علائم اوتیسم در کودکان درخودمانده

علائم اوتیسم موضوع مهمی است که باید با آن آشنا شد.

طبق تحقیقات انجام شده در آمریکا، اختلال اتیسم در این کشور با نرخ رشدی برابر با ۱۰ تا ۱۷ درصد رو به ازدیاد است

و در سایر کشورها نیز مانند کشور ما، این بیماری رشد نگران کننده‌ای دارد.

اتیسم ، بیماری قرن ۲۱، در طبقه‌بندی‌های روانپزشکی به عنوان یکی از چند اختلالی است

که در مجموع تحت عنوان «اختلالات نافذ رشد»یا به اختصار «پی دی دی» شناخته می شوند.

پنج اختلال در زیر گروه “اختلالات نافذ رشد ” وجود دارد که عبارتند از:

• اختلال اتیسم
• اختلال آسپرگر
• اختلال فروپاشنده دوران کودکی
• اختلال رت
• اختلال نافذ رشد

گفتاردرمانی شیوه‌ای موثر برای درمان اتیسم

که با معیارهای بیماری‌های ذکر شده مطابقت ندارند؛ هر کدام از این اختلال‌ها دارای

معیارهای تشخیصی خاص خود هستند که توسط انجمن روانشناسی آمریکا مشخص شده‌اند.

در “اختلالات نافذ رشد “، آسیب‌هایی شدید در چندین حوزه رشدی قابل مشاهده است،

عدم توانایی در برقراری ارتباط اجتماعی مهمترین مشخصه می باشد اگر چه میزان شدت این مولفه در هر یک از اختلال‌ها متفاوت است.

اتیسم طیفی از اختلالات است، به این معنی که فرد می تواند دارای یک اتیسم خفیف یا خیلی شدید باشد.

بالاترین انتهای طیف سندرم آسپرگر یا سندرم پروفسور کوچک و پایین‌ترین انتهای طیف اغلب اتیسم کلاسیک نامیده می‌شود

که معمولا همراه با عقب ماندگی ذهنی است.

تحقیقات نشان داده است پسرها سه تا پنج برابر بیشتراز دختران در معرض ابتلا به این بیماری هستند

و نژاد، مکان زندگی، سبک زندگی ،وضعیت اقتصادی و اجتماعی، سطح تحصیلات والدین و… هیچ تاثیر مستقیمی در بروز اتیسم ندارد.

اتیسم

اوتیسم و علائم آن را بیشتر بشناسید

اتیسم اختلال رشد ذهنی پیچیده یا یک اختلال نورولوژیکی است که معمولا علائم و نشانه‌های آن

در سالهای اولیه زندگی (سه سال آغازین کودکی) بروز می‌کند.

مشکلات شدید تکلمی و اختلال در ارتباط ،هسته مرکزی مشکل در اوتیسم است.

کودکان دارای اوتیسم در زمینه رفتارهای اجتماعی و مهارت‎های ارتباطی به درستی عمل نمی‌کنند و قادر نیستند با دیگران رابطه برقرار کنند.

فقدان ارتباط کلامی و غیر کلامی بسیار مشهود است آنچنان که گویی ارتباط با دیگران و دنیای خارج برای آنها بسیار سخت و دشوار است.

این کودکان غالبا تماس چشمی ندارند یا تماس آنها بسیار اندک است.

عدم واکنش عاطفی به اطرافیان

یکی از  علائم اوتیسم ، که باید مورد توجه قرار گیرد، عدم واکنش عاطفی نسبت به اطرافیان است.

این کودکان از در آغوش گرفته شدن یا از بغل کردن دیگران به شدت امتناع می کنند.

کودکان دارای  اتیسم قادر نیستند از زبان به عنوان ابزاری برای برقراری ارتباط با سایرین استفاده کنند، در بیان نیازهایشان نیز مشکل دارند.

معمولا به جای استفاده از کلمات متوسل به اشارات و حرکات می شوند.

تکرار کلمات و جملات اطرافیان (پژواک گویی) و عدم کاربرد ضمیر “«من» از جمله ویژگی های کلامی و مسائل تکلمی این کودکان است.