به گزارش ایسنا، «عصر ایران» به نقل از مدیکال نیوز تودی نوشت:

ضعف دست یا قدرت پنجه می‌تواند انجام وظایف روزانه را بسیار دشوار کند. در ادامه با برخی دلایل ضعف دست، علائم و گزینه‌های درمان آنها بیشتر آشنا می‌شویم.

کیست گانگلیون

کیست‌های گانگلیون کیسه‌هایی پر از مایع هستند که به طور معمول رو یا نزدیک یک مفصل یا تاندون شکل می‌گیرند. به گفته آکادمی جراحان ارتوپدی آمریکا، کیست‌های گانگلیون از شایع‌ترین توده‌هایی هستند که در دست ایجاد می‌شوند. آنها به طور معمول در پشت مچ دست فرد ظاهر می‌شوند.

اگرچه بی‌ضرر هستند، کیست‌های گانگلیون می‌توانند گاهی اوقات روی اعصاب فشار وارد کنند که این می‌تواند موجب ضعف عضلانی، گزگز و درد شود. بیشتر مواقع، این توده‌ها تنها از نظر زیبایی مشکل‌ساز هستند و به ندرت موجب تغییرات حسی یا ضعف می‌شوند.

درمان

کیست‌های گانگلیون به طور معمول نیازی به درمان ندارند. با این وجود، اگر کیست موجب درد شود، فرد می‌تواند درمان‌های زیر را دریافت کند:

عدم تحرک: فعالیت می‌تواند موجب افزایش اندازه کیست شده و فشار بیشتری روی اعصاب وارد شود. یک مچ‌بند یا آتل ممکن است به تسکین علائم کمک کند.

آسپیراسیون: این روش شامل خارج‌کردن مایع از کیست می‌شود. این گزینه زمانی که کیست موجب درد شدید یا محدودشدن فعالیت فرد می‌شود، مد نظر قرار می‌گیرد.

برش: اگر روش‌های غیر جراحی موثر نباشند، جراح ممکن است کیست را خارج کند.

در مواردی که کیست موجب احساس ناراحتی می‌شود، فرد می ‌تواند از داروهای مسکن بدون نسخه استفاده کند.

سندرم تونل کارپ

زمانی که تونل کارپ، مسیری در مچ دست یا بافت‌های اطراف تاندون‌های فلکسور (خم‌کننده انگشتان دست) متورم می‌شوند، سندرم تونل کارپ شکل می‌گیرد. این به نوبه خود بر عصب مدیان یا میانی فشار وارد می‌کند که این فشار می‌تواند به درد، گزگز و بی‌حسی در دست منجر شود.

به گفته آکادمی جراحان ارتوپدی آمریکا، سندرم تونل کارپ ممکن است به واسطه عوامل مختلفی از جمله انجام حرکات تکراری، بارداری و برخی شرایط سلامت شکل بگیرد.

در کنار ضعف دست، از دیگر علائم سندرم تونل کارپ می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– بی‌حسی، گزگز، درد و سوزش در انگشتان

– احساساتی شوک‌مانند که از انگشتان سرچشمه می‌گیرند

– درد و گزگز که به سمت ساعد حرکت می‌کند

فرد ممکن است ناتوانی در نگه داشتن اشیا به واسطه ضعف یا بی‌حسی را تجربه کند. این شرایط در مرحله پیشرفته سندرم تونل کارپ رخ می‌دهد.

به طور معمول، گزگز و درد برای مدتی طولانی ادامه می‌یابد و ممکن است پیش از ایجاد ضعف تشدید شود.

درمان

از گزینه‌های درمان برای سندرم تونل کارپ می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– داروهای مسکن و ضد التهاب

– آتل‌ها

– تغییرات در فعالیت

– تزریق استروئید

– ورزش

– عمل جراحی

سندرم تونل کوبیتال

سندرم تونل کوبیتال زمانی رخ می‌دهد که عصب اولنار یا عصب زند زیرین که از آرنج عبور می‌کند، تحریک، ملتهب، متورم یا فشرده شود.

اگرچه سندرم تونل کوبیتال ممکن است موجب درد در آرنج شود، علائم بیشتر در قسمت کف دست رخ می‌دهند که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– درد در کف دست

– بی‌حسی در کف دست یا انگشت حلقه که هنگام خم‌کردن آرنج تشدید می‌شود

– قدرت پنجه ضعیف

– دشواری در هماهنگی انگشتان

– درد درون آرنج

درمان

به گفته آکادمی جراحان ارتوپدی آمریکا، گزینه‌های درمان سندرم تونل کوبیتال شامل موارد زیر می‌شوند:

– داروهای ضد التهاب

– آتل‌ها و بست‌ها

– تمرینات گلایدینگ عصبی

– عمل جراحی

اپی‌کندیلیت

اپی‌کندیلیت (Epicondylitis) به واسطه آسیب‌دیدن تاندون‌های ساعد رخ می‌دهد. دو نوع اپی‌کندیلیت شامل خارجی و داخلی وجود دارند.

اپی‌کندیلیت داخلی به نام آرنج گلف‌بازان و اپی‌کندیلیت خارجی به نام آرنج تنیس‌بازان شناخته می‌شود.

از جمله دلایل بروز اپی‌کندیلیت می‌توان به بازی گلف، بازی تنیس، حمل اشیای سنگین و استفاده مکرر از ابزارهای دستی اشاره کرد.

از علائم اپی‌کندیلیت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– درد در قسمت داخلی ساعد که از آرنج به سمت مچ منتهی می‌شود

– ضعف در مچ و کف دست

– قدرت پنجه ضعیف

– درد هنگام فشاردادن یک توپ یا حرکت‌دادن دست به سمت انگشت کوچک

درمان

در گام نخست، درمان با توقف فعالیت مشکل‌ساز و پرهیز از فعالیت‌هایی که شرایط را تشدید می‌کنند، آغاز می‌شود.

از گزینه‌های درمان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– استفاده از آتل

– استفاده از یخ روی دست تحت تاثیر قرار گرفته

– استفاده از داروهای ضد التهاب

– انجام تمرینات ورزشی برای تقویت ساعد

– تزریق کورتیکواستروئید

گیرافتادگی عصب

گیرافتادگی عصب یا رادیکولوپاتی گردنی زمانی رخ می‌دهد که چیزی روی عصب واقع در گردن فشار وارد و آن را تحریک کند.

این ممکن است از تغییراتی که با افزایش سن در ستون فقرات رخ می‌دهند، سرچشمه بگیرد. همچنین این شرایط می‌تواند از یک آسیب‌دیدگی که به فتق دیسک منجر می‌شود، ناشی شود.

درد به طور معمول در گردن شکل می‌گیرد و به سمت بازو گسترش می‌یابد.

از علائم دیگر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– گزگز در کف دست و انگشتان

– ضعف دست، عضله یا شانه

– کاهش احساس

درمان

درمان برای گیرافتادگی عصب شامل موارد زیر می‌شود:

– یک کولار عمودی نرم که حلقه توپری است که دور گردن بسته می‌شود

– فیزیوتراپی

– داروهای ضد التهاب غیر استروئید، مانند آسپرین و ایبوپروفن

– کورتیکواستروئیدهای خوراکی

– تزریق استروئید

– عمل جراحی در صورت بی‌نتیجه بودن روش‌های غیر جراحی

آرتریت در دست

به گفته آکادمی جراحان ارتوپدی آمریکا بیش از ۱۰۰ نوع مختلف آرتریت وجود دارند. استئوآرتریت (آرتروز) و آرتریت روماتوئید شایع‌ترین موارد هستند.

از علائم شایع آرتریت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– درد

– گرما اطراف مفصل تحت تاثیر قرار گرفته

– احساس سایش در مفصل

– تورم

– کیست‌ها

– کاهش دامنه حرکت اطراف مفصل تحت تاثیر قرار گرفته

درمان

فرد برای دریافت بهترین گزینه‌های درمان باید به پزشک مراجعه کند. پزشک بر اساس شرایط هر فرد، بهترین روش درمان را برای وی انتخاب خواهد کرد.

از گزینه‌های درمان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– داروها، مانند ضد التهاب‌ها

– آتل‌ها

– تزریق

– عمل جراحی برای ترمیم مفصل آسیب‌دیده یا جایگزینی آن

سارکوپنی

سارکوپنی یا کم‌ماهیچگی به از دست دادن توده عضلانی گفته می‌شود. این شرایط موجب ضعف و افت عملکرد عضلانی از جمله قدرت دست‌ها می‌شود. این شرایط می‌تواند به طور طبیعی با افزایش سن رخ دهد.

از علائم دیگر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– تعادل ضعیف

– دشواری در بالا رفتن از پله‌ها

– کاهش استقامت

– کاهش اندازه عضله

درمان

گزینه‌های درمان بر پیشگیری و مدیریت سارکوپنی از طریق فعالیت بدنی، مانند تمرینات مقاومتی متمرکز هستند. این می‌تواند به بهبود قدرت و کاهش از دست دادن عضلات کمک کند.

فرد می‌تواند میزان پروتئین مصرفی خود را نیز افزایش دهد. مقاله‌ای در سال ۲۰۲۰ مصرف ۲۰ تا ۳۵ گرم پروتئین در هر وعده غذایی را پیشنهاد داد.

نوروپاتی محیطی

به گفته مؤسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی آمریکا، نوروپاتی محیطی می‌تواند به واسطه شرایطی که در آسیب‌دیدن اعصاب محیطی نقش دارند، شکل بگیرد.

بیش از ۱۰۰ نوع نوروپاتی محیطی وجود دارند و علائم به نوع اعصابی که تحت تاثیر قرار می‌گیرند، بستگی دارد.

نوروپاتی که می‌تواند بر دست‌ها تاثیر بگذارد، شامل موارد زیر است:

آسیب عصب حرکتی: این می‌تواند موجب ضعف عضلانی، کرامپ‌های دردناک، کشیدگی‌های عضلانی و تحلیل عضلانی شود.

آسیب عصب حسی: کاهش احساس در دست‌ها یا دیگر بخش‌های بدن می‌تواند انجام فعالیت‌های روزانه مانند بستن یک دکمه را نیز دشوار سازد.

درمان

اگر نوروپاتی محیطی در فرد تشخیص داده شود، به وی توصیه می‌شود که درمان بیماری زمینه‌ای را ادامه دهد. بیمار باید توصیه‌های پزشک خود را به دقت دنبال و وی را از میزان تاثیرگذاری درمان آگاه کند.

برای درمان مستقیم نوروپاتی محیطی، پزشک ممکن است آتل‌ها و همچنین داروهای مسکن را توصیه کند.

مولتیپل اسکلروزیس

مولتیپل سکلروزیس یا بیماری ام‌اس شرایطی است که بر سیستم عصبی مرکزی بدن انسان تاثیر می‌گذارد.

دانشمندان دلیل دقیق بروز بیماری ام‌اس را نمی‌دانند. آنها بر این باورند که این یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به میلین، غلاف پوششی اعصاب، حمله می‌کند.

بیشتر افراد مبتلا به بیماری ام‌اس ضعف عضلانی را در اندام‌های انتهایی خود تجربه می‌کنند. همچنین آنها ممکن است بی‌حسی و گزگز را احساس کنند.

درمان

در حال حاضر، درمانی ریشه‌کن‌کننده برای بیماری ام‌اس وجود ندارد. با این وجود، روند درمان به طور معمول شامل داروها و فیزیوتراپی می‌شود.

سکته مغزی

سکته مغزی در نتیجه کاهش یا انسداد جریان خون به مغز رخ می‌دهد. بروز انسداد یا پارگی یک رگ خونی تغذیه‌کننده مغز می‌تواند به بروز سکته مغزی منجر شود.

سکته مغزی می‌تواند موجب بی‌حسی یا ضعف در دست، صورت یا پا بویژه در یک سمت بدن شود.

از دیگر علائم سکته مغزی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– سردرگمی

– مشکلات بینایی

– دشواری در راه رفتن

– سردرد ناگهانی و شدید

درمان

درمان سکته مغزی به نوع آن بستگی خواهد داشت. فردی که با علائم سکته مغزی مواجه است باید بلافاصله به پزشک مراجعه کند.اگر فرد با ضعف ناگهانی در یک یا هر دو دست خود مواجه شده است، باید به پزشک مراجعه کند. همچنین اگر روند درمان فعلی موثر نیست، فرد باید به پزشک مراجعه کند. پزشک می‌تواند به تعیین یک روند درمانی بهتر کمک کند.

تشخیص

پزشک یک معاینه بدنی از فرد انجام خواهد داد و درباره علائم با وی صحبت می‌کند. همچنین وی درباره دیگر علائمی که فرد تجربه کرده است، پرسش می‌کند. طی معاینه، پزشک ممکن است سطح قدرت و درد فرد را آزمایش کند.

در صورت نیاز، پزشک ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری را برای بررسی شرایط مفاصل تجویز کند. این ممکن است شامل پرتو ایکس یا اسکن ام‌آرآی شود. پزشک می‌تواند از این آزمایشات برای تشخیص شرایطی مانند آرتریت و ارزیابی میزان آسیب به مفصل استفاده کند.

به گزارش ایسنا، محققان بر اساس مطالعات اخیر اظهار داشتند: رژیم غذایی سالم و گیاه محور می تواند خطر بروز سکته مغزی را تا ۱۰ درصد کاهش دهد.

این نوع از رژیم غذایی شامل میزان بیشتری از خوراکی هایی همچون سبزیجات، غلات و حبوبات و حاوی غذاهای کمتر سالم مانند غلات تصفیه شده یا قندهای مازاد است.

متخصصان تغذیه در آمریکا اظهار داشتند: در حال حاضر بسیاری از مطالعات نشان می دهد که رعایت یک رژیم غذایی غنی از انواع میوه ها و سبزیجات می تواند خطر ابتلا به انواع بیماری ها از بیماری های قلبی تا دیابت را کاهش دهد.

متخصصان تاکید کردند: در این مطالعه به دنبال آن بودیم که مشخص شود آیا ارتباطی بین رژیم غذایی با حجم بیشتری از میوه، سبزی و گیاهان خوراکی با کاهش خطر سکته مغزی نیز وجود دارد؟

در این مطالعه متخصصان آمریکایی به بررسی اطلاعات نزدیک به ۲۱۰ هزار نفر که به بیماری قلبی یا سرطان مبتلا نبودند، پرداختند. این افراد برای مدت بیش از ۲۵ سال تحت کنترل بودند و هر دو تا چهار سال به پرسشنامه مربوط به نوع مواد غذایی مصرفی پاسخ دادند.

متخصصان، شرکت کنندگان را بر اساس مقدار غذاهای گیاهی که مصرف می کردند بدون مستثنی کردن همه غذاهای حیوانی به پنج گروه تقسیم کردند. به طور میانگین، افرادی که بیشترین میزان مصرف خوراکی های گیاهی سالم را داشتند، روزانه ۱۲ وعده غذای گیاهی سالم مانند سبزیجات برگ دار، میوه ها، غلات سبوس دار، حبوبات و روغن های گیاهی مصرف می کردند و این درحالیست که افرادی با رژیم غذایی با کمترین میزان کیفیت، به طور متوسط ۷.۵ وعده در روز مصرف این نوع از خوراکی ها را داشته اند.

در مدت زمان انجام این بررسی حدود ۶۲۴۰ نفر دچار سکته مغزی شدند از جمله ۳۰۱۵ مورد سکته ایسکمیک یا انسدادی و ۸۵۳ مورد سکته هموراژیک گزارش شد.

به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری یونایتدپرس، متخصصان آمریکایی مشاهده کردند: در مقایسه با افرادی که کمترین میزان مصرف غذاهای گیاهی سالم را داشتند، افرادی که بیشترین میزان مصرف را داشتند ۱۰ درصد کمتر در معرض خطر سکته مغزی و حدود هشت درصد کمتر در معرض خطر سکته مغزی ایسکمیک بوده اند. هرچند در میزان خطر ابتلا به سکته مغزی هموراژیک تفاوتی مشاهده نشد.

به گزارش ایسنا، پزشکان انگلیسی به تازگی دریافتند که داشتن اضافه وزن می تواند تاثیر منفیِ مضاعفی بر سلامت مغز داشته باشد و ممکن است بیماری آلزایمر را تشدید کند.

نتایج مطالعه انجام شده نشان داد که چاقی ممکن است به آسیب پذیری بافت عصبی کمک کند.

 این در حالیست که حفظ وزن سالم در نوع خفیف بیماری آلزایمر می تواند به حفظ ساختار مغز کمک کند.

همچنین در این بررسی بر تاثیری که اضافه وزن در دوران میانسالی می تواند

بر عملکرد مغز در سنین بالاتر داشته باشد تاکید شده است.

محققان انگلیسی اظهار داشتند:

تصور می شود بیش از ۵۰ میلیون نفر به بیماری آلزایمر مبتلا هستند

و به رغم چندین دهه مطالعه و تحقیق هنوز درمانی برای این بیماری کشف نشده است.

پیشگیری از جمله فاکتورهای مهم در فرایند مبارزه با این بیماری است.

محققان افزودند:

لازم است تاکید شود که این مطالعه نشان نمی دهد چاقی موجب آلزایمر می شود

اما اضافه وزن بر سلامت مغز تاثیر گذاشته و ممکن است علائم بیماری را تشدید کند.

به گفته محققان بیماری هایی مانند آلزایمر که باعث زوال عقل می شوند طی چندین سال، فعالیت خاموش خود را دارند

و بنابراین نباید فرایند کاهش وزن را به دهه ۶۰ سالگی موکول کرد.

باید خیلی زودتر به فکر سلامت مغز و جلوگیری از ابتلا به این بیماری بود.

آموزش به کودکان و نوجوانان در مورد تاثیرات منفی اضافه وزن بر سلامت از جمله خطر ابتلا به بیماری های پیشرونده عصبی امری حیاتی است.

به گزارش ایسنا به نقل از هندوستان تایمز،

در این بررسی محققان به مطالعه روی اسکن مغزی ۴۷ بیمار مبتلا به آلزایمر خفیف، ۶۸ بیمار مبتلا به نارسایی خفیف شناختی

و ۵۷ فرد سالم پرداختند.

به گفته محققان در بیماران مبتلا به زوال عقل خفیف، ارتباط مثبتی بین چاقی و حجم ماده خاکستری اطراف محل اتصال قشر گیجگاهی-آهیانه ای مشاهده شد

این نشان می دهد که چاقی ممکن است به آسیب پذیری عصبی در افراد سالم و افرادی که دارای اختلال شناختی خفیف هستند کمک کند.

به گزارش ایسنا و بنابر اعلام دفتر سلامت جمعیت، خانواده و مدارس اداره سلامت کودکان وزارت بهداشت، معیارهای استفاده از ماسک در کودکان

بنا به توصیه سازمان جهانی بهداشت و صندوق کودکان یونیسف، در کشورها و مناطقی که درگیر پاندمی هستند

و فاصله گذاری کمتر رعایت می شود شح داده شده است که در ادامه به آن اشاره می شود.

کودکان زیر ۵ سال

استفاده از ماسک در کودکان زیر پنج سال به دلایل زیر نمی‌تواند موجب پیشگیری از انتقال بیماری از کودکان به سایرین شود:

ـ قبل از ۵ سالگی، مراحل تکاملی مربوط به مهارت‌های استفاده از دست و هماهنگی حرکات ظریف سپری نشده است

و کودکان برای استفاده مناسب از ماسک نیاز به کمک دارند.

ـ برای برخی کودکان زیر ۵ سال که زودتر از معمول این مهارت را کسب کرده.اند،

به خصوص اگر پوشیدن ماسک برای مدت زمان طولانی مورد انتظار است، نظارت مناسب و مداوم یک بزرگسال آگاه توصیه می‌شود.

ـ کودکانی که دارای اختلالات شناختی یا تنفسی شدید هستند و در تحمل ماسک مشکل دارند، تحت هیچ شرایطی نباید از ماسک استفاده کنند.

ـ بهداشت عمومی نظیر شستن مرتب و مکرر دست‌ها و فاصله گذاری اجتماعی (حفظ فاصله فیزیکی حداقل ۱ متر) باید در اولویت قرار گیرد.

کودکان زیر ۶ تا ۱۱ سال

ـ به روز رسانی اطلاعات مربوط به شدت انتقال ویروس در منطقه‌ای که کودک در آن زندگی می‌کند.

ـ محیط اجتماعی و فرهنگی (عقاید، آداب و رسوم، رفتار یا هنجارهای اجتماعی) که بر تعاملات اجتماعی کودکان تأثیر می گذارد.

ـ توانایی کودک در استفاده مناسب از ماسک و وجود نظارت مناسب بزرگسالان آگاه

ـ تأثیر بالقوه استفاده از ماسک بر یادگیری و رشد روانی ـ اجتماعی کودک

ـ ملاحظات خاص برای مواردی مانند حضور بستگان مسن و سالمند در خانه، مدارس، هنگام انجام فعالیت‌های ورزشی کودکان معلول یا کودکان دچار بیماری‌های زمینه‌ای

کودکان با بیماری‌ها و مشکلات خاص

ـ استفاده از ماسک برای کودکان دارای نقص ایمنی یا برای کودکان مبتلا به فیبروز کیستیک یا برخی بیماری‌های دیگر

مثل سرطان معمولا توصیه می‌شود، اما باید با مشورت پزشک باشد.

ـ استفاده از ماسک در کودکان دچار اختلالات تکاملی، ناتوانی‌ها یا سایر شرایط خاصی که با استفاده از ماسک
تداخل ایجاد می‌کند، نباید اجباری باشد و باید توسط پزشک کودک مورد بررسی قرار گیرد.