص دچار مشکل شوند.
گاهی وجود برخی ویژگی‌های متمایز در سابقه و بررسی نورولوژیکی نشاندهندۀ وجود حتمی یک بیماری مشخص است.
ولی، در بسیاری از موارد ممکن است عدم وجود ویژگی‌های بالینی ناویژه یا غیرمعمول تشخیص بالینی قطعی را با مشکل روبرو کند.
در اولین قدم، هدف ارزشیابی بالینی دستیابی به مشخصههای اصلی سابقه و پیریزی صحیح ویژگی‌های نورولوژیکی و سیستمیک سندروم بالینی است.
عواملی که اهمیت خاصی در سابقه دارند عبارتند از: وجود ریسک فاکتورهای احتمالی پیرازایشی (کمی قبل و بعد از زایمان)
برای آسیب مغزی (تولد زودرس، زایمان دشوار، پذیرش در بخش مراقبت ویژۀ نوزادان)،
سن شروع علائم، سابقۀ خانوادگی و سابقۀ تکاملی (تأخیر تکاملی یا واپسروی).
با توجه به علائم حرکتی باید نسبت به دورۀ زمانی علائم هوشیار بود و درمورد آنها تحقیق کرد:
آیا این علائم مزمن، متناوب یا در نوسان هستند؟
(به‌عنوان مثال دارای نوسانهای روزانه هستند، آیا استرس، بیماری یا ورزش موجب وخیمتر شدن آنها میشود؟)
پایدار یا تدریجی هستند؟ علاوه بر بررسی کلی و نورولوژیکی باید کودک تحت ارزشیابی بینایی نیز قرار گیرد.
یافتههای چشمی مانند وجود حلقههای کایزر-فلاشر (همراه با بیماری ویلسون)
یا رتینوپاتی رنگدانهای یا آتروفی بینایی نیز می‌توانند سرنخهای تشخیصی مهمی در اختیار پزشک قرار دهند.
به‌عنوان مثال رتینوپاتی رنگدانهای یا آتروفی بینایی با برخی انواع تخریب عصبی یا انباشت آهن در مغز همراه هستند.
جمعآوری مشخصات صحیح و کامل دربارۀ سندروم بالینی موجب میشود تا
پزشک نسبت به انجام آزمایش ژنتیکی اقدام کرده و در مرحلۀ بعد نتایج آزمایش ژنتیکی تفسیر شوند.
معمولاً تصویربرداری امآرآی در مراحل اولیۀ بررسی بیماری انجام میشود.
ممکن است در تصاویر امآرآی یک آسیب یا ضایعۀ ساختاری اکتسابی به‌عنوان عامل سندروم فلج مغزی شناسایی شود.
متناوباً تشخیص آسیبهای مغزی خاص یا ناهنجاریهای ساختاری می‌توانند تشخیص (افتراقی) اختلالات ژنتیکی بالقوه را محدود کنند.
تصویربرداری میتواند به‌عنوان یک مؤلفۀ مهم فنوتیپ درنظر گرفته شود.
اختلالات حرکتی در کودکان | اختلال مهارت های حرکتی
