نوشته‌ها

خطرات جدی حرف زدن بچگانه با نوزادان

با ۶ راهکار موثر برای تقویت گفتار کودکان آشنا شوید

کودکانی که بیشتر صحبت می‌کنند محبوب‌تر خواهند شد و البته باهوش‌تر به نظر می‌رسند.

با روش‌های تقویت گفتاری در کودکانآشنا شویدبه گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛والدین گاهی از سوال کردن زیاد فرزند خود کلافه می‌شوند و سعی می‌کنند با پاسخ‌های تلگرافی و کوتاه آن‌ها را از سر خود باز کنند. اما آن‌ها در سنی هستند که نیاز دارند، تعداد واژگان ذهنی شان را افزایش دهند و با پرسیدن و بحث و صحبت کردن والدین با آن‌ها این دایره واژگانی گسترش پیدا می‌کند

کودکانی که بیشتر صحبت می‌کنند محبوب‌تر خواهند شد و البته باهوش‌تر به نظر می‌رسند. به علاوه هرچه او به میزان بالاتری حرف بزند احتمال بیشتری دارد که رابطه‌ی نزدیک تری با پدر و مادرش برقرار کند و در دوره‌ی نوجوانی مسائل خود را بیشتر با آن‌ها در میان بگذارد. به همین دلیل والدین دوست دارند که فرزندشان بیشتر صحبت کند. کودکان از همان ابتدای به زبان آوردن آوا‌ها و هجا‌هایی که برای عموم قابل فهم نیست در حال گفتگو با والدین و دنیای اطراف خود هستند. برخی از کودکان زود و بعضی دیر زبان باز می‌کنند و اولین کلماتی که باید به زبان بیاورند را بیان می‌کنند.

«پروفسور لسی رسکورلا» تستی را طراحی کرده است که براساس آن کودکان تا رسیدن به دو سالگی باید تعدادی از کلمات را به زبان بیاورند در غیر این صورت به گفته وی، اگر یک کودک تا پایان ۲۴ ماهگی خود اکثر این لغات را نمی‌داند یا استفاده نمی‌کند، باید بگوییم که سرعت یادگیری گفتار در او پایین است.


این لغات شامل ۲۵ کلمه از ۳۱۰ کلمه‌ای است که باید در دایره لغت کودکان تا زمان رسیدن آن‌ها به ۳ سالگی قرار بگیرد.۲۵ کلمه‌ای که در این نوشته مطرح شده معمول‌ترین لغاتی هستند که هر کودک در زمان شروع به صحبت کردن آن‌ها را فرا می‌گیرد و به‌صورت مکرر در طول روز آن‌ها را بیان می‌کند.

کودکانی که در سن مقرر این تعداد کلمات را نمی‌توانند ادا کنند در گفتار خود دچار مشکل هستند. این امر علاوه بر نگرانی‌هایی که برای والدین به همراه دارد، موجب بروز مشکلاتی در روش‌های تربیتی و رابطه آن‌ها با فرزندانشان می‌شود. این مشکلات و نگرانی‌ها این سوال را پیش می‌آورد که آیا واقعا راهی برای فعال‌تر کردن بچه‌ها در صحبت کردن وجود دارد یا خیر؟

پژوهش‌ها به این سوال جواب مثبت می‌دهند. در ادامه به برخی توصیه‌ها برای تشویق کودکان به صحبت کردن می‌پردازیم:

۱-کودکان را وارد بحث کنیم:

فرض کنید سر سفره نشستید و در مورد نمک و مضرات و خواص آن صحبت می‌کنید. این مکالمه آن قدر سریع خواهد بود که کودک توانایی پردازش ذهنی آن را نخواهد داشت بنابراین درک زیادی از بحث در ذهن کودک شکل نخواهد گرفت و در نتیجه او هیچ راهی برای ورود به بحث و حرف زدن نخواهد داشت.

هنگامی که می‌خواهید فرزندتان وارد بحث شود آرام صحبت کنید، کلماتی که برای کودک آشناست را به زبان بیاورید و سعی کنید کودک را مورد خطاب قرار دهید. با این روش شما به کودک حس در جمع بودن را می‌دهید و از طرف دیگر به او فرصت می‌دهید پردازش ذهنی راجع به کلمات گفته شده را انجام دهد و آماده‌ی پاسخ دادن بشود.

۲-اشتباهات کودک با تکرار جمله‌ی صحیح، تصحیح کنید

شاید برای والدین این نوع تصحیح کردن اشکال زیادی نداشته باشد، ولی کودکی که هنوز سیستم شناختی و احساسی کاملی ندارد این روش را نوعی حمله به خود؛ آن هم از طرف مراقبینش می‌پندارد. در نتیجه اعتماد به نفس کودک در حرف زدن کاهش می‌یابد. وقتی کودک جمله یا کلمه‌ای را اشتباه تلفظ کرد سعی کنید با تکرار جمله به صورت صحیح، به کودک تمرینِ تلفظ درست آن را بدهید.

۳-از طریق بازی با کودک هم کلام شود

بازی شاهراه ورود به دنیای کودکان است. کودکان از طریق بازی یاد میگیرند. به همین دلیل اگر قصد آموزش چیزی به کودک خود را دارید حتما از ابزار بازی استفاده کنید. کودکان معمولا در بازی خود همبازی‌های خیالی دارند و با آن‌ها صحبت می‌کنند، اگر بتوانید خود را تبدیل به یکی از شخصیت‌های داستان بازی او کنید به راحتی می‌توانید با او حرف زدن را تمرین کنید.

۴-برای کودک قصه بگویید و به قصه‌های او گوش دهید

کودکان عاشق قصه و کتاب قصه‌های عکس دار هستند. وقتی برای کودک قصه می‌خوانید سعی کنید به تقلید از متن کلمه به کلمه نخوانید بلکه به زبان خود کودک آن را تعریف کنید. بعد از چند بار خواندن از او بخواهید که آن را برای شما تعریف کند. نترسید کودکان بر خلاف بزرگسالان از داستان‌های تکراری خسته نمی‌شوند.

۵-دایره واژگان کودک را گسترش دهید

کودکان سوالات زیادی در ذهن خود دارند که دوست دارند بپرسند. اما از هرکسی آن‌ها را نمی‌پرسند. نحوه‌ی جواب دادن شما در این که کودک سوالات بیشتری بپرسد نقش مهمی دارد. هنگام جواب دادن به کودک سعی کنید به جای پاسخ تک کلمه‌ای از جملات چند کلمه‌ای استفاده کنید. این روش باعث می‌شود که کودک کلمات بیشتری بشنود. تحقیقات نشان می‌دهند که کودکانی که بعد‌ها هوش بیشتری نشان می‌دهند و در تحصیلشان موفق‌تر هستند تعداد کلمات بیشتری در کودکی خود شنیده اند. به مکالمه‌های زیر توجه کنید:

۶-از زبان خارجی استفاده کنید

هشدار! برخی پژوهش‌ها نشان می‌دهد که آموزش رسمی نوشتاری زبان خارجی به کودکانی که هنوز زبان نوشتاری خود را آموزش ندیده اند می‌تواند موجب مشکلاتی به خصوص در یادگیری شوند. اما آموزش غیر نوشتاری و به نوعی غیر رسمی از طریق داستان و انیمیشن و حرف زدن‌های کوتاه مثل سلام و احوال پرسی کردن می‌تواند آثار مثبتی داشته باشد.

البته مورد اخر رو باید حتما با گفتار درمانگر مشورت کنید خودتون همینطوری اینکارو انجام ندید اصلا

Our Score
Our Reader Score
[Total: 1 Average: 5]
همه آنچه باید درباره لکنت زبان بدانید؛ از علل بروز تا راهکار‌های درمانی

همه آنچه باید درباره لکنت زبان بدانید؛ از علل بروز تا راهکار‌های درمانی

 

لکنت زبان عارضه ای است که در سنین ۲ تا ۶ سالگی بروز می‌کند و هر چه روند درمان زودتر انجام شود،

احتمال بازگشت آن کمتر است.

 

 

همه آنچه باید درباره لکنت زبان بدانید؛ از علل بروز تا راهکار‌های درمانی

 

 

 

به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، لکنت زبان نوعی اختلال گفتاری است که با علائمی مانند ادای کلمات، صدا‌ها یا هجا‌های مکرر و بریده بریده سخن گفتن همراه است. طبق اعلام موسسه ملی ناشنوایی و اختلالات ارتباطی (NIDCD)، لکنت زبان حدود ۵ تا ۱۰ درصد از کل کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهد که بیشتر آن‌ها در سنین بین ۲ تا ۶ سالگی هستند.

لکنت زبان در بیشتر کودکان تا بزرگسالی ادامه نخواهند یافت و این عارضه به طور معمول، با رشد کودک، متوقف می‌شود. همچنین درمان سریع می‌تواند به جلوگیری از لکنت زبان در بزرگسالی کمک کند.

اگرچه لکنت زبان در بیشتر موارد همزمان با رشد کودک بهبود می‌یابد، اما طبق اعلام NIDCD،  بیست و پنج درصد کودکانی که لکنت آن‌ها در کودکی بهبود نمی‌یابد، همچنان در بزرگسالان مبتلا به این اختلال باقی می‌مانند.

طبق تحقیقات بروز لکنت زبان میان پسران بیشتر از دختران است. از ۱۰۰ درصد افرادی که لکنت زبان دارند ۷۰ درصد آن‌ها پسر هستند و ۳۰ درصد دختر، بنابراین بر طبق آمار پسران دو برابر دختران شانس ابتلا به لکنت زبان را دارا هستند.

 


 


 انواع لکنت زبان

سه نوع لکنت زبان وجود دارد. نوع اول که بیشتر در کودکان کمتر از ۵ سال و به ویژه در مردان دیده می‌شود، همچنان که توانایی‌های گفتاری و زبانی در فرد در حال شکل گیری است، ایجاد می‌شود. این نوع معمولاً بدون درمان برطرف می‌شود. نوع دوم دارای منشا عصبی است و وجود ناهنجاری در انتقال سیگنال بین مغز و اعصاب یا ماهیچه‌ها باعث در آن نقش دارد. نوع سوم که روان شناختی است از بخشی از مغز سرچشمه می‌گیرد که حاکم بر تفکر و استدلال است.

علائم لکنت زبان

لکنت زبان با کلمات، صدا‌ها یا هجا‌های مکرر و اختلال در روند عادی گفتار مشخص می‌شود. به عنوان مثال، یک شخص ممکن است یک حرف صامت را تکرار کند و یا ممکن است در بیان برخی صدا‌ها یا شروع یک جمله دچار مشکل شود.

استرس ناشی از لکنت زبان می‌تواند به صورت علائمی مانند تغییرات جسمی نظیر لک‌های صورت، لرزش لب، پرش بیش از حد چشم، ناامیدی برای برقراری ارتباط، درنگ یا مکث قبل از شروع صحبت، امتناع از صحبت کردن و تکرار صدا‌های اضافی یا کلمات به جملات بروز کند.

روابط اجتماعی و محیط‌های پراسترس می‌توانند احتمال لکنت زبان را افزایش دهند و سخنرانی عمومی برای کسانی که لکنت زبان دارند می‌تواند چالش برانگیز باشد.

چه عواملی باعث لکنت می‌شود؟

چندین دلیل احتمالی برای بروز لکنت وجود دارد که برخی از آن‌ها شامل سابقه خانوادگی، تنش در محیط خانواده، اختلالات نوروفیزیولوژی و رشدی در دوران کودکی، صدمات مغزی که ممکن است در اثر سکته مغزی ایجاد شود و لطمه شدید عاطفی است.

لکنت چگونه تشخیص داده می‌شود؟

یک آسیب شناس زبان گفتار می‌تواند به تشخیص لکنت کمک کند و هیچ آزمایش تهاجمی دیگری لازم نیست. به طور معمول، شما یا فرزندتان می‌توانید علائم لکنت زبان را توصیف کنید و یک آسیب شناس زبان گفتار می‌تواند میزان لکنت زبان شما یا فرزندتان را ارزیابی کند.

لکنت چگونه درمان می‌شود؟

لکنت ارتباطی با هوش ندارد؛ فردی که لکنت دارد فردی کم هوش نیست و هیچ درمان معجزه آسا و یک شبه‌ای برای لکنت وجود ندارد، این عارضه قابل درمان است، اما درمان آن در سنین پایین، موثر و پایدار است.

همه کودکانی که لکنت زبان دارند نیازی به درمان ندارند، زیرا لکنت ناشی از اختلالات رشدی، معمولاً با گذشت زمان برطرف می‌شود. گفتار درمانی برای برخی از کودکان گزینه‌ای مناسب است و می‌تواند اختلالات گفتاری را کاهش دهد، عزت نفس فرزند شما را بهبود ببخشد. این روش بر تشویق فرد و نظارت بر میزان کیفیت گفتار، انجام تمرین‌های تنفس و تقویت حنجره و کنترل الگو‌های گفتاری متمرکز است. بهترین نامزدها برای گفتاردرمانی افرادی هستند که سه تا شش ماه مبتلا به لکنت هستند، افرادی که به دلیل مشکلات عاطفی دچار لکنت زبان شده اند و افرادی که سابقه خانوادگی دارند.

همچنین والدین هم می‌توانند از تکنیک‌های درمانی استفاده کنند تا به فرزند خود کمک کنند که نسبت به لکنت زبان خودآگاهی کمتری داشته باشد. در این زمینه داشتن صبر و حوصله بسیار مهم است، زیرا گذشت زمان به بهبود این عارضه کمک می‌کند. گفتاردرمانگر می‌تواند به والدین کمک کند در هنگام لزوم، اصلاح لکنت کودک را یاد بگیرند.

همچنین ممکن است از دستگاه‌های الکترونیکی هم برای درمان لکنت استفاده شود. در این روش، کودکان را ترغیب می‌کند تا آرامتر صحبت کنند و سپس با پخش صدای ضبط شده از آنها می‌خواهند درهنگام صحبت با ریتم سریع، به صدای خود گوش دهند. به علاوه دستگاه‌های دیگری مانند سمعک هم وجود دارند که می‌توانند صدای پس زمینه‌ای را ایجاد کنند که به کاهش لکنت کمک می‌کند.

تا کنون هیچ دارویی که باعث کاهش لکنت زبان شود کشف نشده است. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که بیش فعالی ماهیچه‌ها بر گفتار تأثیر می‌گذارد و دارو‌هایی که برای کاهش سرعت بیش فعالی وجود دارد، می‌تواند مفید باشد. روش‌های درمانی دیگری مانند طب سوزنی، تحریک الکتریکی مغز و تکنیک‌های تنفس مورد بررسی قرار گرفته است، اما به نظر نمی‌رسد چندان مؤثر باشد.

همچنین تا کنون در زمینه تاثیر گیاهان دارویی، نسخه موثری برای درمان کامل لکنت وجود نداشته است؛ در این بین برخی گیاهان دارویی که استرس را کاهش می دهند،  با کاهش استرس به کاهش لکنت زبان کمک می‌کنند و برخی گیاهان و مواد غذایی دارای طبع گرم هم ممکن است علائم این عارضه را کاهش دهند.

Our Score
Our Reader Score
[Total: 1 Average: 5]
درمان درد حنجره موقع آواز خوندن | درمان حنجره آسیب دیده

علائم ابتلا به سرطان حنجره چیست؟

 

نشانه های ابتلا به سرطان حنجره را جدی بگیرید و قبل از حاد شدن این بیماری به فکر درمان باشید.

 

به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، سرطان حنجره یکی از انواع سرطان‌هایی است که هر ساله افراد زیادی به آن مبتلا می‌شوند و حدود ۲۰ درصد از کل سرطان‌های سر و گردن را تشکیل می‌دهد.

مصرف الکل و سیگار، قرار گرفتن در معرض اشعه رادیویی و مواد آلوده کننده محیط مانند نیکل، گاز موستارد یا خردل، محصولات چوبی و کود‌های شیمیایی از عواملی هستند که باعث ایجاد سرطان حنجره می‌شوند.

اگر سرطان حنجره به موقع و در سطوح پایین بیماری شناسایی شود، درمان آن از دیگر سرطان‌ها سختی کمتری دارد.

محمد پورحاجی غلامی متخصص گوش، حلق و بینی در گفت‌وگو با خبرنگار  حوزه کلینیک در خصوص ابتلا به سرطان حنجره گفت: شایع‌ترین علامت این بیماری، گرفتگی صدا به مدت یک تا دو هفته است.

او با اشاره به این موضوع افزود: برخی افراد این گرفتگی طولانی مدت صدا را به سرماخوردگی تعبیر کرده و دیر به پزشک مراجعه می‌کنند که این موضوع می‌تواند منجر به کاهش تاثیر درمان شود.

پور حاجی غلامی اظهار کرد: مصرف سیگار و الکل، اصلی‌ترین عوامل ابتلا به سرطان حنجره هستند. این سرطان در مردان ۴ برابر شایع‌تر از زنان است و معمولا افراد بالای ۴۰ سال به آن مبتلا می‌شوند.


این متخصص گوش، حلق و بینی در رابطه با روش‌های درمان این بیماری بیان کرد: افراد با توجه به این که در کدام مرحله بیماری قرار دارند، با یکی از شیوه‌های جراحی زیر میکروسکوپ و با لیزر، درمان تهاجمی که طی آن قسمتی از حنجره برداشته می‌شود، شیمی درمانی و رادیوتراپی درمان می‌شوند.

سرطان حنجره

پورحاجی غلامی ادامه داد: پس از درمان افراد به دو صورت می‌توانند تکلم کنند: تکلم مروی (سخن گفتن از راه ایجاد ارتعاش در ستون هوائی موجود در مری در مقابل فشار عضله تنگ‌کننده پائینی حنجره که بعد از حنجره‌برداری به بیمار آموخته می‌شود.) و گذاشتن پروتز که اکثر افراد از شیوه دوم استفاده می‌کنند.

او در پایان تاکید کرد: افراد با مشاهده علائم این بیماری در سریع‌ترین زمان ممکن به پزشک مراجعه کنند تا بیماری به شرایط حاد نرسد.

Our Score
Our Reader Score
[Total: 1 Average: 5]
زیادحرف زدن قاتل تارهای صوتی

سندرم خستگی صوتی و راه‌های درمان آن

بیماریهای حنجره , سندرم خستگی صوتی

بیماری‌های عملکردی حنجره

 

یک متخصص بیماری‌های عملکردی حنجره، سندرم خستگی صوتی را یکی از اختلالات بسیار شایع صوتی میان خوانندگان و کسانی که از صدای خود بصورت حرفه‌ای استفاده می‌کنند، خواند و گفت: مکانیزم آواسازی یک خواننده یا فردی که دارای صدای حرفه‌ای است، باید همواره رصد شود تا هر گونه اختلال یا ناهنجاری احتمالی در مراحل اولیه مورد مداخله و درمان قرار گیرد.

 

یکی از اختلالات بسیار شایع صوتی در میان خوانندگان و کسانی که از صدای خود بصورت حرفه‌ای استفاده می‌کنند، سندرم خستگی صوتی است. در این سندرم فرد با صدای خودش مشکل دارد واز جمله علائم آن کاهش طیف زیروبمی صدای فرد است به طوری که خواننده قادر نیست قسمت‌های بالا را به راحتی قبل اجرا کند.

 

وجود سفتی و سختی در گردن و تمام بدن در زمان اجرای قطعاتی که قبلا آنها را به راحتی اجرا می‌کرده، احساس سنگینی حین خواندن، خستگی و افت ناگهانی و زود هنگام کیفیت صدا حین اجرای قطعات و ضعف در افزایش بلندی و تشدید مناسب صدا حین خواندن است.

 

ضعف در کنترل ظریف حنجره برای اجرای تکنیک‌های مختلف آوازی، عقب رفتن صدا به نحوی که صدا از قسمت ته گلو به گوش می‌رسد، طولانی‌تر شدن زمان مورد نیاز برای گرم کردن صدا، احساس خشکی مفرط در گلو به نحوی که با مصرف آب نیز خشکی بطور کامل از بین نمی‌رود، لاغر شدن صدا به نحوی که صدا توان و حجم قبلی خود را ندارد و نازکتر به نظر می‌رسد.

 

این علائم تنها گوشه‌ای از نشانه‌های احتمالی همراه با این سندرم هستند. نکته ای که در مورد این سندرم بسیار جالب توجه است این که معمولا در معاینه تارهای صوتی هیچ نوع زائده یا علامتی دال بر آسیب عضوی بر سطح تارهای صوتی مشاهده نمی‌شود و در بسیاری از موارد خوانندگان یا صداپیشگان پس از مراجعه برای درمان، با این پاسخ مواجه می‌شوند که حنجره شما سالم است و باید مدتی کار آواز را کنار بگذارید.

 

علیرغم بهبود مقطعی علائم پس از استراحت صوتی، به محض شروع مجدد خواننده به کار آواز، علائم به تدریج دوباره باز می‌گردند و فرد را در هاله‌ای از یاس و ناامیدی قرار می‌دهند و بسیاری از خوانندگان علیرغم وجود سختی با همان علائم و با فشار به کار خواندن ادامه می‌دهند و در نهایت بتدریج صدای خود را از دست می‌دهند.

 

بیماریهای حنجره , سندرم خستگی صوتی

از اختلالات شایع صوتی در میان خوانندگان سندرم خستگی صوتی است

سندرم خستگی صوتی مشکلی است که در صورت رعایت برنامه بهداشت و سلامت صدا به آسانی می‌توان از وقوع آن پیشگیری کرد. از سویی دیگر در صورت ابتلا و عدم اقدام به موقع برای درمان، عوارضی از جمله احتمال تغییر رنگ صدا برای همیشه وجود خواهد داشت.

 

در صورت مراجعه زود هنگام، با انجام چند جلسه صدا درمانی می‌توان این اختلال را برای همیشه از بین برد .ماهیت این اختلال صوتی بدلیل بد عملکردی مکانیزم آواسازی است که ممکن است بتدریج باعث تغییر در بافت مخاط تارهای صوتی در سطوح مادون میکروسکوپی شود. تغییراتی که به هیچ وجه در معاینات معمول مستقیم قابل تشخیص نیستند و تنها از طریق مشاهدات استروبوسکوپیک تا حدی قابل پیش بینی هستند.

 

مکانیزم آواسازی یک خواننده یا فردی که دارای صدای حرفه‌ای است باید همواره رصد شود تا هر گونه اختلال یا ناهنجاری احتمالی در مراحل اولیه مورد مداخله و درمان قرار گیرد. درمان باید مبتنی بر ویژگی‌های فیزیولوژیک بوده و با احیای فیزیولوژی حنجره، علت مشکل را از بین می‌برد، نه علامت آن را.

 

علت ناموفق بودن استراحت صوتی این است که این سندرم در نتیجه عملکرد نامتوازن اعضای داخلی اندام حنجره است. به دلیل اینکه اعضا از لحاظ آناتومیکی در وضعیتی نامناسب نسبت به هم قرار گرفته‌اند، به محض شروع مجدد به خواندن، این علائم ظاهر می‌شوند.

 

در برخی موارد ظاهر تارهای صوتی حالتی ملتهب به خود می‌گیرد که به علت فشار فرد خواننده به حنجره هنگام خواندن ایجاد شده است. در صورت تشخیص اشتباه ممکن است برای تخفیف و کاهش علائم التهاب از درمان‌های کورتیکو استروئیدی استفاده شود که این درمان علامتی نیز بدون از بین بردن علت مشکل، صرفا باعث کاهش علائم ظاهری التهاب آن هم در کوتاه مدت می‌شود.

منبع:salamatnews.com

Our Score
Our Reader Score
[Total: 2 Average: 3]
هرگز به کودک‌مان نگوییم دوستت ندارم

هرگز به کودک‌مان نگوییم دوستت ندارم

هرگز به کودک‌مان نگوییم دوستت ندارم

ایسنا/مازندران یک متخصص پزشکی اجتماعی و طب پیشگیری، گفت: والدین باید بپذیرند با دانش دیروز نمی‌توان فرزندان امروز را برای فردا تربیت کرد، لذا والدین نیاز است علاوه بر آگاهی از نیازهای طبیعی فرزندان به تناسب سن و جنس آنان، از شیوه‌های درست تربیتی برای رشد همه ابعاد وجودی فرزندان مطلع باشند.

یک متخصص پزشکی اجتماعی و طب پیشگیری، گفت: والدین باید بپذیرند با دانش دیروز نمی‌توان فرزندان امروز را برای فردا تربیت کرد، لذا والدین نیاز است علاوه بر آگاهی از نیازهای طبیعی فرزندان به تناسب سن و جنس آنان، از شیوه‌های درست تربیتی برای رشد همه ابعاد وجودی فرزندان مطلع باشند.

به گزارش ایسنا منطقه مازندران به نقل از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی مازندران، دکتر مرتضی آهنگران به سخن افلاطون در خصوص علاقه والدین به فرزندان اشاره و تصریح کرد: افلاطون معتقد است عشق ما به فرزندانمان از بزرگترین آرزوی روح، برای فناناپذیری سرچشمه می‌گیرد.

وی به بیان تعریف شخصیت سالم از نگاه مازلو پرداخت و افزود: شخصیت سالم از نگاه مازلو به معنای توانایی گسترش روابط صمیمانه (هوش عاطفی) خلاقیت (هوش عقلی) وبرخورداری از رفتار اخلاقی مبتنی بر اصول معنوی (هوش اخلاقی) و رشد معنوی است.

این متخصص پزشکی اجتماعی و طب پیشگیری، ادامه داد: درنظر همه خانواده‌ها مهم‌ترین وظیفه والدین تربیت فرزندان سالم و رشد یافته در همه ابعاد است، اما اغلب ما، شیوه‌های درست آن را نمی‌دانیم.

آهنگران با تاکید بر این‌که باید بپذیریم با دانش دیروز نمی‌توانیم فرزندان امروز را برای فردا تربیت کنیم، اظهار داشت: برای این کار نیاز به آن داریم تا هم از نیازهای طبیعی فرزندان به تناسب سن و جنس آنان با خبر باشیم و هم از شیوه‌های درست تربیتی برای رشد همه ابعاد وجودی فرزندان‌مان مطلع شویم.

وی افزود: برای این منظور گام اول احساس نیاز برای کسب آگاهی برای رسیدن به این منظور است، چرا که به گفته افلاطون هیچ حقیقتی برانسان آشکار نمی‌شود مگر آن‌که آن حقیقت به شکل نیم خفته در وجود انسان باشد.

آهنگران، یکی از اصول مهم تربیتی را ایجاد امنیت در کودکان دانست و گفت: امنیت در کودک مانند زمین شخم‌زده‌ای است که آماده بذرافشانی است.

این متخصص پزشکی اجتماعی و طب پیشگیری، با بیان این‌که امنیت کودکان به دلایل مختلف به خطر می‌افتد، لذا ما باید از آن باخبر باشیم، گفت: ترساندن کودکان از دکتر، پلیس، دیو و لولو اثرات بدی بر کودکان می گذارد، بنابراین هرگز به کودک‌مان نگوییم دوستت ندارم، دیگر مامان تو نیستم، می‌روم و تنهایت می گذارم، اگه شیطنت کنی مامان مریض می‌شود. همه این موارد باعث عدم امنیت و ایجاد ترس در کودکان می‌شود.

وی تصریح کرد: شاید کودکان نتوانند این ترس را به شکل واضح بروز دهند اما آن را به شکل‌های مختلفی همچون ناخن جویدن، لکنت زبان، شب ادراری، کم رو و کم حرف شدن و کاهش تمرکز و خشونت نشان می‌دهند.

کودکان هر آنچه را که می‌بینند، باور می‌کنند

آهنگران، دیدن فیلم‌های تخیلی و ترسناک و بازی‌های خشن را برای کودکان نامناسب دانست و تصریح کرد: به دلیل این‌که کودکان تفکر انتزاعی ندارند و هر آنچه را که می‌بینند باور می‌کنند، دیدن این نوع فیلم‌ها برای آنان توصیه نمی‌شود.

این متخصص پزشکی اجتماعی و طب پیشگیری، افزود: فیلم‌هایی چون مرد عنکبوتی و سوپرمن ذهن بسیاری از کودکان‌مان را به خود مشغول کرده، ضمن آن‌که برخی از این فیلم‌ها به شکل ناخودآگاه به دلیل جذابیت و نوع ساخت آن به شکل الگو در کودکان تاثیر می‌گذارد.

وی، در بخش دیگری از سخنانش، اظهار داشت: کودکانی که مورد محبت بی‌قید وشرط قرار می‌گیرند و همیشه در آغوش پدر ومادر به آنها توجه می‌شود، بعدها در زندگی خود کمتر به جلب رضایت نیاز پیدا می‌کنند، به تدریج کودکان بزرگ می‌شوند و در موارد زیادی با موضوع عدم تایید دیگران روبرو می‌شوند.

آهنگران خطاب به والدین گفت: حتی برای یک لحظه اجازه ندهید کودک‌تان باور کند که منشا آشفتگی درون او، در فرد دیگری غیر از خود او قرار دارد. برای این‌که به آنها نشان دهید احساس آنها را درک می‌کنید، خود را آدم دلسوزی نشان دهید که او را دوست دارید؛ اما اگر اشتباه کنید و به سبب مشکلات آنها، دوستان، معلمان و یا هرکس دیگری را سرزنش کنید، در واقع به آنها آموخته‌اید که تسلط بر زندگی درون خود را رها کنند.

وی، با اشاره به این‌که کودکان باید بدانند تصویری که از خود دارند بسیار مهم‌تر از تصویری است که دیگران از آنها دارند، افزود: زیرا آنها باید همیشه با تصاویری که از خود دارند زندگی کنند، در حالی که تصاویری که دیگران در ذهن دارند دائم در حال تغییر است.

این متخصص پزشکی اجتماعی و طب پیشگیری، ادامه داد: هیچ ضرورتی ندارد که کودکان به دنبال جلب رضایت دیگران باشند تا درباره خود احساس مثبتی داشته باشند. البته بدیهی است که داشتن تایید و موافقت دیگران بهتر ازعدم آن است، اما نکته اینجاست کسی که نیاز به جلب رضایت و تایید دیگران دارد، در واقع بدون آن گرفتار شکست عاطفی می‌شود و اگر دوستان وی با او موافق نباشند یا اگر کسی با او مخالفت نماید، گویی دچار رکود و فلج می‌شود.

آهنگران، با تاکید بر این‌که کودکان باید دوست داشتن بی‌قید و شرط والدین را احساس کنند، افزود: در هفت سال اول زندگی کودک برآوردن نیازهای اولیه او همچون خوردن، خوابیدن، نیاز به محبت، تایید شدن و امنیت خواهی در اولویت قرار دارد.

وی خاطرنشان کرد: کودکان رفتار ما را می‌بینند، لذا رفتار ما در تربیت درست آنان نقش مهمی دارد، پس باید در سنین دبستان با تاکید بیشتر، آداب و رسوم را به آنها آموخت.

Our Score
Our Reader Score
[Total: 1 Average: 5]
ارتباط ماده خاکستری مغز و لکنت زبان

ارتباط ماده خاکستری مغز و لکنت زبان

ارتباط ماده خاکستری مغز و لکنت زبان

تحقیقات جدید حاکی از آن است در کودکانی که مبتلا به لکنت زبان هستند، ماده خاکستری کمتری در نواحی از مغز که مربوط به سخنرانی است، مشاهده می‌شود.

تحقیقات جدید حاکی از آن است در کودکانی که مبتلا به لکنت زبان هستند، ماده خاکستری کمتری در نواحی از مغز که مربوط به سخنرانی است، مشاهده می‌شود.

 

به گزارش سرویس پژوهشی ایسنا منطقه خراسان، محققان کانادایی با بررسی ۲۸ کودک ۵ تا ۱۲ ساله که تحت اسکن MRI مغز قرار گرفتند، به این نتایج دست یافتند.

 

در این تحقیق نیمی از کودکان مبتلا به لکنت زبان تشخیص داده شده بودند.

 

این تحقیق در مجله journal Cortex منتشر شده است.

Our Score
Our Reader Score
[Total: 1 Average: 5]
ضربه‌های عاطفی در بروز لکنت زبان موثرند

ضربه‌های عاطفی در بروز لکنت زبان موثرند

ضربه‌های عاطفی در بروز لکنت زبان موثرند

روان‌شناس و درمانگر مرکز مشاوره جهاد دانشگاهی مشهد گفت: هر کودکی دارای توانایی‌ها، استعدادها، ویژگی‌ها و خصوصیات رفتاری خاصی است که او را از سایر کودکان متمایز می‌کند.

روان‌شناس و درمانگر مرکز مشاوره جهاد دانشگاهی مشهد گفت: هر کودکی دارای توانایی‌ها، استعدادها، ویژگی‌ها و خصوصیات رفتاری خاصی است که او را از سایر کودکان متمایز می‌کند.

 

احسان گلی در گفت‌وگو با خبرنگار سلامت خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)منطقه خراسان، تصریح کرد: هیجانات، احساسات، تنش‌ها و ضربه‌های عاطفی از جمله عوامل روانی گوناگونی هستند که می‌توانند تأثیرات منفی بر گویش و کلام بگذارند.

 

وی عنوان کرد: کندی زبان بر اثر اختلال‌های بدنی یا برآشفتگی‌های عاطفی در انسان رشد پیدا می‌کند.

 

گلی درخصوص علل بروز لکنت زبان اظهار کرد: تحقیقات نشان می‌دهد که لکنت زبان بر اثر مجموعه‌ای از عوامل از جمله وجود زمینه‌های ژنتیکی، آسیب‌های مغزی، اختلال سیستم گویایی، الگوهای نامناسب محیطی، عقب‌ماندگی ذهنی، اختلالات شنیداری و بحران‌های روحی و روانی به وجود می‌آید.

 

وی بیان کرد: این عوامل شاید به تنهایی علت بروز لکنت زبان در کودک نباشد اما زمینه را برای ابتلای او به ناروانی‌های گفتاری هموار می‌کند.

 

گلی درخصوص عوامل ژنتیکی و عصب‌شناسی بروز لکنت زبان، ‌اذعان کرد: کودکانی که خانواده‌هایی با سابقه اختلالات گفتاری و ناروانی در صحبت هستند، احتمال بیشتری وجود دارد که دچار نقص سیستم گویایی شوند.

 

وی با بیان اینکه سلامت مغز در گفتار و کلام کودک اهمیت ویژه‌ای دارد و به همین دلیل هرگونه فشار و ضربه به مغز موجب بروز عوارضی در فرد می‌شود، گفت: آسیب‌های هنگام زایمان، نرسیدن اکسیژن به نوزاد هنگام تولد، آسیب‌های مغزی، صرع و بیماری‌های عفونی که منجر به اختلال سیستم گویایی در مغز می‌شوند؛ می‌تواند زمینه‌ساز لکنت زبان شود.

 

این روان‌شناس بیان کرد: متأسفانه در برخی موارد والدین مانع سخن گفتن عادی کودک می‌شوند و او را به عجولانه صحبت کردن و اشتباهات گفتاری وا‌می‌دارند.

 

گلی افزود: قطع نابه‌جای کلام کودک، انتقاد بیش از اندازه از صحبت‌های کودک، کامل کردن جملات او، فشارهای انضباطی شدید و شتاب‌زده صحبت کردن می‌تواند موجب بروز این بیماری شود.

 

وی عنوان کرد: لکنت زبان به دو صورت «کلونیک» یعنی حالت تکراری در بیان کلمه و لکنت«تونیک» به معنی توقف در تلفظ است.

 

 

لکنت زبان در پسرها ۵ برابر دختران است

 

 

گلی اظهار کرد: میزان شیوع لکنت زبان در بین کودکان تقریبا ۵ درصد است و معمولا تا سنین جوانی حدود ۸۰ درصد این افراد با رسیدگی و درمان به موقع بهبود پیدا می‌کنند.

 

وی با اشاره به اینکه این بیماری در پسرها ۵ برابر دختران است، افزود: سیر بیماری نیز در میان پسران طولانی‌تر است.

 

این روان‌شناس بیان کرد: به طور کلی، اغلب مشکلات گفتاری در سنین ۲ تا ۵ سالگی یعنی زمانی که کودکان در حال فراگیری مهارت‌های کلامی گوناگون و استفاده از لغات جدید هستند هم‌چنین ۵ تا ۷ سالگی که زمان آغاز مدرسه، برانگیختگی برای یادگیری و کنجکاوی و کسب مهارت‌های اجتماعی است به وجود می‌آید.

 

این روانشناس و مشاور دانشگاه فردوسی با اشاره به اینکه اغلب کودکان در ۱۲ تا ۱۵ ماهگی شروع به صحبت کردن می‌کنند، تصریح کرد: کودکانی که لکنت دارند میانگین زمان گفتارشان پایین است و تکلم را دیرتر آغاز می‌کنند البته این کودکان لزوما در سایر مهارت‌های رشدی نیز کند نیستند.

 

وی با بیان اینکه این کودکان در مقایسه با کودکان سالم دو ماه تاخیر رشد کلامی دارند، اظهار کرد: تشخیص لکنت زبان در مراحل اولیه بسیار مشکل است زیرا اغلب کودکان خردسال بدون اینکه هیچ مشکل یا زمینه‌ای برای گسیختگی‌های گفتاری داشته باشند، علائمی از لکنت زبان دارند.

 

گلی تصریح کرد: گروهی از کودکان به این مشکل خود اهمیت نمی‌دهند و گروهی دیگر نیز سخت تلاش می‌کنند تا لغات و واژگان را به درستی ادا کنند و در نهایت احساس ناکامی و ناامیدی می‌کنند.

 

این روان‌شناس گفت: متخصصان گفتار درمانی برای تشخیص و شناسایی این کودکان به علائمی چون تکرار صداها و هجاها، در میان‌اندازی، مکث درون واژه‌ها، تکرار واژه‌های تک‌هجایی، انجام حرکات اضافی مثل تیک، لرزش فک و کشش یا امتداد دادن صداها توجه می‌کنند.

 

وی درخصوص درمان این بیماری اذعان کرد: روش زبانی یا تلفظی یکی از روش‌های درمان است که برای انجام آن باید بهترین هماهنگی‌ها بین حنجره، گونه‌ها، زبان و لب‌ها صورت گیرد.

 

گلی ادامه داد: در روش دوجانبه یا مکمل نیز به بازپروری و پرورش جنبه‌های دوگانه فکری و زبانی اهمیت فراوان داده می‌شود که بیشتر برای کودکان ۳ تا ۷ ساله استفاده می‌شود.

 

وی اظهار کرد: روش روان‌درمانی به ویژه برای افرادی که دچار کشمکش‌های عاطفی و اختلالات روانی و عصبی هستند، به کار می‌رود همچنین با استفاده از روش دارودرمانی نیز می‌توانند تا حدودی کودک را از اضطراب هیجانات عاطفی دور نگه دارند.

 

درمانگر مرکز مشاوره جهاددانشگاهی مشهد با اشاره به اینکه یکی از علل لکنت زبان کودک رفتارهای سازش نایافته یا ناهنجار است، اذعان کرد: در این روش سعی بر اصلاح رفتار‌ها و تقلیل لکنت زبان کودک است.

 

وی اضافه کرد: روش خود درمان‌گری که در واقع می‌تواند نوعی روش رفتاردرمانی نیز تلقی شود بر این اساس استوار است که بیمار با انگیزه قوی و ایجاد تغییرات لازم در زمینه بازخوردها و نگرش‌هایش نسبت به لکنت خود با برنامه‌ای منظم، اختلال گویایی خود را اصلاح کند.

Our Score
Our Reader Score
[Total: 0 Average: 0]
موسیقی درمانی برای چه کسانی مفید است؟

موسیقی درمانی برای چه کسانی مفید است؟

موسیقی درمانی برای چه کسانی است؟

ایسنا/خوزستان حسین عندلیب با اشاره به بحث موسیقی درمانی گفت: موسیقی درمانی چیست؟ الف) القاء آرامش روحی و روانی ب) تسریع روند بهبود بیماری‌ها ج) بهبود عملکرد ذهنی و ایجاد سلامتی در روح و روان.

حسین عندلیب با اشاره به بحث موسیقی درمانی گفت: موسیقی درمانی چیست؟ الف) القاء آرامش روحی و روانی ب) تسریع روند بهبود بیماری‌ها ج) بهبود عملکرد ذهنی و ایجاد سلامتی در روح و روان.

 

 

 

این هنرمند موسیقی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه خوزستان بیان کرد: در موسیقی سه رکن وجود دارد: ۱- ریتم که ضرباهنگ و نظم است ۲ – ملودی که خود آهنگ و محتوای آن است ۳– تم که تاثیر احساسی و شناختی خاص از موسیقی است. تم‌ها به چند گروه تقسیم می‌شوند؛ تم‌های آرام‌ساز (از بین برنده استرس)، تم‌های خلسه‌ ساز، تم‌های خلق‌ ساز(غم، سرخوشی)، تم‌های جسمانی‌ ساز(دینامیک و عمل در سطح بدن) و تم‌های نیروساز که با حرکات ورزشی یا رزمی مناسب است.

 

 

 

وی خاطرنشان کرد: اولین چیزی که معمولاً با شنیدن عبارت موسیقی درمانی به ذهن می‌آید این است که با پدیده پیچیده‌ای روبه‌رو هستیم؛ پدیده‌ای که احتمالاً به دلیل تازگی‌اش (به خصوص در کشور ما) هنوز از دید بسیاری از مردم عجیب و ناشناخته باقی مانده است.

 

 

 

به باور عندلیب شاید بهترین راه برای درک موسیقی درمانی مراجعه به زندگی روزانه باشد. بارها تجربه کرده‌ایم که چه طور یک موسیقی آرام ما را از اضطراب و خستگی می‌رهاند و در مقابل یک موسیقی شاد ما را به دنیای دیگری می‌برد.

 

 

 

او ادامه داد: اگر باور داشته باشیم که موسیقی زبان فطرت انسان است آن گاه برای‌مان آسان خواهد بود تا تأثیر موسیقی را بر روح و روان، عواطف و به طور کلی زندگی بشر درک کنیم. موسیقی، انسان را در رؤیاها و آرزوها و احساساتش فرومی‌برد. هیچ کس نمی‌تواند برای آغاز موسیقی درمانی زمان مشخصی را تعیین کند.

 

 

 

این هنرمند موسیقی اظهار کرد: موسیقی درمانی تنها شنیدن موسیقی نیست. آن گونه که در منابع مختلف راجع به موسیقی درمانی دیده می‌شود. افراد با نواختن موسیقی و حتی آواز خواندن قادرند به همان نتایج شنیدن موسیقی دست پیدا کنند.

 

 

 

به گفته عندلیب ایران به عنوان یکی از تمدن‌های کهن علاقه و قابلیت فرهنگی خود را در استفاده از موسیقی نشان داده و در زمینه‌های درمانی، روحی و عرفانی از این پدیده استفاده کرده است. مراجعه به گذشته تاریخی و دانشمندان مشهوری چون فارابی و ابوعلی سینا اهمیت موسیقی و تأثیر آن بر جسم و روح را به ما اثبات می‌کند. به طور مثال فارابی در کتاب موسیقی الکبیر و ابوعلی سینا در کتاب قانون به این نکته اشاره می‌کنند.

 

 

 

وی بیان کرد: موسیقی درمانی برعکس آن چه که بسیاری از مردم می‌پندارند فقط برای افرادی که از مشکلات خاصی چون عقب ماندگی، تأخیر یافتگی رشد، معلولیت‌های جسمی و بیماری‌های روانی رنج می‌برند نیست بلکه افراد عادی هم می‌توانند برای رسیدن به آرامش بیشتر این روش را امتحان کنند.

 

 

 

او اضافه کرد: مریضی‌ها نتیجه عدم هارمونی در وجود فرد است و موسیقی با قدرت روحی و اخلاقی خود می‌تواند با برگرداندن هارمونی و نظم در بدن سلامتی را برای فرد مورد استفاده به ارمغان آورد.

 

 

 

عندلیب همچنین گفت: برای بهتر گوش کردن به موسیقی دو مطلب را به خاطر بسپارید: ۱- صدای موسیقی در حدی باشد که شما با آن راحت هستید. ۲- خودتان را تسلیم موسیقی کنید.

 

 

 

این هنرمند موسیقی توضیح داد: موسیقی درمانی بر رفتارهای کودکان تاثیر بسیار مثبتی دارد و با ایجاد یک سری تجربیات موسیقایی در تسهیل گسترش ارتباطات کودکان، احساسات اجتماعی، اعصاب و افزایش هوش آنها بسیار موثر است موسیقی درمانی می‌تواند کیفیت زندگی کودک را در عرصه‌های مختلف بالا ببرد. نظیر ارتباط کودک با کودک دیگر، کودک و خانواده، ارتباط کودک و پزشک درمانگر یا معلم و … موسیقی تمام حواس را تحریک کرده و زندگی کودک را تحت شعاع خود قرار می‌دهد و باعث افزایش بسیاری از مهارت‌های او می‌شود. بیشترین تاثیر این روش درمانی هنگامی است که کودک اجازه می‌یابد تا خود لذت اجرای موسیقی را تجربه کند.

 

 

 

وی یادآوری کرد: موسیقی می‌تواند مشوق اجتماعی‌تر شدن کودکان شود و توانایی آنها را در نشان دادن نظرات و احساسات و نیر برقراری ارتباط با دیگران افزایش دهد(البته موسیقی با آواز خوب و شعر خوب). تاثیر موسیقی بر هر دو نیم کره مغز باعث می‌شود تا ارتباط این قسمت‌ها با یک دیگر تسهیل شده بهره لحظه‌ای هوشی بالا رود. این هماهنگی همچنین برای درمان لکنت کلام بسیار مفید است.

 

 

 

عندلیب افزود: گوش دادن به موسیقی یک عامل سیستماتیک است که باعث کاهش اضطراب و درد در بیماران مبتلا به سرطان و کمک به بهبود خلق و کیفیت زندگی آنها می‌شود. کاهش تنش در طول شیمی درمانی یا پرتو درمانی، بهبود خلق و خو و کیفیت زندگی و بهبود کارکرد سیستم ایمنی بدن می‌شود. موسیقی ‌درمانی تاثیر و کارآیی تکنیک‌های درمانی را در جوانان و نوجوانان مبتلا به سرطان بهبود می‌بخشد.

 

 

 

این موسیقیدان گفت: شنیدن موسیقی آرام و اندوهناک علایم افسردگی را کم می‌کند چون شنیدن این آهنگ‌ها موجب به خاطر آوردن سریال‌ها و فیلم‌های عاشقانه و اتفاقاتی که موجب خوشحالی انسان‌ها می‌شود. به همین خاطر است که خیلی از مردم دوست دارند به موسیقی آرام گوش بدهند. موسیقی غمگین احساسات متناقضی را در مغز تحریک می‌کند. با این که احساس غم و ناراحتی در زندگی روزانه چندان برای روحیه ما خوب نیست اما تجربه غم از طریق هنر و موسیقی امید به زندگی را افزایش می‌دهد زیرا در این حالت هیچ استرس و نگرانی زندگی ما را تهدید نمی‌کند. به همین دلیل ما می‌توانیم بدون تجربه کردن احساس افسردگی از غم و اندوه نهفته در موسیقی لذت ببریم و در نهایت رضایت بیشتری از زندگی خود پیدا کنیم. گوش دادن به موسیقی آرام و غمگین حتی می‌تواند باعث افزایش قدرت سیستم ایمنی، بهبود سلامت و افزایش رضایت در زندگی مشترک شود.

Our Score
Our Reader Score
[Total: 1 Average: 5]

بسیاری از ترس‌های بزرگسالی ریشه در کودکی افراد دارد

بسیاری از ترس‌های بزرگسالی ریشه در کودکی افراد دارد

ایسنا/کرمانشاه یک روانشناس معتقد است، ترساندن کودکان شیوه مناسبی برای تربیت آنها نیست و بسیاری از ترس‌های دوران بزرگسالی ریشه در کودکی افراد دارد.

یک روانشناس معتقد است، ترساندن کودکان شیوه مناسبی برای تربیت آنها نیست و بسیاری از ترس‌های دوران بزرگسالی ریشه در کودکی افراد دارد.

 

بنت الهدی امیری در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه کرمانشاه، با مردود دانستن شیوه ترساندن برای تربیت کودکان، گفت: چون بچه‌ها والدین خود را افرادی راستگو می‌پندارند، اگر پدر و مادر بچه را از چیزی بترسانند، کودک باور می‌کند و در وجودش احساس دلهره و ترس ایجاد می‌شود.

 

وی ادامه داد: ترساندن کودک از اتاق تاریک و حبس او در اتاق، تهدید کودک با موجوداتی غیرواقعی یا واقعی و … از جمله روش‌های نامناسبی است که برخی از والدین برای تربیت فرزندان خود به کار می‌برند.

 

این روانشناس یادآوری کرد: برخی مواقع والدین واقعا قصد ترساندن کودک را ندارند، اما مشاهده ترس و اضطراب از یک چیز خاص در چهره پدر و مادر مثلا وقتی که مادر از سوسک بترسد، ناخودآگاه کودک را نیز دچار ترس می‌کند.

 

امیری تاکید کرد: ترساندن کودک تنها در مواردی جایز است که بخواهیم او را از یک کار خطرناک دور نگه داریم که در این حالت هم توصیه می‌شود ابتدا تا حد امکان با توجه به سن کودک خطرات موجود را برای او بازگو و استدلال کنیم و اگر کودک خیلی کم سن بود او را از خطر دور نگه داریم.

 

وی در خصوص پیامدهای ترس در کودکان نیز خاطرنشان کرد: کودکانی که ترسانده می‌شوند، بیشتر در معرض اختلالات روانی، افسردگی، کم رویی، اختلالات شخصیتی و حتی شب ادراری و لکنت زبان قرار دارند.

 

به گفته این روانشناس، چنانچه کودکی دچار ترس می‌شود، باید والدین اجازه دهند او از ترس خود برای آنها صحبت کند، چون صحبت کردن در مورد ترس کودک را آرام می‌کند.

 

امیری ادامه داد: حتی توصیه می‌شود اگر کودکی شب قبل خواب بد دیده است، والدین از او بخواهند خوابی را که دیده برای آنها نقاشی کند.

 

وی حساسیت زدایی تنظیم شده را نیز از دیگر راهکارهای مقابله با ترس در کودکان دانست و اضافه کرد: اگر کودکی دچار ترس است، باید او را به تدریج با آنچه که از آن می‌ترسد، روبرو کرد.

Our Score
Our Reader Score
[Total: 1 Average: 5]
مکیدن انگشت در شیرخواران غریزی است

مکیدن انگشت در شیرخواران غریزی است

مکیدن انگشت در شیرخواران غریزی است

ایسنا/چهارمحال و بختیاری کارشناس مسئول برنامه کودکان مرکز بهداشت چهارمحال و بختیار گفت: مکیدن انگشت توسط کودک به ‌طور معمول تا سن ۳ سالگی طبیعی است.

کارشناس مسئول برنامه کودکان مرکز بهداشت چهارمحال و بختیار گفت: مکیدن انگشت توسط کودک به ‌طور معمول تا سن ۳ سالگی طبیعی است.

 

مهری یوسفی در گفت‎وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه چهارمحال و بختیاری، اظهار کرد: مکیدن انگشت در کودکان بسیار شایع است، بیشتر خانواده‌ها نگران مکیدن انگشت نوزاد و شیرخوارشان هستند ولی این پدیده غریزی است و تقریبا همه بچه‏‌های کوچک شست خود را می‌مکند.

 

وی با بیان اینکه مکیدن انگشت باعث آرامش کودکان می‏‌شود، ادامه داد: این عادت که می‌‏تواند از دوران جنینی شروع شود به هنگام احساس خواب آلودگی، گرسنگی، خستگی، خجالت، دندان درآوردن، تنهایی و بی حوصلگی تکرار می‌‏شود.

 

به گفته وی، پژوهش‏ها نشان می‎دهند حدود ۷۵ درصد شیرخواران(تا یک سالگی) مُشت یا انگشتان خود را در دهان می‎گذارند و می‌‏مکد و انجام این کار برای این گروه سنی از کودکان آرامش بخش، سرگرم کننده و لذت بخش است.

 

یوسفی خاطرنشان کرد: مکیدن انگشت توسط کودک به ‌طور معمول تا سن ۳ سالگی طبیعی در نظر گرفته می ‎شود و از ۳ سالگی به بعد معمولاً این عادت توسط خود کودک ترک می‏‌شود و ادامه این عادت بعد از ۳ سالگی، ممکن است باعث ایجاد ناهنجاری‌های دهانی- دندانی در سنین بالاتر شود و مکیدن انگشت به ویژه بعد از ۵-۶ سالگی می‎تواند مشکلات جدی در دندان‌ها، لثه و آرواره به وجود آورد.

 

وی، بازماندن دهان و فاصله افتادن میان فک بالا و پایین، بیرون زدن فک بالا و بروز مشکلات بلع در کودک را از ناهنجاری‌های دندانی که با مکیدن انگشت ایجاد می‌شود، عنوان کرد.

 

 

این کارشناس کودکان، اختلالات گفتاری مثل لکنت زبان را از دیگر عوارض این عادت برشمرد و گفت: این اختلال گفتاری به گونه‎ای است که فرد در بزرگسالی نمی‌تواند بعضی از حروف را به درستی تلفظ کند.

 

یوسفی خاطرنشان کرد: معمولا کودکانی که تمام انگشتان خود را می‎مکند دارای اختلالات خلقی بیشتری هستند و در صورت تمیز نبودن انگشتان، ممکن است دچار عفونت‌های ناخن و بافت‌های چرکی در انگشتان شوند. پینه بستن و منحرف شدن انگشتان نیز می‌‏تواند از دیگر عوارض این عادت باشد.

 

وی بیان کرد: اگر مکیدن انگشت در سنین بالا و در سال‎های قبل از مدرسه رفتن مشاهده شود، اختلال است و باید این مسئله را جدی گرفت و نسبت به درمان آن اقدام کرد.

 

این کارشناس، وجود بعضی عوامل استرس‎زا در محیط اطراف کودک مانند اختلافات خانوادگی و کمبود محبت را از علل مهم مکیدن انگشتان کودک دانست و تصریح کرد: در کودکانی که کمتر مورد توجه والدین قرار دارند این عادت بیشتر به چشم می‎خورد.

 

وی به خانواده‎ها توصیه کرد، اگر شیرخوار شما چیزی در دهان می‏کند و یا انگشت خود را می‏مکد، وادارش نکنید که از این کار خودداری کند زیرا اگر این کودکان در محیط های طبیعی و شرایط عادی رشد کنند و محبت‎ها و توجه لازم والدین وجود داشته باشد موجب می‎شود که کودک به محیط اطراف توجه داشته و به تدریج کمتر به مکیدن انگشت روی آورده و کم کم آن را به طور طبیعی تا قبل از ۳-۴ سالگی کنار می‎گذارد.

 

به گفته وی، اگرغریزه مکیدن پس از یک سالگی به تدریج کمرنگ‌‏تر نشد می‏‌تواند نشانه‎ای از وجود عوامل استرس‎زا در محیط و حاکی از اضطراب کودک باشد، البته در برخی موارد ممکن است کودک بدون علت صرفآ طبق عادتی که در او تقویت شده این کار را انجام دهد.

 

وی اظهار کرد: اگر مکیدن انگشت در سنین بالا به خصوص در سال‎های قبل از مدرسه رفتن مشاهده شود، اختلال است و باید این مسئله را جدی گرفت و نسبت به درمان آن اقدام کرد. ایجاد محیطی طبیعی، امن و آرام برای کودک و توجه والدین به تمامی نیازهای تکاملی جسمی، روانی و عاطفی کودک و داشتن برنامه غذایی صحیح مهم‌ترین عاملی است که موجب ترک این عادت می‌شود.

 

به گفته یوسفی، برخی از والدین بدون آگاهی و شناخت عوامل موثر بر تداوم عادت کودک سعی می‏‌کنند آن را متوقف سازند که این اقدام می‌تواند به ادامه دار شدن مکیدن انگشت توسط کودک منجر شود.

 

وی تاکید کرد: کودکانی که از سوی والدین خود و بدون توجه به عوامل زمینه ساز بروز و تداوم عادت خود مرتب تحت فشار هستند تا از مکیدن انگشت خودداری کنند به تدریج ممکن است خشمگین و یا پرخاشگر شوند، همچنین واکنش‏های منفی اطرافیان کودک، با تولید استرس و احساس حقارت نه تنها مکیدن انگشت را کم نمی‏‌کند که بر میزان آن می‎افزاید.

 

وی، شناسایی علت اضطراب و راهکارهای از بین بردن علت آن،‌ تحسین کردن کودک زمانی که این عمل را انجام نمی‎دهند،‌ سرگرم کردن کودک با کارهایی چون نقاشی و رنگ آمیزی را از نکاتی برشمرد که رعایت آن توسط والدین می‎تواند در موفقیت ترک عادت مکیدن انگشت کودکان موثر باشد.

 

یوسفی اظهارکرد: والدین درصورت مشاهده این رفتار در کودک ضمن توجه به عوامل اثرگذار و به منظور حفظ و ارتقاء سلامت کودک، عادت مکیدن انگشت را قبل از رفتن او به مدرسه برطرف کنید.

Our Score
Our Reader Score
[Total: 1 Average: 5]