حس لامسه-اقدامات لازم برای درمان حس لامسه
در این مقاله میخواهیم درباره اقداماتی برای درمان حس لامسه ای که کند کار است صحبت کنیم.
اقدامات لازم برای درمان حس لامسه کند کار به شرح زیر است:
برای درمان حس لامسه کند کار حرارت محیط زندگی کودک را متغیر نگه دارید .
مکرراً کودک را در آغوش گرفته و تماس خود را با او بیشتر نمایید
برای درمان حس لامسه کند کار درجه آب حمام را متغیر نگاه دارید .
از لیف و وسایل زبر استفاده نمائید .
اسباب بازیهای کودک از جنس سفت و سخت و زبر باشد .
از لباس های زیر نسبتاً زبر استفاده کنید .
محیط کودک مملو از محرک های لمسی باشد .
دست های کودک به طور متوالی در آب سرد و گرم فرو ببرید
با وسایل زبر پوست بدن بویژه کف دست و پاها را تحریک نمائید .
برای درمان حس لامسه کند کار بدن را مرتب ماساژ و غلغلک بدهید .
به کودک حرکت ها و جنبش هایی مانند چرخاندن و وارونه کردن در وضعیت های مختلف بدهید .
از ویبراتورهای لمسی استفاده نمائید .
کودک را وادار به لمس وسایلی چون سمباده و نمد و …. نمائید .
در کف دست کوک علائم و اشکالی را رسم نمائید تا اونام آن را بیان نماید .
با لمس اشیاء مختلف داخل یک کیسه ، اشیاء جفت را پیدا نماید.
حس لامسه
روش درمانی جهت حس لامسه تند کار:
تماس لمسی به آرامی صورت گرفته و ابتدا با نوازش کردن و سپس سر و پیشانی و آرام آرام تحریکات ملایم شروع گردد
با تماس ملایم با هر قسمت از بدن هنگام تحریکات نام آن عضو بیان گردد .
به تدریج جهت تحریکات حسی از وسایلی چون پارچه های ابریشمی ، پرها و عروسک های پارچه ای و … استفاده نمائید .
در صورتی که حساسیت حسی رفع گردید و یا کمتر شد با استفاده از تحریکاتی چون لمس های فشاری و … استفاده نمائید .
حرارت محیط زندگی کودک را معتدل نگه دارید .
از بغل کردن و فشردن کودک بپرهیزید .
درجه آب حمام را ملایم و کم فشار نگاه دارید .
از لیف و وسایل ملایم استفاده نمائید .
از پوشیدن لباس های زبر و خشن خودداری کنید .
به علت حساسیت زیاد در خواب غلت می زنند نکات ایمنی را کنترل نمائید .
درمان کودکی که دارای حس بینائی کندکار است
وادار کردن کودک به لمس اشیاء پیرامون خود .
در اختیار گذاشتن ذره بین جهت مشاهده اجزاء ریز اشیاء
نگاه کردن به اجسامی که نور به آن می تابد.
اطمینان از این مسئله که کودک از روبرو به اجسام نگاه می کند نه از کناره .
هنگام لمس اشیاء در مورد شیء با او گفتگو کنید .
استفاده از اشیاء براق و شب تاب و انواع ماژیک های فسفری و تصاویر رنگی در طول درمان استفاده گردد .
درمان کودکی که دارای حس بینائی تندکار است:
کودک وادار گردد حرکت نور چراغ قوه را در یک اتاق تاریک با چشم تعقیب کند .
شدت نور به حدی نباشد که کودک را بدخلق نماید .
وادار کردن کودک به نگاه کردن اشیاء در حال چرخش و حرکت .
تمرینات بینائی از قبیل تعقیب خطوط یا اشکال .
با پیشرفت تدریجی کودک مربی او را وادار میکند تا تصاویر خاص یا شیء خاص را از بین تصاویر و یا اشیاء پیدا کند .
قرار دادن هر شیء در سر جای خود .
پیدا کردن سر بطری ها .
پیدا کردن شیئ از بین اشیاء متفاوت .
تمرینات تمیز بینائی و اداراک بینائی پس از رفع حساسیت انجام می گیرد.
درمان کودکی که دارای حس شنوائی تندکار است:
آماده سازی محیطی آرام و بدون سرو صدا
کاهش رفتارهائی که کودک انتخاب می کند ( تولید صدا )تا در برابر صداهای بیرونی که واکنش کر بودن را انتخاب کرده است .
تحریک شنیداری از زمزمه آغاز می گردد .به تدیج به هجایا و آواهای معنادار و خواندن لالائی ساده تبدیل می گردد .
بهترین زمان به نزدیک شدن به کودک از نظر فیزیکی در هنگام زمزمه کردن است .
استفاده از وسایل موسیقی ساده .
استفاده از وسایل صوتی و ایجاد صدا( آهنگ دلخواه ) از زمان پخش کوتاه با فاصله زیاد تا زمان پخش حداکثر به ۱۰ دقیقه برسد .
مرکب کردن صداها
پس از تعدیل حسی شنوائی اقدام به تمریناتی در جهت تمیز شنیداری می نمائیم
درمان کودکی که دارای حس شنوائی کندکار است:
کشف صداهای مختلف ( به کدام صدا بیشتر توجه می کند )
شدت بخشیدن به صدای مورد توجه .
تدریجاً از شدت و فراوانی صدا کاسته شده و صدای دیگری را انتخاب می کنیم .
استفاده از اشیاء صدا دار
در ابتدای جلسات مربی با صدای بلند صحبت نماید و کم کم از بلندی آن بکاهد .
تمرینات تمیز شنیداری به هنگام رفع حساسیت انجام می شود .
درمان کودکی که دارای حس چشائی تندکار است:
خودداری ازمصرف غذاهائی که طعم تند و یا ادویه زیاد دارند .
از غذاهای ترش و تلخ استفاده نشود .
با توجه به حساسیت زیاد ممکن است از غذا خوردن دوری کند پس از غذاهای مغذی استفاده گردد .
خودداری از انواع نوشابه های گاز دار
برای استفاده از غذاهای جدید از طعم های ملایم استفاده نمائید .
کم کم به غذاها چاشنی های مختلف اضافه نمائید .
درمان کودکی که دارای حس چشائی کندکار است:
تنوع در مواد غذائی و خوراکی ها که دارای مز ه های تند و متنوع است و با مزه کردن مکرر تفاوت مزه ی آنها بیشتر شود .
بعد از استفاده از غذاهای که مزه ملایم دارند بلافاصله از مزه شیرین استفاده گردد .
درمان کودکی که دارای حس بویائی تندکار است:
محیط کاملاً بدون بو باشد .
کم کم به شدت بو های محیط اضافه گردد .( سرکه . الکلو یا عطر )
به تدریج بوهای محیط را معرفی کرده و با چشم بسته به تشخیص بوها او را برسانیم
درمان کودکی که دارای حس بویائی کندکار است:
غذا و یا مواد با بوی تند از فاصله نزدیک شروع به آموزش گردد و سپس فاصله افزایش می یابد .
به تدریج از شدت بوها کاسته می گردد .
با چشم بسته به تمیز بویائی او را تقویت می کنیم .
بوهای نامطبوع را از مطبوع جداسازی کرده وبه تفاوت آنها حساس می نمائیم.
ممنون خیلی عالی بود
سلام.ممنون .خیلی خوب بود.از دست اندرکاران وبسایت به این خوبی سپاسگزارم