مری و مکس-نقد فیلم(انیمیشن)
مری و مکس:
آدام الیوت نویسنده و کارگردان استرالیایی(کارگردان فیلم مری و مکس
)
این دوستی را تا سال ها بعد پی می گیرد وقتی که مری به یک روانشناس تبدیل شده
و تجربیاتش در ارتباط با مکس به عنوان یه فرد مبتلا به سندرم آسپرگر را در قالب یه کتاب منتشر می کند.
حالا بعد از سال ها وقتش رسیده که دو تا دوست قدیمی برای اولین بار همدیگررا ببینند،
مری به همراه دختر کوچکش و کتاب تازه منتشر شده اش به آدرس مکس می رود اما ….
انیمیشن «مری و مکس»
با هزینه ی هشت میلیون و دویست و چهل هزار دلار در سال دوهزار و نه ساخته شد
و البته بسیار هم مورد توجه قرار گرفت جدا از جوایز متعدد فستیوال های مختلف، آنچه به نظر می آید
که باعث استقبال از این انیمیشن شده گویا پرداختن به موضوعی است که
بیش و کم هر کدام از ما در زندگی خود با آن مواجه هستیم،
مشکلات روانی که گه گاه در خود ، اطرافیان و غیره دیده ایم یا سراغ داریم!
در سراسر تماشای فیلم احتمالن دهانمان برای خوردن تکه های بزرگ کاکائو آب افتاده است
، درست همان طور که مکس آنها را می خورد با اشتها و پر سرو صدا! دنیای مکس،
طور که خودش در پایان فیلم تصویر می کند از جزئیاتی کوچک اما بی نهایت عمیق تشکیل شده،
انگارهمانگونه که ذهن مکس عملیات ریاضی پیچیده را مثل آب خوردن انجام می دهد،
همانطورهم خاطراتش را برایش کد گذاری کرده است و مکس همزمان به همه ی این کدها نگاه می کند
و احتمالن همزمان همه ی آنها زندگی کند! از این منظر، این انیمیشن برای من بسیار جالب بود
زیرا ناگهان دیافتم که برای شناخت و قضاوت درباره هرکس (به خصوص اگر او اوتیستیک باشد)
نمی توان به آنچه او نگاه می کند، نگاه کرد و از آن نتیجه گرفت ، بلکه باید آن چیزی را دید که فرد از خلال آنچه می بیند،
برای خود تداعی می کند، با عینک دیگری جهان را دیدن.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.