سلولی که در مغز باعث لکنت زبان می‌شود
پژوهشگران سالهاست که به دنبال آنچه باعث لکنت می‌شوند هستند.
محققان براین باورند که لکنت زبان به صورت مادام العمر باعث ناتوانی فرد در گفتار می‌شود.
این ناشی از مشکلات مدارهای موجود در مغز است که گفتار فرد را کنترل می‌کند.
اما مشکل دقیقاً در کجا و چگونه رخ می‌دهد ناشناخته است. دانشمندان با استفاده از الگوی لکنت زبان در موش،
گزارش می‌دهند که لکنت با از دست دادن سلول‌های مغزی به نام آستروسیت‌ها در ارتباط است.
قبلا موش‌ها با جهش ژن انسانی که قبلا با لکنت زبان مرتبط بود مهندسی شده بودند به مطالعه روی آنها محققان پرداختند.
این پژوهش باعث پیشرفت در بینش‌هایی که در نقص عصبی مرتبط با لکنت زبان است ارائه می‌دهد.
آستروسیت‌ها در لکنت زبان نقش دارند
از دست دادن آستروسیت‌ها که یک سلول حمایتی در مغز است، در همان مدار رابط که بخشی از مغز است
که دو نیم کره را به هم وصل می‌کند. در مطالعات تصویربرداری قبلی از مغز کسانی که لکنت دارند در مقایسه
با کسانی که این عارضه را ندارند مشخص شده است.بعلاوه برخی از این مطالعات در افراد مشکلات ساختاری
و عملکردی را در همان ناحیه مغز به عنوان مطالعه جدید روی موش نشان داده‌اند.
لکنت/ تشخیص لکنت
یکی از محققان در این رابطه گفت: شناسایی عوامل ژنتیکی، مولکولی و سلولی که زمینه ساز لکنت زبان هستند باعث شد
تا ما لکنت زبان دائم را به عنوان اختلال مغزی درک کنیم. شاید مهمتر از آن، اشاره به ناحیه مغز و سلول هایی که درگیر هستند،
فرصت مداخلات جدید برای لکنت و احتمالا اختلالات گفتاری دیگر ایجاد می‌کند.
لکنت جریان عادی گفتار را مختل می‌کند
لکنت زبان با مکث و صداهای تکرار یا بلند، هجاها و کلمات مشخص می‌شود که جریان عادی گفتار را مختل می‌کنند.
افرادی که دچار لکنت می‌شوند، می‌دانند که چه می‌خواهند بگویند، اما با گفتن این جمله مشکل دارند
این بیماری بیشتر در کودکان خردسال دیده می‌شود که به طور معمول مشکل( اتفاق ترسناک) را پشت سر می‌گذارند
با این حال، برای هر ۴ کودک که در سنین پایین دچار لکنت زودرس می‌شوند،
این وضعیت به عنوان یک مشکل ارتباطی مادام العمر باقی مانده است.
چطور با دانش‌آموز دارای لکنت برخورد کنیم
تخمین زده می شود که تقریبا ۱٪ از بزرگسالان در ایالات متحده مبتلا به لکنت باشند.
محقق این طرح گفت: تصویربرداری از مغز افرادی که دچار لکنت زبان هستند، مهم است،
اما این نتایج تنها می‌توانند ما را دور بزنند.”
او گفت که یک چالش، این است که مطالعات تصویربرداری نمی‌توانند کشف کنند
که آیا این تفاوت‌ها به لکنت کمک می‌کنند یا معلول لکنت هستند.
شناسایی چند ژن مرتبط با لکنت زبان
تحققیات اولیه تیم محققان، چندین ژن مرتبط با لکنت را شناسایی کرده اند.
در این مطالعه، محققان می‌توانند تغییراتی در مغز حاصل از
جهش در ژنی بنام GNPTAB که یکی از ژن‌هایی که قبلاً با لکنت زبان مرتبط بودند،
شناسایی کنند. دانشمندان این جهش لکنت انسان را در موش ها ایجاد کردند تا یک مدل موش ایجاد کنند.
موش‌هایی که دارای جهش GNPTAB بودند مکث‌های طولانی در جریان آواز خواندن دارند.
اگر تحقیقات آینده تایید کند که لکنت در افراد با جهش‌های GNPTAB ناشی از، از دست رفتن آستروسیت‌ها در مغز است،
این یافته‌ها می‌توانند در را به استراتژی‌های درمانی جدید برای برخی افراد با لکنت
رشد مداوم با هدف قرار دادن مسیرهای مولکولی مربوطه و سلول‌ها باز کنند.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.